aanstaren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanstaren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈanstarə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·sta·ren

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  aan vz  en  staren ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanstaren	staarde aan	aangestaard
zwak -d	volledig

Werkwoord

aanstaren

1. overgankelijk langdurig doordringend, aankijken

   • Een man met een baard tegenover me zat me strak aan te staren; ik deed of ik het niet merkte. 
   • Dat wil zeggen... Albert had veel naar Cécile gekeken en na een tijdje had ze, omdat ze de hele tijd maar werd aangestaard, natuurlijk ontdekt dat hij bestond en op haar beurt naar hem gekeken.  

   ▸ Decoraties en meubelstukken uit ver van elkaar verwijderde tijdvakken hingen en stonden elkaar met verwondering aan te staren.

   ▸ Geoffrey bleef me aanstaren, terwijl hij zijn lippen nog een keer met zijn tong bevochtigde.

Vertalingen

    1. langdurig aankijken   

Duits: anstarren (de) Engels: stare (en) Esperanto: fikse alrigardi (eo)

Frans: regarder fixement (fr) Spaans: mirar fijamente (es)

Gangbaarheid

• Het woord aanstaren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanstaren" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.