afblaffen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afblaffen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɑvblɑfə(n)/

Woordafbreking

• af·blaf·fen

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  af bw  en  blaffen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afblaffen	blafte af	afgeblaft
zwak -t	volledig

Werkwoord

afblaffen

1. overgankelijk door bejegening met ruwe woorden van zich afschrikken

   • Hij had me niet moeten afblaffen dat is belachelijk, wat er dan ook is gebeurd, je hebt dat niet op anderen af te reageren. 

Synoniemen

• afbekken
• afsnauwen
• snauwen
• toebijten
• toesnauwen

Vertalingen

    1. door bejegening met ruwe woorden van zich afschrikken   

Duits: anfahren (de), anschnauzen (de)

Engels: snarl (en), snub (en)

Gangbaarheid

• Het woord afblaffen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afblaffen" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.