Blog

NaPiSzCiE mi KoMcIa na MoJego KofFfFaNegO BlOgHaSkA :*

Opis na GG typowej autorki bloga

Blog – usługa udostępniana dla dzieci i ludzi w jakimś stopniu niedostępnych psychicznie. Znamy wiele serwisów, które udostępniają właśnie takie usługi. Blogi są popularne, bo są za darmo; każda chora lub ułomna dziewczyna, która ma internet, musi posiadać bloga; każdy fan High School Musical, Zmierzchu, Radiostacji Roscoe, Tokio Hotel, Mody na sukces, Dody, Od przedszkola do Opola, Hannah Montany musi, ale to musi mieć bloga.

Co możemy znaleźć na typowym blogu?

W blogach występuje bardzo wiele nieodłącznych elementów. Oto niektóre z nich:

• komentarze – są najprawdopodobniej jedynym środkiem komunikacji dla piszącego, a jednocześnie największą nagrodą dla posiadacza bloga;
• głupie i bezsensowne konkursy, w których główną nagrodą są ZAWSZE "K()mC!e"
• kolejną konieczną częścią każdego bloga są pokemony i używane przez nich pokemoniaste pismo. Ilość pokemonów na blogu może być bardzo różna. Dosyć często zdarzają się przypadki, gdy w blogu dla „inteligentów” pojawia się zbłąkany i osamotniony pokemon i pisze 43 komentarze o treści „NiKt NMIee niE Koffa. NiEch Mnie ktochcchPSytuuulii!!1134jhsdevh!!!!!1”;
• nareszcie, ostatnim detalem w blogu jest możliwość jego oceny, która w ogromnym stopniu wpływa na sens życia i stan zdrowia założyciela bloga. Polega to na tym, żeby sprawdzić czy nasz blog jest na tyle SłŁ!T, żeby zasłużyć na $h00$+3cHke.

Blogger

W świecie BloOg4sKoof :*:*:* występuje pojęcie takie jak „blogger”. Oto kilka rodzajów bloggerów:

• spamer – rodzaj bloggera, którego celem egzystencji jest poinformowanie wszystkich innych bloggerów o istnieniu jego bloga albo o „new noci”. Najbardziej irytujący rodzaj bloggera.
• $ł!t G!r|_ – blog takiej osoby zazwyczaj już na wejściu wali po oczach oczojebnym różem/fioletem/żółcią (niepotrzebne skreślić). Do wejścia zniechęca nie tylko róż/fiolet/żółć, lecz także sposób pisania i treść notek $ł!T G!r|_: dużo TrAfFkI i pokemoniastego pisma;
• konkursomaniak – osobnik, którego celem życiowym jest zorganizować „big konek”, za którego wygranie konkursomaniak oferuje niebotyczną ilość K0|\/|C!oOff. Zazwyczaj, gdy już do konkursu zgłosi się dostateczna ilość ludzi, ten widząc sporą ilość komentarzy po prostu "Z@\/\/!e$h@ B|_0g@$c@", bo nie chce przyznać się, że zwyczajnie wszystkich oszukał i oszwabił;
• poeta, pisarz – blogger piszący na swoim blogu „opka”, „wiersze” bądź „poematy” (rzadziej). Inni poeci czytają wypociny danego bloggera i w komentarzu zawsze, ale to zawsze pozytywnie oceniają nawet najgorszy chłam nie widząc niczego złego w napisaniu „rzułf” zamiast „żółw”.
• emo – osoba emo zazwyczaj zakłada bloga pod pretekstem pocięcia się żyletką. „Dlaczego nikt nie odwiedza mojego bloga? Idę się pociąć!”. Cytatów z takich blogów można napisać dziesiątki, lecz tylko kilka przykuwa uwagę:
  • Źle mnie w złych ludzi tłumie,
    Płaczę, a oni szydzą;
    Mówię, nikt nie rozumie;
    Widzę, oni nie widzą!
    My life, my emo!;
• weteran – weterani prowadzą jednego bloga od kilku lat, w międzyczasie tysiące razy zawieszają działalność na blogu, organizują masę konkursów itd. Później, gdy już naprawdę wyrosną z bloga, piszą notkę pożegnalną i już nigdy na stronę nie wchodzą;
• grafik – grafik jest osobą posiadającą na komputerze masę nielegalnie ściągniętych programów graficznych, używanych tylko i wyłącznie do obróbki graficznej zdjęć sławnych osób jak na przykład Britney Spears, Rihanna, Paris Hilton, gwiazdek Disneya, Donald Tusk itd. i zamieszczania swojej twórczości na blogu, gdzie „SłIt Ko0mPeLkI” ocenią to jako: „8o$$C!e C@o0jE|\/| !!!111 :*:*:*:*:*:*:*:*”;
• kolekcjoner – ma na swoim koncie tak dużo blogów, że ich liczba wydaje się być bezsensem matematycznym. Najczęściej albo nic na nich w życiu nie napisze, ale trzyma blogi tylko po to, by nikt inny nie ukradł tego bezcennego, niepowtarzalnego adresu, albo napisze jeden post i na tym zakończy swoją blogową działalność (dopóki nie założy kolejnego bloga).
• "oryginał" -- Twierdzi, że wszystkie obrazki(które zazwyczaj po wpisaniu odpowiedniego hasła można znaleźć na pierwszej stronie w wyszukiwarce grafiki wyroczni gugl) oraz wpisy są jego autorstwa. Jeśli zobaczy podobne zdanie bądź zdjęcie u kogoś innego, natychmiast wypisuje do boga(czyt:admina) swego (oczywiście darmowego) "p()rT@!u" i każe mu od razu usunąć 2/3 blogów na nim całym. W ten sposób pozbywa się konkurencji. A przynajmniej próbuje.

Spamblog

Blog stworzony do spamowania.

Jak rozpoznać spamblog?

Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy to banner "m@M mYlOn KomCiUuuFF dO WyD@nJ@, kTo ChC3?!". Jak widać, jest to typ bloga, na którym urzędują nasze kochane p0k33m0nK!. Na tymże blogu liczą się jedynie k0mC!3. Pod każdą "noCiOM" można wymieniać się komentarzami. Jest także drugi typ tego bloga, na którym przeważają reklamy innych SUp33R BlOgAshKuFF.

Zastosowanie

Spamblog służy do spamowania i reklamowania się. Jego następnym zastosowaniem jest podnoszenie swojej, i tak już wysokiej, samooceny.

Kim jest spamblogger?

Spamblogger to osobnik o bardzo niskim stopniu inteligencji, który niestety postanawia założyć bl0Ga$$k@. Na celu ma jedynie wzbogacanie się oraz lansowanie typu: "j3$$t3m sUp33r, m@m MYly0nY k0mUuFF". Zazwyczaj są to różowe Lachony lub ktoś z bandy tego typu. Należy on do pierwszego lepszego kółka wzajemnej adoracji.

Jak uchronić się przed spamblogiem?

Nie można, lachony i tak cię znajdą, napiszą komentarz typu: SuPp33R, Wp@dN!J d0 Mn!33 n@ [adres supciobloczka]. Strzeż się!

Analizatorzy

W świecie tym występują też potwory, a raczej PoTfFoOrY, znani szerszej publiczności jako analizatorzy, którzy bezczelnie wyśmiewają i poniżają SuUpeR SłIiTtAśśNe BlOoGu$$iE. Potwory te korzystają z blogów bardziej zaawansowanych niż te oferowane przez Onet i tworzą na nich analizatornie, w których bronią kanoniczności bohaterów książek/filmów/mang. Jak na razie autorki bLoGa$$kOoFf nie znalazły skutecznego sposobu na pozbycie się ich i raczej nie zanosi się na to, by w przyszłości coś się pod tym względem zmieniło.

Zobacz też

• fotoblog

Linki zewnętrzne

• Blogom nie