blekk
- blek
- Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord blek.
blekk o
- (scheikunde) inkt
- «Vanligvis er blekk svart, men i våre dager kan man få det i ulike farger.»
- Gewoonlijk is inkt zwart, maar thans kun je het krijgen in verschillende kleuren.
- «Vanligvis er blekk svart, men i våre dager kan man få det i ulike farger.»
- (dierkunde) zwarte vloeistof die inktvissen spuiten
- «Blekkspruten spruter blekk når den blir skremt.»
- De octopus spuit inkt wanneer hij wordt verschrikt.
- «Blekkspruten spruter blekk når den blir skremt.»
o | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | blekk | blekket | blekk | blekka blekkene |
genitief | blekks | blekkets | blekks | blekkas blekkenes |
- [1-2] væske
- [1]: blekkflekk
- [1]: blekkhus
- [1]: blekklatt, blekk-klatt
- [1]: blekkviskelær
- [1]: printerblekk
- [2]: blekkjertel, blekk-kjertel
- [2]: blekksprut
- [1]: penn og blekk
pen en inkt
- [1]: skrive så blekket spruter
heel veel schrijven (letterlijk: schrijven tot de inkt spuit)
- [1]: straks blekket var tørt
onmiddellijk na dat het document, het akkoord of iets dergelijks werd ondertekend (letterlijk: zodra de inkt droog was)
blekk
- verouderde spelling of vorm van blikk tot 2005 (betekenis: blik (plaatstaal))
- (verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, onzijdig
- blek
- [A] Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord blek.
- [B] Afkomstig van de Nederduitse zelfstandige naamwoorden blek en blik.
- [C] Samenhang met het zelfstandige naamwoord blekkje.
- [D] Afgeleid van het Noorse werkwoord blekke.
o [A] + [B] |
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | blekk | blekket | blekk | blekka bijvorm: blekki |
[A] blekk o
- (scheikunde) blik
- «Blekk er ei væske som er svart eller mørk i farge.»
- Inkt is een vloeistof die zwart of donker is van kleur.
- «Blekk er ei væske som er svart eller mørk i farge.»
- (dierkunde) zwarte vloeistof die inktvissen spuiten
- «Blekkspruten spruter blekk når den blir skremt.»
- De octopus spuit inkt wanneer hij wordt verschrikt.
- «Blekkspruten spruter blekk når den blir skremt.»
- [1-2] væske
- [1]: blekkflekk
- [1]: blekkhus
- [1]: blekklatt, blekk-klatt
- [1]: blekkviskelêr
- [2]: blekkjertel, blekk-kjertel
- [2]: blekksprut, blekksprute
- [1]: skrive med penn og blekk
met pen en inkt schrijven
[B] blekk m
- eit spann av blekk
een emmer van blik
m [C] + [D] |
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | blekk | blekken | blekker bijvorm: blekkar |
blekkene bijvorm: blekkane |
[C] blekk m
- merkteken (heldere plek) in de schors van een boom dat deze kan worden gekapt
- richtpunt, het middelpunt van een schietschijf
- [2]: blink
[D] blekk m