Naar inhoud springen

Formule 1 in 1969

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
20e Formule 1-seizoen (1969)
Volgende: 1970
Vorige: 1968
Jackie Stewart, wereldkampioen 1969
Jackie Stewart, wereldkampioen 1969
Algemene informatie
Races 11
Coureurs 31
Constructeurs 10
Verdedigend
kampioen
Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart 63
(1e titel)
2e plaats Vlag van België Jacky Ickx 37
3e plaats Vlag van Nieuw-Zeeland Bruce McLaren 26
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Frankrijk Matra 66
(1e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham 49
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 47
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1-seizoen 19 was het 20ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 1 maart en eindigde op 19 oktober na elf races.

Jackie Stewart werd voor het eerst wereldkampioen met Matra, ingezet door Tyrrell. Het was het eerste wereldkampioenschap voor een Franse constructeur en het enige wereldkampioenschap met een chassis gebouwd in Frankrijk. Na de Grand Prix van Monaco werden vleugels op het chassis verboden. Later zouden vleugels in een andere vorm wel terugkeren op de auto's.

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
174
1 GP van Zuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 1 maart
175
2 GP van Spanje Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Montjuïc Circuit Barcelona 4 mei
176
3 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 18 mei
177
4 GP van Nederland Vlag van Nederland Circuit Park Zandvoort Zandvoort 21 juni
178
5 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit de Charade Clermont-Ferrand 6 juli
179
6 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit Silverstone 19 juli
180
7 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Nürburgring Nordschleife Nürburg 3 augustus
181
8 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 7 september
182
9 GP van Canada Vlag van Canada Mosport Park Bowmanville (Ontario) 20 september
183
10 GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 5 oktober
184
11 GP van Mexico Vlag van Mexico Magdalena Mixhuca Circuit Mexico-Stad 19 oktober

De Grand Prix van België werd begin april afgelast omdat er geen investeringen werden gedaan om de veiligheid te verbeteren, de inspectie van het circuit door Jackie Stewart leverde ook een negatief oordeel op over de veiligheid.[1][2]

Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
4 GP van België Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 8 juni

Resultaten en klassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) GP van Zuid-Afrika Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Frankrijk Matra-Ford D Verslag
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) GP van Spanje Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Frankrijk Matra-Ford D Verslag
3 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford F Verslag
4 Vlag van Nederland GP van Nederland Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Frankrijk Matra-Ford D Verslag
5 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Frankrijk Matra-Ford D Verslag
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Frankrijk Matra-Ford D Verslag
7 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford G Verslag
8 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Frankrijk Matra-Ford D Verslag
9 Vlag van Canada GP van Canada Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx
Vlag van Australië Jack Brabham
Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford G Verslag
10 Vlag van Verenigde Staten GP van de Verenigde Staten Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford F Verslag
11 Vlag van Mexico GP van Mexico Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford G Verslag

Puntentelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

[bewerken | brontekst bewerken]

De vijf beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vier beste resultaten van de vijf laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Coureur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart 1S 1 DNFPS 1S 1PS 1S 2 1 DNF DNF 4 63
2 Vlag van België Jacky Ickx DNF 6 DNF 5 3 2 1PS 10 1PS DNF 2S 37
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Bruce McLaren 5 2 5 DNF 4 3 3 4 5 DNS DNS 26
4 Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt DNF DNFPS DNFP DNF 4P DNF 2P 3 1PS DNF 22
5 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise 6 3 DNF 8 2 9 12* 3S 4 DNF 5 21
6 Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme 3 4 6 4 8 DNF DNF 7 DNF DNF 1 20
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill 2 DNF 1 7 6 7 4 9 DNF DNF 19
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Piers Courage DNF 2 DNF DNF 5 DNF 5 DNF 2 10 16
9 Vlag van Zwitserland Jo Siffert 4 DNF 3 2 9 8 11* 8 DNF DNF DNF 15
10 Vlag van Australië Jack Brabham DNFP DNF DNF 6 DNF 2S 4 3P 14
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees DNF 5 DNF 9 DNF DNS NC DNF 3 DNF 6
12 Vlag van Nieuw-Zeeland Chris Amon DNF DNF DNF 3 DNF DNF 4
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Attwood 4 61 3
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vic Elford 7 10 5 6 DNF 3
15 Vlag van Mexico Pedro Rodriguez DNF DNF DNF DNF 6 DNF 5 7 3
16 Vlag van Zwitserland Silvio Moser DNF DNF 7 DNF DNF 6 11 1
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Oliver 7 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 6 1
18 Vlag van Frankrijk Johnny Servoz-Gavin DNF1 6 NC 8 1
19 Vlag van Rhodesië Sam Tingle 8 0
20 Vlag van Verenigde Staten Pete Lovely 7 DNF 9 0
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Miles DNF 10 DNF DNF DNF 0
Vlag van Canada Bill Brack NC 0
Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti DNF DNF DNF 0
Vlag van Zweden Jo Bonnier DNF DNF 0
Vlag van Canada George Eaton DNF DNF 0
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Peter de Klerk NC 0
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Basil van Rooyen DNF 0
Vlag van Rhodesië John Love DNF 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Bell DNF 0
Vlag van Canada John Cordts DNF 0
Vlag van Canada Al Pease DSQ 0
Vlag van Italië Ernesto Brambilla DNS 0
Coureurs die geen recht op Formula 1-punten hadden omdat ze met Formule 2-wagens deelnamen
Vlag van Frankrijk Henri Pescarolo 5
Vlag van Duitsland Kurt Ahrens Jr. 7
Vlag van Duitsland Rolf Stommelen 8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Westbury 9
Vlag van Zwitserland Xavier Perrot 10
Vlag van Frankrijk François Cevert DNF
Vlag van Duitsland Gerhard Mitter DNS
Vlag van Duitsland Hubert Hahne DNS
Vlag van Oostenrijk Dieter Quester DNS
Vlag van Duitsland Hans Herrmann DNS
Pos. Coureur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
  • * Formule 2-wagens bezetten in de Grand Prix van Duitsland de posities vijf tot en met tien, maar deze rijders kwamen niet in aanmerking voor punten. De punten voor de vijfde en zesde plaats werden bijgevolg uitgereikt aan de rijders op de elfde en twaalfde plaats.
  • 1 Formule 2-wagen

Klassement bij de constructeurs

[bewerken | brontekst bewerken]

Alleen het beste resultaat per race telt mee voor het kampioenschap.

De vijf beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vier beste resultaten van de vijf laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
1 Vlag van Frankrijk Matra-Ford 1S 1 DNFPS 1S 1PS 1S 2 1S 4 NC 4 66
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford DNFP 6 2 5 3 2 1PS (5) 1PS 2 2PS 49 (51)
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford 2 DNFPS 1 2P 6 4P 4 2P 3 1PS 9 47
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford 3 2 (5) 4 4 3 3 4 5 DNF 1 38 (40)
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM 7 5 DNF 9 DNF DNF NC NC 3 6 7
6 Vlag van Italië Ferrari DNF DNF DNF 3 DNF DNF 6 DNF 5 7 7
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Maserati 7 0
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Repco 8 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Climax DNF 0
Vlag van Verenigde Staten Eagle-Climax DSQ 0
Pos. Constructeur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde