Reuzenkoeskoes
| Reuzenkoeskoes IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2014) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Petauroides volans (Kerr, 1792) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Reuzenkoeskoes op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De reuzenkoeskoes (Petauroides volans) is een zoogdier uit de familie van de kleine koeskoezen (Pseudocheiridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Robert Kerr in 1792.[2][3] Tot 2020 was dit de enige levende soort uit het geslacht Petauroides, maar sindsdien zijn de soorten Petauroides armillatus en Petauroides minor van deze soort afgesplist.[4]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De reuzenkoeskoes is een grote koeskoes en ook het grootste buideldier dat in staat is tot zweven. De vlieghuid zit vast aan de ellebogen en de enkels. Het dier heeft grote, ronde, behaarde oren, die net als de grote ogen naar voren zijn gericht, waardoor het dier stereoscopisch kan horen en zien en afstanden nauwkeurig kan inschatten. Daardoor zijn in het donker glijvluchten van meer dan 100 meter mogelijk met een precieze landing. De bovenkant van het lichaam is grijs tot bruin, in allerlei tinten, de onderkant wit of lichtgrijs. De staart is lang en sterk behaard. De kop-romplengte bedraagt 35 tot 48 cm[5], de staartlengte 460 tot 600 mm, de oorlengte 41 tot 52 mm en het gewicht 900 tot 1700 g. Het is de grootste soort uit het geslacht Petauroides.[4]
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort is 's nachts actief, is solitair en eet eucalyptusbladeren en -knoppen.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort komt voor in het oosten van Australië, van New South Wales tot Daylesford (Victoria).[4]
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]Mannetjes en vrouwtjes gaan een vaste paarverbinding aan en wonen de meeste tijd van het jaar samen in een boomhol. Van maart tot juni wordt er gepaard. Er wordt één jong geboren, dat 4 tot 5 maanden in de buidel blijft en daarna 1 tot 2 maanden in het nest blijft of door de moeder wordt gedragen tot het na negen maanden onafhankelijk wordt. Mannelijke jongen worden na 10 maanden door de vader weggejaagd.
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
- ↑ (en) Reuzenkoeskoes op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 51. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Mammal Diversity Database (2022). Petauroides volans (Kerr, 1792). Mammal Diversity Database (Version 1.10). DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Geraadpleegd op 09-01-2023.
- ↑ a b c McGregor, D. C., Padovan, A., Georges, A., Krockenberger, A., Yoon, H. J., & Youngentob, K. N. (2020). Genetic evidence supports three previously described species of greater glider, Petauroides volans, P. minor, and P. armillatus. Scientific reports, 10(1), 1-11.
- ↑ Charlotte Uhlenbroek (2008) - Animal Life, Tirion Uitgevers BV, Baarn. ISBN 978-90-5210-774-5
· 
· 