Naar inhoud springen

Melina Merkouri: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
486958Arrokoth (overleg | bijdragen)
486958Arrokoth (overleg | bijdragen)
 
Regel 29: Regel 29:


== Levensloop ==
== Levensloop ==
Merkouri was de dochter van een [[Athene (stad)|Atheens]] politicus. Haar moeder, Irene Lappas, was de zus van admiraal Pyrros Lappas, die diende als chef van de generale staf van de Griekse marine, secretaris-generaal van het Comité van de [[Olympische Spelen]] en hoofd van het militaire huis van koning Paul.
Merkouri was de dochter van een [[Athene (stad)|Atheens]] politicus. Haar moeder, Irene Lappas, was de zus van admiraal [[Pyrros Lappas]], die diende als chef van de generale staf van de Griekse marine, secretaris-generaal van het Comité van de [[Olympische Spelen]] en hoofd van het militaire huis van koning Paul.


Als actrice werd zij ontdekt door [[Jules Dassin]] met wie zij in 1966 in het huwelijk trad. Zij vierde triomfen in verschillende van zijn films, vooral in de wereldberoemde ''Never on Sunday'' uit 1960. Toen in 1967 na een militaire staatsgreep de kolonelsregering aan het bewind kwam in Griekenland, ging zij uit afkeer in vrijwillige ballingschap en voerde zij in vele landen actie tegen het dictatoriale regime, dat uiteindelijk in 1974 ten val kwam.
Als [[actrice]] werd zij ontdekt door [[Jules Dassin]] met wie zij in 1966 in het huwelijk trad. Zij vierde triomfen in verschillende van zijn films, vooral in de wereldberoemde ''Never on Sunday'' uit 1960. Toen in 1967 na een militaire staatsgreep de kolonelsregering aan het bewind kwam in Griekenland, ging zij uit afkeer in vrijwillige ballingschap en voerde zij in vele landen actie tegen het dictatoriale regime, dat uiteindelijk in 1974 ten val kwam.


Melina Merkouri, die zich sindsdien vaak spottend ''"La Veuve du Colonel"'' noemde, naar de gelijknamige operette van [[Jacques Offenbach]], keerde onmiddellijk terug naar Griekenland, waar zij een actief aandeel had in de oprichting van de [[PASOK]], de nieuwe socialistische partij van [[Andreas Papandreou]]. In 1977 kwam zij als volksvertegenwoordiger in het [[Parlement van Griekenland|parlement]]. Van 1981 tot 1989 was zij minister van Cultuur, Jeugd en Sport. In deze functie wist zij een onuitwisbaar stempel te drukken op het Griekse cultuurbeleid, en maakte zij zich vooral bekend door haar niet aflatende pogingen om van de Britse regering de [[Elgin marbles]] voor Griekenland terug te krijgen.
Melina Merkouri, die zich sindsdien vaak spottend ''"La Veuve du Colonel"'' noemde, naar de gelijknamige operette van [[Jacques Offenbach]], keerde onmiddellijk terug naar Griekenland, waar zij een actief aandeel had in de oprichting van de [[PASOK]], de nieuwe socialistische partij van [[Andreas Papandreou]]. In 1977 kwam zij als volksvertegenwoordiger in het [[Parlement van Griekenland|parlement]]. Van 1981 tot 1989 was zij minister van Cultuur, Jeugd en Sport. In deze functie wist zij een onuitwisbaar stempel te drukken op het Griekse cultuurbeleid, en maakte zij zich vooral bekend door haar niet aflatende pogingen om van de Britse regering de [[Elgin marbles]] voor Griekenland terug te krijgen.

Huidige versie van 19 jul 2024 om 20:10

Melina Merkouri
Melina Merkouri
Melina Merkouri
Algemene informatie
Geboren 18 oktober 1920
Geboorteplaats Athene
Overleden 6 maart 1994
Overlijdensplaats New York
Land Vlag van Griekenland Griekenland
Werk
Genre(s) Schlager
Beroep Zangeres, actrice, politica
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Handtekening
Handtekening
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Melina Merkouri (Grieks: Μελίνα Μερκούρη, Melína Merkoúri) (Athene, 18 oktober 1920New York, 6 maart 1994) was een Grieks actrice, zangeres en politica.

Merkouri was de dochter van een Atheens politicus. Haar moeder, Irene Lappas, was de zus van admiraal Pyrros Lappas, die diende als chef van de generale staf van de Griekse marine, secretaris-generaal van het Comité van de Olympische Spelen en hoofd van het militaire huis van koning Paul.

Als actrice werd zij ontdekt door Jules Dassin met wie zij in 1966 in het huwelijk trad. Zij vierde triomfen in verschillende van zijn films, vooral in de wereldberoemde Never on Sunday uit 1960. Toen in 1967 na een militaire staatsgreep de kolonelsregering aan het bewind kwam in Griekenland, ging zij uit afkeer in vrijwillige ballingschap en voerde zij in vele landen actie tegen het dictatoriale regime, dat uiteindelijk in 1974 ten val kwam.

Melina Merkouri, die zich sindsdien vaak spottend "La Veuve du Colonel" noemde, naar de gelijknamige operette van Jacques Offenbach, keerde onmiddellijk terug naar Griekenland, waar zij een actief aandeel had in de oprichting van de PASOK, de nieuwe socialistische partij van Andreas Papandreou. In 1977 kwam zij als volksvertegenwoordiger in het parlement. Van 1981 tot 1989 was zij minister van Cultuur, Jeugd en Sport. In deze functie wist zij een onuitwisbaar stempel te drukken op het Griekse cultuurbeleid, en maakte zij zich vooral bekend door haar niet aflatende pogingen om van de Britse regering de Elgin marbles voor Griekenland terug te krijgen.

Door haar sterke persoonlijkheid had zij een enorme uitstraling in Griekenland en ver daarbuiten. Zij was initiatiefneemster van een gewichtige culturele instelling: de “Culturele Hoofdstad van Europa”. Een bekende uitspraak van Melina Merkouri was dat "cultuur Griekenlands zware industrie" is.

De "Melina Mercouri Foundation", gesticht na haar overlijden door haar echtgenoot Jules Dassin, heeft de bedoeling haar visie levend te houden.

  • Never on Sunday (1960)
  • Phaedra (1962)
  • Topkapi (1964)
  • Les pianos mécaniques (1964)
  • La promesse de l'aube (1970)
  • A dream of passion (1977)
  • I was born Greek (1971) (autobiografie)