disco

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  disco    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·co

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	disco	disco's
verkleinwoord	discootje	discootjes

Zelfstandig naamwoord

disco m

1. discotheek
2. (muziek) genre in de popmuziek, met een herkenbaar ritme, populair geworden in de tweede helft van de jaren zeventig van de twintigste eeuw

Afgeleide begrippen

• discobol, discodoofheid, discograaf, discografie, discohaar, discomode, discomuziek

Vertalingen

    1. discotheek   

Spaans: discoteca (es) v

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.