Heinrich Himmler
|
Ten artykuł dotyczy niemieckiego nazisty. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Ich bin Heinrich Himmler!
- Ostatnie słowa wykrzyczane przez Heiniego podczas próby rewizji dokonywanej przez brytyjskich żołnierzy
Heinrich Heini Himmler (ur. 7 października 1900 w Monachium, zm. 23 maja 1945 w Lüneburgu, przynajmniej tak twierdzą Brytyjczycy) – czołowy polityk i celebryta III Rzeszy, gorący orędownik szerzenia braterskiej miłości między narodami oraz zwalczania elementów wrogich i nieproduktywnych. Jako przywódca tajnej policji Gestapo oraz organizacji prospołecznej Schutzstaffel dokonał wielu rewolucyjnych odkryć wpływających na zwiększenie produktywności w przemyśle oraz zwiększenia poziomu respektu wśród ludności. Z wykształcenia rolnik.
Czasy szkolne[edytuj • edytuj kod]
Heini pochodził z przykładnej rodziny aryjskiej, a sam był przykładem wspaniałego typu nordyckiego (średni wzrost, zapadnięta klata, dioptrie +5 i skłonność do przebywania chorób). Nigdy nie odmawiał ojczyźnie krwi i potu, ale zdecydował się na studia rolnicze co zaowocowało w późniejszych latach umiłowaniem do ziemi (szczególnie cudzej). Na studiach zaangażował się w działalność partii frustratów, bezrobotnych i pijusów – NSDAP. W 1923 roku, wraz z niedoszłym malarzem Adolfem Schiklgruber (znanym też jako Hitler) zorganizował w Monachium jedną z pierwszych parad równości – niestety już wtedy wzbudzającą poważne kontrowersje.
Kariera polityczna[edytuj • edytuj kod]
Pomimo początkowych niepowodzeń, Himmler kontynuował swoją karierę w NSDAP, a po wyjściu dawnego kompana z ciupy, przystąpił do budowania swojej pozycji wewnątrz organizacji. W 1933 roku, po dojściu do władzy pokojowo nastawionej partii nazistowskiej, uruchomił pierwsze obozy wypoczynkowe dla jednostek odznaczających się wyjątkowymi zasługami w jątrzeniu i doszukiwaniu się wad rządzącej władzy. Jako Reichsführer SS wsławił się niesamowitą finezją i subtelnym podejściem do ludności krajów zajmowanych przez wojska Wehrmachtu. Po ataku na ZSRR powołał do życia tzw. grupy wizytujące (Einsatzgruppen), których zadaniem było masowe zbieranie miejscowej ludności i wydawanie hucznych imprez plenerowych trwających niekiedy kilka dni – jedną z najsłynniejszych była biba w Babim Jarze gdzie ponad 70 000 ludzi bawiło się do „upadłego”. Impreza podzielona była na kilka etapów, a osoby zaproszone otrzymywały bezpłatne zakwaterowanie w niebie.
Zainteresowania i hobby[edytuj • edytuj kod]
Heini szczególnie umiłował sobie stare baśnie i legendy, dlatego też z jego inicjatywy naziści posyłali ekspedycje naukowe w różne tereny świata. Dało to początek późniejszej turystyce Niemców na masową skalę, czego dzisiejszą spuścizną jest spędzanie urlopu przez starych niemieckich pierdzieli za granicą. Rozpropagował komunikację za pomocą przesyłania znaków dymnych. Jest autorem przemyśleń na temat możliwości wykorzystania gazów insektobójczych do dezynfekującej kąpieli pod prysznicem. Przez okres swojego dorosłego życia przynależał między innymi do okultystycznej organizacji Thule. Przed wstąpieniem do partii nazistowskiej był hodowcą kur.
