staaf
- staaf
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | staaf | staven |
verkleinwoord | staafje | staafjes |
- een massieve langwerpige min of meer cilindervormige stang of balk
- Hij sloeg de vrouw met een staaf.
vervoeging van |
---|
staven |
staaf
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van staven
- Ik staaf.
- gebiedende wijs van staven
- Staaf!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van staven
- Staaf je?
- Het woord staaf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "staaf" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "staaf" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ staaf op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- IPA: /staːf/ (Etsbergs)
staaf v
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | staaf | - | staefke | - | staver | - | staefkes | - |
genitief | staafs | - | staefkes | - | staver | - | staefkes | - |
locatief | staves | - | staveske | - | stavese | - | staveskes | - |
datief | staaf | - | staefke | - | staver | - | staefkes | - |
accusatief | staaf | - | staefke | - | staver | - | staefkes | - |