Diomedea
| Diomedea | |
 Kongealbatross Foto: JJ Harrison
| |
| Systematikk | |
| Rike: | Dyr Animalia |
| Rekkje: | Ryggstrengdyr Chordata |
| Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
| Klasse: | Fuglar Aves |
| Overorden: | Aequornithes |
| Orden: | Stormfuglar Procellariiformes |
| Familie: | Albatrossfamilien Diomedeidae |
| Slekt: | Diomedea Linnaeus, 1758 |
Diomedea er ei biologisk slekt av dei største albatrossane. Namnet kjem frå den greske helten Diomedes, som etter legenda vart driven til Italia av ein storm og stranda med følgjesveinane sine som vart til fuglar.[1]
Skildring
Dette er ikkje berre dei største albatrossane, men òg blant dei største av alle flygande fuglar. Og dei har dei største vengespenna av alle fuglar, med eit gjennomsnitt på over 3 meter. Store vaksne hannar av desse artane kan overstige 11 kg i vekt,[2] og er likeså tung som ei stor svane.
Diomedea-albatrossane er hovudsakleg kvite i fjørdrakt som vaksne, og blir kvitare med alderen. Kongealbatross i alle aldrar og storleikar, eldre hannar av vandrealbatross er heilt kvite som funksjonsfriske, medan vaksne hoer og yngre eksemplar har mørke pennemerke på fjørkantane. Vanlegvis har ungfuglar meir mørkebrun farge. Den nyleg oppdaga og anerkjende arten Diomedea amsterdamensis held på den mørkebrune fjørdrakta av ungfuglar inn i vaksenlivet.
Dette er store sjøfuglar med ei sirkumpolar utbreiing i Sørishavet, og hekkar på isolerte øyar. Vandrealbatrossane hekkar på øyar rundt Sørishavet, frå Atlanterhavet, Sør-Georgia og Tristan da Cunha, til Indiahavet og sub-antarktiske øyar utanfor New Zealand. Kongealbatrossane hekkar berre på New Zealands sub-antarktiske øyar, med ein uvanleg koloni på Otago-halvøya på New Zealand.
Artsliste
Diomedea i rekkjefølgje etter IOC World Bird List V11.2, 2021,[3] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler.[4] Estimat av populasjonar etter faktaark hos Verdas naturvernunion:[5]
| Artsnamn | Vitskapleg namn | Status | Populasjon, modne ind. |
År | Trend | Hekkeplassar |
| Vandrealbatross | Diomedea exulans | VU | 20 100 | 2006-2011 | minkande | Øyar i Sørishavet: Sør-Georgia, Kerguelen, Heard- og McDonaldøyane og på Macquarie Island |
| manglar norsk namn eng: Antipodean albatross |
Diomedea antipodensis | EN | 50 000 | 2016 | minkande | Aucklandøyane, Antipodeøyane og Campbelløyane |
| manglar norsk namn eng: Amsterdam albatross |
Diomedea amsterdamensis | EN | 170 | 2011 | aukande | Amsterdamøya i Indiahavet |
| Tristanalbatross | Diomedea dabbenena | CR | 3400-4800 | 2016 | minkande | Sør-Atlanteren: Goughøya, Tristan da Cunha, St Helena |
| Kongealbatross | Diomedea epomophora | VU | 27 200 | 2016 | stabil | Campbelløya, Aucklandøyane med fleire |
| manglar norsk namn eng: Northern royal albatross |
Diomedea sanfordi | EN | 17 000 | 2008 | minkande | Chathamøyane aust for New Zealand |
Kjelder
- Denne artikkelen byggjer på «Great albatross» frå Wikipedia på engelsk, den 10. mars 2012, bl.a. var følgjande referansar gjevne:
- Brooke, Michael (2004): Albatrosses and Petrels across the World. Oxford University Press, Oxford, New York. ISBN 0-19-850125-0
- Gotch, A. F. (1995) [1979]. «Albatrosses, Fulmars, Shearwaters, and Petrels». Latin Names Explained. A Guide to the Scientific Classifications of Reptiles, Birds & Mammals. New York, NY: Facts on File. s. 190. ISBN 0 8160 3377 3.
- Haaramo, Mikko (2005): Mikko's Phylogeny Archive: Diomedeidae - albatrosses. Version of 2005-11-15. Retrieved 2006-09-25.
- Nunn, Gary B.; Cooper, John; Jouventin, Pierre; Robertson, Chris J. R. & Robertson Graham G. (1996): Evolutionary relationships among extant albatrosses (Procellariiformes: Diomedeidae) established from complete cytochrome-b gene sequences. Auk 113(4): 784-801. PDF fulltext
- Olson, Storrs L. (1985): Section X, H, 1. Diomedeidae. In: Farner, D.S.; King, J.R. & Parkes, Kenneth C. (eds.): Avian Biology 8: 208-210. Academic Press, New York.
- Penhallurick, John & Wink, Michael (2004): Analysis of the taxonomy and nomenclature of the Procellariformes based on complete nucleotide sequences of the mitochondrial cytochrome b gene. Emu 104(2): 125-147. doi:10.1071/MU01060 (HTML abstract)
- Rheindt, F. E. & Austin, J. (2005): Major analytical and conceptual shortcomings in a recent taxonomic revision of the Procellariiformes - A reply to Penhallurick and Wink (2004). Emu 105(2): 181-186. doi:10.1071/MU04039 PDF fulltext
Referansar
- ↑ Gotch, A. F. (1995)
- ↑ Lindsey, Terence (30. september 2008). Albatrosses. Csiro Publishing. s. 9. ISBN 9780643094215.
- ↑ Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2021. IOC World Bird List (v11.1). doi : 10.14344/IOC.ML.11.1 Henta 21. februar 2022
- ↑ Syvertsen, P. O., Bergan, M., Hansen, O. B., Kvam, H., Ree, V. & Syvertsen, Ø. 2020. Norske navn på verdens fugler. Norsk Ornitologisk Forening https://www.birdlife.no/fuglekunnskap/navn/
- ↑ BirdLife International (2022) Søk Species factsheet: Phoebastria Henta 21. februar 2022