Occitan

Etimologia

Del latin typus « modèl, imatge », del grèc ancian τύπος, túpos (« emprenta, marca »).

Prononciacion

/'tipe/ França (Bearn) : escotar « tipe »

Sillabas

ti|pe

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
tipe tipes
['tipe] ['tipes]

tipe masculin

  1. (didactica) Modèl, figura originala que se considèra coma l’emprenta o rebat d’un concèpte.
  2. (filosofia) Modèl ideal determinant la forma d’una seria d’objèctes.
  3. (comèrci e industria) Objècte fixat dins sos caractèrs essencials per servir de modèl a la produccion.
    • Un tipe d’avion.
  4. (botanica, geologia, zoologia) Especimèn de referéncia, individú servat o matériel original avent servit a la taxonomia, ligat a un nom scientific, a partir de que una espècia foguèt descrita e publicada.
  5. Ensemble dels trachs generals que caracterizan un genre d’èssers o de causas.
  6. (per extension) Persona en qual s'encontra totes sos trachs caracteristics.
  7. (familièr) Personatge masculin ordinari o considerat atal

Derivats

Traduccions