Veire tanben : casă, casã

Catalan

Etimologia

Del latin casa

Prononciacion

legadocian, gascon /ˈkazo̞/
provençau /ˈkazə/
escotar « casa »

Sillabas

ca|sa

 Nom comun

casa (lengadocian); femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
casa casas
[ˈkazo̞] [ˈkazo̞s]
  1. Edifici destinat a l’abitacion umana.
  2. Compartiment d’un casièr, d’una boita, d’un tirador, d’una bibliotèca, etc.
    1. (Per extension) Subdivision dins un registre, un formulari o dins un tablèu, formadas per las linhas que copan las colomnas transversalament.

Sinonims

Edifici destinat a l’abitacion umana

Subdivision regulara

Derivats

Traduccions

Edifici destinat a l’abitacion umana


Compartiment d’un casièr


Subdivision regulara


 Forma de vèrb

casa

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de casar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de casar

Catalan

Etimologia

Del latin casa.

Prononciacion

oriental /ˈkazə/, occidental /ˈkaza/

Sillabas

ca|sa

 Nom comun

casa femenin

Declinason
Singular Plural
casa cases
  1. Ostal.

Derivats

 Forma de vèrb

casa

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de casar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de casar

Espanhòl

Etimologia

Del latin casa.

Prononciacion

/ˈkasa/
escotar « casa »

Sillabas

ca|sa

 Nom comun

casa femenin

Declinason
Singular Plural
casa casas
[ˈkasa] [ˈkasas]
  1. Ostal.

Derivats

 Forma de vèrb

casa

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de casar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de casar

Italian

Etimologia

Del latin casa.

Prononciacion

/ˈkaza/

Itàlia : escotar « casa »

Sillabas

ca | sa (2)

 Nom comun

casa femenin

Declinason
Singular Plural
casa case
[ˈkaza] [ˈkaze]
  1. Ostal.

Derivats

 Forma de vèrb

casa

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de casare
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de casare