lunaire
- lu·nai·re
lunaire
- verbogen vorm van de stellende trap van lunair
- lu·naire
- Ontleend aan Latijn lunaris “maan-”, “met betrekking tot de maan”, aangetroffen sinds de 13e eeuw [1]
- [4] Ontleend aan wetenschappelijk Latijn lunaria [2]
- (astronomie) “maan-”, “met betrekking tot de maan”
- gelijkend op de maan, maanvormig
- (figuurlijk) ongelofelijk
- (plantkunde) judaspenning
- ↑
Weblink bron I. lunaire in: Dictionnaire de l’Académie française, 9e édition op dictionnaire-academie.fr
- ↑ Weblink bron II. lunaire in: Dictionnaire de l’Académie française, 9e édition op dictionnaire-academie.fr
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 7
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Bijvoeglijknaamwoordsvorm in het Nederlands
- Woorden in het Frans
- Woorden in het Frans van lengte 7
- Woorden in het Frans met audioweergave
- Woorden in het Frans met IPA-weergave
- Astronomie in het Frans
- Figuurlijk in het Frans
- Plantkunde in het Frans