• vier·blad
enkelvoud meervoud
naamwoord vierblad vierbladen
verkleinwoord vierblaadje vierblaadjes

het vierblado

  1. (bouwkunde) een bepaalde vorm in maaswerk waarbij vier overlappende cirkels met ieder een spitsbogig einde in een vierhoek gelegen zijn en open zijn aan de kant waar ze elkaar raken