Vejatz lo contengut

Ruscus aculeatus

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Lo verdboisset o bois ponchut, bresegon, gasc. agreulon, agreulet, aruston, aruschon, auriston, aubriston,[1] gresic, escanaclocas [1](Ruscus aculeatus) es un arbrilhon de la familha de las Liliaceae (o des Ruscaceae, segon la classificacion filogenetica).

Ruscus aculeatus bugelenn liliacea

Es un arbust de rizòmas, fòrça ramificat, amb de rams segondaris altèrnes transformats en cladods ovals terminats per una espina, de pichonas flors verdencas de 6 tepals (3 grands, 3 petits). Los fruches son de baias rojas.

Caracteristicas

[modificar | Modificar lo còdi]
Fotografia dei fruchs.
  • Organs reproductors

Tipe d'inflorescéncia: racèm de racèms

Reparticion dels sèxes: dioïc

Tipe de pollinizacion: entomogama

Periòde de florason : de setembre a abril

  • Grana

Tipe de fruch: baia

Biais de disseminacion: endozoocòr

  • Abitat e reparticion

Abitat tipe: sosbosc erbacèus miègeuropèus, basofils

Airal de reparticion : mediterranèu atlantic

font: (fr)Julve, Ph., 1998 ff. - Baseflor. Index botanique, écologique et chorologique de la flore de France. del 23 d'abril de 2004.

Flor de bressegon sud un cladod

Foguèt utilizat localament per Rampalms coma substitut a la brancas de bois. Los brots joves son comestibles, cruds o cuèchs, coma los espargues salvages, alara que las baias son toxicas. La planta conten un glicosid steroïdian de proprietats veinotonicas.

Propriatats medicinalas

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo rizòma a de vertuts circulatòrias, perqu'es diuretic e vasoconstrictor. La racina es emollienta. Conten un glicosida esteroïdian, la ruscogenina, utilizat dins de pomadas per las emorroïdas (Ruscorectal) o las pòchas jols uèlhs (en associacion amb la quercetina). Es sovent recoltada pels vagants.

Estudi toxicologica

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo bresegon conten un esaponosida e de nitrat de potassi, es pauc toxic, a de proprietats aperitivas e febrifugas.

Wikimedia Commons prepausa de documents multimèdia liures sus Ruscus aculeatus.

  • (fr)Archives d'Ajaccio, Mémoire de Jean-François Andreucci
  1. https://ethnolinguiste.org/wp-content/uploads/2020/06/Millardet-Georges.-Le-d%C3%A9veloppement-des-phon%C3%A8mes-additionnels.-Etudes-de-dialectologie-landaise-1910.pdf