Wereldkampioenschap voetbal 1950 (kwalificatie)

kwalificatie

De kwalificatie voor het wereldkampioenschap voetbal 1950 duurde van 2 juni 1949 tot en met 15 april 1950 en zou bepalen welke landen mochten deelnemen aan het wereldkampioenschap voetbal in 1950.

Kwalificatie wereldkampioenschap voetbal 1950
Toernooi-informatie
Datum 2 juni 1949 – 15 april 1950
Teams 36 (van 3 confederaties)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 26
Doelpunten 121  (4,65 per wedstrijd)
Topscorer(s) Jack Rowley (Engeland)
Horacio Casarín (Mexico)
Luis de la Fuente (Mexico)
Željko Čajkovski (Joegoslavië)
4 goals
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Italië (titelverdediger) en Brazilië (gastland) speelden geen kwalificatie maar mochten automatisch deelnemen aan het hoofdtoernooi. Er deden verder 36 landen mee uit 3 confederaties. Veel landen schreven zich niet in voor het WK het hele Oostblok waaronder de voormalige finalisten Hongarije en Tsjecho-Slowakije schreef zich om politieke redenen niet in, landen als Nederland en Noorwegen voelden zich nog niet hersteld van de Tweede Wereldoorlog en Duitsland en Japan mochten vanwege hun aandeel aan deze oorlog niet meedoen.

Groepen en wedstrijden

bewerken
Legenda
 Geplaatst voor de volgende ronde.
 Geplaatst voor het hoofdtoernooi.
 Extra play-off in de groep.

Groep 1

bewerken

Voor de eerste keer deden de uitvinders van het voetbal, de Britse landen mee aan het WK. Alle vier landen zaten in dezelfde poule, Ierland is eigenlijk Noord-Ierland maar speelde onder de naam Ierland tot 1953 en stelde ook spelers op die in Ierland geboren waren, vier van hen speelden zelfs ook kwalificatiewedstrijden voor het onafhankelijke Ierland. De eerste twee landen zouden zich kwalificeren voor het WK, maar voor het toernooi verklaarde George Graham namens Schotland, dat het land alleen maar zou deelnemen aan het WK, als het eerste zou worden, een nogal moedige uitspraak in een groep met Engeland. Nadat beide landen de wedstrijden van Wales en Noord-Ierland hadden gewonnnen was de laatste wedstrijd in Glasgow beslissend, de druk lag door de uitspraak bij Schotland. Voor 133.000 toeschouwers won Engeland met 0-1 van de Schotten door een doelpunt van Roy Bentley en ondanks smeekbedes van zowel Schotse als Engelse spelers bleef de Schotse Bond bij hun uitspraak.[1] De FIFA bood de vrijgekomen plaats aan Frankrijk aan, eerst namen die het aanbod aan maar uiteindelijk sloegen ook zij het aanbod af.

In vergelijking met het vorige WK plaatsten zes Europese landen, vorig WK twaalf. Zuid Amerika leverde vijf deelnemers, vorig WK één, Noord-Amerika leverde twee deelnemers in plaats van één, Azië verloor zijn enige deelnemer.

In vergelijking met het vorige WK plaatsten Zwitserland, Italië, Zweden en Brazilië zich opnieuw voor het WK, Frankrijk werd uitgeschakeld door Joegoslavië, Cuba door zowel de Verenigde Staten als Mexico. De plaatsen van Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Nederland, België, Roemenië, Duitsland, Noorwegen, Polen en Nederlands-Indië werden ingenomen door Uruguay, Paraguay, Chili, Engeland en Spanje.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1.   Engeland 3 3 0 0 14 3 +11 6
2.   Schotland 3 2 0 1 10 3 +7 4
3.   Ierland 3 0 1 2 4 17 –13 1
4.   Wales 3 0 1 2 1 6 –5 1
1 oktober 1949
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Ierland   2 – 8   Schotland Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Reginald Mortimer (ENG)
Smyth   50'  59'   2'  70'  88' Morris
  5'  31' (pen.) Waddell
  23' Steel
  24' Reilly
  80' Mason

15 oktober 1949
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Wales   1 – 4   Engeland Ninian Park, Cardiff
Toeschouwers: 61.079
Scheidsrechter: Jack Mowat (SCO)
Griffiths   80'   22' Mortensen
  29'  34'  66' Milburn

9 november 1949
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC)
Schotland   2 – 0   Wales Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 73.782
Scheidsrechter: Edgar Law (ENG)
McPhail   25'
Linwood   78'

16 november 1949
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC)
Engeland   9 – 2   Ierland Maine Road, Manchester
Toeschouwers: 69.742
Scheidsrechter: Mervyn Griffiths (WAL)
Rowley   6'  47'  56'  58'
Froggatt   25'
Mortensen   35'  50'
Pearson   33'  68'
  55' Smyth
  75' Brennan

8 maart 1950
«onderlinge duels»
16:15 uur (UTC)
Wales   0 – 0   Ierland Racecourse Ground, Wrexham
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Reginald Leafe (ENG)

15 april 1950
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC)
Schotland   0 – 1   Engeland Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 133.300
Scheidsrechter: Reginald Leafe (ENG)
  64' Bentley

Groep 2

bewerken

Turkije speelde eerst tegen Syrië, het won beide wedstrijden met groot gemak en zou daarna tegen Oostenrijk. Oostenrijk trok zich terug, omdat de ploeg zich te onervaren voelde om deel te nemen en Turkije plaatste zich voor de eerste keer voor het eindtoernooi. Echter, Turkije trok zich terug, omdat de financiële kosten naar het verre Brazilië te hoog waren.

Eerste ronde

bewerken
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   Turkije 1 1 0 0 7 0 +7 2
2   Syrië 1 0 0 1 0 7 −7 0
20 november 1949
«onderlinge duels»
14:00 uur (UTC+2)
Turkije   7 – 0   Syrië Ankara 19 Mayısstadion, Ankara
Scheidsrechter: Antonio Gamba (ITA)
Cansever   12'  16'  87'
Eken   44'
Kücükandonyadis   66'
Keskin   67'
Kilic   72'

Tweede ronde

bewerken
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
  Turkije gekwalificeerd, maar later teruggetrokken
  Oostenrijk teruggetrokken

Groep 3

bewerken

Joegoslavië schakelde eerst simpel het zojuist ontstane land Israël uit, alvorens het moest opnemen tegen Frankrijk. De wedstrijden gingen gelijk op, zowel de wedstrijd in Belgrado als in Parijs eindigde in 1-1. In de beslissingswedstrijd in Florence leek Franrijk de wedstrijd te beslissen via een laat doelpunt Jean Luciano in de 83e minuut, maar in de 84e minuut kreeg Joegoslavië een strafschop, die werd benut door Prvoslav Mihajlović. In de verlengingen kwam er nog steeds geen beslissing tot de 114e minuut, toen Željko Čajkovski het winnende doelpunt maakte.[2] Frankrijk sloeg het aanbod alsnog naar het WK te gaan af vanwege een hoop afzeggingen, een moordend speelschema was hier debet aan. Het was voor de eerste keer dat Frankrijk zich niet plaatste voor het WK. Joegoslavië was het enige Oostblokland dat zich inschreef voor het WK, alle Oostbloklanden deden niet mee, maar Joegoslavië had zich in 1948 afgescheiden van het Oostblok na een conflict met de Sovjet-Unie (lees: Tito versus Stalin). Het land had in 1948 Olympsch zilver gewonnen en gold als een outsider.

Eerste ronde

bewerken
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   Joegoslavië 2 2 0 0 11 2 +9 4
2   Israël 2 0 0 2 2 11 −9 0
21 augustus 1949
«onderlinge duels»
16:15 uur (UTC+1)
Joegoslavië   6 – 0   Israël JNA-Stadion, Belgrado
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Giovanni Galeati (ITA)
Pajević   12'  19'  26'
Senčar   44'
Že. Čajkovski   63'
Bobek   83' (pen.)

18 september 1949
«onderlinge duels»
16:30 uur (UTC+3)
Israël   2 – 5   Joegoslavië Maccabiahstadion, Tel Aviv
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Yosef Kinstlich (CYP)
Glazer   65'  76'   19'  64' Valok
  20' Bobek
  41' Zl. Čajkovski
  82' Že. Čajkovski

Tweede ronde

bewerken
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1.   Joegoslavië 2 0 2 0 2 2 0 2
2.   Frankrijk 2 0 2 0 2 2 0 2
9 oktober 1949
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Joegoslavië   1 – 1   Frankrijk JNA-Stadion, Belgrado
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Karel van der Meer (NED)
Že. Čajkovski   36'   55' Baillot

30 oktober 1949
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Frankrijk   1 – 1   Joegoslavië Stade Olympique de Colombes, Parijs
Toeschouwers: 53.569
Scheidsrechter: Giovanni Galeati (ITA)
Baillot   8'   44' Bobek
Play-off
11 december 1949
«onderlinge duels»
14:00 uur (UTC+1)
Joegoslavië   3 – 2 (n.v.)   Frankrijk Stadio Artemio Franchi, Florence
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Giovanni Galeati (ITA)
Mihajlović   12'  84' (pen.)
Že. Čajkovski   114'
  13' Walter
  83' Luciano

Groep 4

bewerken

Groep 4 leek een spannende strijd te worden tussen België en Zwitserland, maar de Belgen trokken zich terug, aangezien het land nog herstelde van de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Zwitserland hoefde nu alleen af te rekenen met Luxemburg, won de thuiswedstrijd met 5-2, stond in de tweede wedstrijd in de rust met 2-1 achter (wat een beslissingswedstrijd zou opleveren), maar herstelde zich na rust, Jacques Fatton scoorde het winnende doelpunt.

Eerste ronde

bewerken
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   Zwitserland 2 2 0 0 8 4 +4 4
2   Luxemburg 2 0 0 2 4 8 −4 0
26 juni 1949
«onderlinge duels»
17:00 uur (UTC+1)
Zwitserland   5 – 2   Luxemburg Hardturm, Zürich
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Charles Delasalle (FRA)
Maillard   20'
Fatton   30'  41'
Ballaman   48'
Antenen   59'
  3' Wagner
  88' Reuter

18 september 1949
«onderlinge duels»
15:30 uur (UTC+1)
Luxemburg   2 – 3   Zwitserland Stade Municipal, Luxemburg
Toeschouwers: 3.000
Scheidsrechter: Pierre Theunen (BEL)
Muller   3'
Kremer   38'
  1' Maillard
  59' Friedländer
  75' Fatton

Tweede ronde

bewerken
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   Zwitserland Gekwalificeerd
2   België Teruggetrokken

Groep 5

bewerken

In groep 5 trok Finland zich halverwege terug, waardoor Zweden en Ierland moesten uitmaken welk land zich plaatste voor het WK. Zweden won in Dublin de beslissende wedstrijd met 1-3 door drie doelpunten van Palmér. Zweden had eerder de Olympische titel veroverd, maar Gunnar Gren, Gunnar Nordahl en Nils Liedholm bijgenaamd Gre-No-Li vertrokken naar AC Milan en aangezien alleen amateurspelers werden geselecteerd voor het nationale team speelden de drie beste spelers van het land niet mee.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1.   Zweden 2 2 0 0 6 2 +4 6
2.   Ierland 4 1 1 2 6 7 –1 3
3.   Finland (teruggetrokken) 2 0 1 1 1 4 –3 1
2 juni 1949
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+1)
Zweden   3 – 1   Ierland Råsundastadion, Stockholm
Toeschouwers: 38.000
Scheidsrechter: Louis Baert (BEL)
Anderson   17' (pen.)
Jeppson   37'
Liedholm   69'
  9' Walsh

8 september 1949
«onderlinge duels»
18:30 uur (UTC+1)
Ierland   3 – 0   Finland Dalymount Park, Dublin
Toeschouwers: 22.479
Scheidsrechter: Bill Evans (ENG)
Gavin   35'
Martin   44' (pen.)  68'

2 oktober 1949
«onderlinge duels»
13:30 uur (UTC+1)
Zweden   8 – 1   Finland Malmö Idrottsplats, Malmö
Toeschouwers: 18.247
Scheidsrechter: Ludvig Jørkov (DEN)
Jönsson   7'  9'  17'
Rydell   24'  75'  83'
Palmér   41'
Jakobsson   89'
  4' Vaihela

Uitslag telt niet mee, Finland trok zich terug. Deze wedstrijd geldt als vriendschappelijk daarna.


9 oktober 1949
«onderlinge duels»
14:00 uur (UTC+2)
Finland   1 – 1   Ierland Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Johan Bronkhorst (NED)
Vaihela   89'   65' Farrell

13 november 1949
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC)
Ierland   1 – 3   Zweden Dalymount Park, Dublin
Toeschouwers: 41.031
Scheidsrechter: William Ling (ENG)
Martin   61' (pen.)   4'  40'  68' Palmér

Groep 6

bewerken

In de "Iberiaanse derby" was Spanje duidelijk te sterk voor Portuga, na een 5-1 in Madrid was een 2-2 gelijkspel genoeg om het WK te halen. Topspeler Zarra was de opmerkelijkste speler, hij scoorde drie keer in deze twee wedstrijd en was lange tijd de topscorer van "La liga",[3] pas meer dan zeventig jaar later werd dat record verbroken door Lionel Messi[4] en later Christiano Ronaldo.[5]

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   Spanje 2 1 1 0 7 3 +4 3
2   Portugal 2 0 1 1 3 7 −4 1
2 april 1950
«onderlinge duels»
17:00 uur (UTC+1)
Spanje   5 – 1   Portugal Estadio Nuevo Chamartín, Madrid
Toeschouwers: 80.000
Scheidsrechter: Reg Leafe (ENG)
Zarra   11'  58'
Basora   13'
Panizo   15'
Molowny   65'
  36' Cabrita

9 april 1950
«onderlinge duels»
16:30 uur (UTC)
Portugal   2 – 2   Spanje Jamor, Lissabon
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Jack Mowat (SCO)
Travassos   51'
Correia   53'
  24' Zarra
  82' Gaínza

Groep 7

bewerken

Argentinië trok zich terug dus Bolivia en Chili plaatsten zich automatisch. Argentinië en Brazilië leefden in onmin, omdat een jaar voor het WK Argentinië niet kwam opdagen bij de Coppa America van 1949,[6] de reden was dat Argentinië dat in de jaren veertig oppermachtig was in Zuid-Amerika veel spelers kwijtraakten zoals Alfredo di Stefano.[7] Het chagrijn tussen beide voetbalbonden mopperde door en Argentinië trok zich ook terug voor het WK.[8]

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   Bolivia Gekwalificeerd
  Chili
  Argentinië teruggetrokken

Groep 8

bewerken

Ook in deze groep trokken landen zich terug, waardoor Uruguay en Paraguay. Beide landen waren outsider voor de titel, Paraguay met name op basis van hun goede prestatie op de Coppa America, toen het tweede werd en in de groepsfase zelfs won van Brazilië. Urguay, de eerste wereldkampioen ooit kende een teleurstellende Coppa,[6] eindigde als zesde (van de acht) en verloor met 5-1 van Brazilië.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   Uruguay Gekwalificeerd
  Paraguay
  Ecuador teruggetrokken
  Peru

Groep 9

bewerken

Het Noord-Amerikaanse continent was het enige continent, waar geen afvallers waren, het NAFC-kampioenschap diende als basis voor plaatsing van het WK, twee teams zouden zich plaatsen voor het WK in een groep van drie teams. Het toernooi werd gehouden in Mexico en alle drie de ploegen speelden twee keer tegen elkaar. Mexico was een klasse apart in deze groep en won alle wedstrijden met ruim verschil, de Verenigde Staten verloren met 0-6 en 2-6 van Mexico. Beslissend voor de tweede plaats was een wedstrijd tussen de Verenigde Staten en Cuba, Amerika won met 5-2 en plaatste zich ook voor het WK.

  Zie het artikel NAFC-kampioenschap 1949 voor meer details van dit toernooi.
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1.   Mexico 4 4 0 0 17 2 +15 8
2.   Verenigde Staten 4 1 1 2 8 15 −7 3
3.   Cuba 4 0 1 3 3 11 −8 1

4 september 1949
«onderlinge duels»
Verenigde Staten   0 – 6   Mexico Estadío de los Deportes, Mexico-Stad
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: José Tapia (CUB)
  20' Flores
  30' Luna
  37'  55'  58' De la Fuente
  85' Septién

11 september 1949
«onderlinge duels»
Mexico   2 – 0   Cuba Estadío de los Deportes, Mexico-Stad
Scheidsrechter: Prudencio García (USA)
Luna   26'
Casarín   57'

14 september 1949
«onderlinge duels»
Cuba   1 – 1   Verenigde Staten Estadío de los Deportes, Mexico-Stad
Toeschouwers: 8.000
Gómez   28'   23' Wallace

18 september 1949
«onderlinge duels»
Mexico   6 – 2   Verenigde Staten Estadío de los Deportes, Mexico-Stad
Toeschouwers: 54.500
Scheidsrechter: José Tapia (CUB)
Ortíz   14'
Casarín   23'  41'  76'
De la Fuente   47'
Ochoa   89'
  52' Souza
  90' Wattman

21 september 1949
«onderlinge duels»
Verenigde Staten   5 – 2   Cuba Estadío de los Deportes, Mexico-Stad
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: José Tapia (CUB)
Bahr   16'
Souza   23'
Matevich   30'  35'
Wallace   48'
  42' Barquín
  50' Veiga

25 september 1949
«onderlinge duels»
Mexico   3 – 0   Cuba Estadío de los Deportes, Mexico-Stad
Scheidsrechter: Prudencio García (USA)
Naranjo   44'
Flores   58'
Naranjo   88'

Groep 10

bewerken
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   India Gekwalificeerd, maar later teruggetrokken
  Birma teruggetrokken
  Indonesië
  Filipijnen

Birma, de Filipijnen en Indonesië trokken zich terug waardoor India zich automatisch plaatste, maar ook zij trokken zich terug. Decennialang werd verondersteld dat India zich had teruggetrokken omdat de spelers door de FIFA verplicht waren voetbalschoenen te dragen en dat ze dat niet wilden. Financiële redenen en het hoger aanzien van de Olympische Spelen in de ogen van de Indiërs bleken echter de voornaamste redenen.[9]

Gekwalificeerde landen

bewerken
 
 Niet deelgenomen aan de kwalificatie
 Trokken zich terug of werden niet geaccepteerd door de FIFA
 Namen deel aan de kwalificatie maar kwalificeerden zich niet
 Gekwalificeerde landen
 Gekwalificeerd voor het WK maar daarna teruggetrokken
 Land mocht van de FIFA niet deelnemen aan de kwalificatie
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1950)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1950)
Beste
prestatie
  Italië Europa Titelverdediger 3e 3 1934 1938 2 Kampioen
  Brazilië CONMEBOL Gastland 4e 4 1930 1938 0 Tweede
  Engeland Europa Winnaar groep 1 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
  Joegoslavië Europa Winnaar groep 3 2e 1 1930 1930 0 Halve finale
  Zwitserland Europa Winnaar groep 4 3e 3 1934 1938 0 Kwartfinale
  Zweden Europa Winnaar groep 5 3e 3 1934 1938 0 Vierde plaats
  Spanje Europa Winnaar groep 6 2e 1 1934 1934 0 Kwartfinale
  Bolivia CONMEBOL Groep 7 2e 1 1930 1930 0 Groepsfase
  Chili CONMEBOL Groep 7 2e 1 1930 1930 0 Groepsfase
  Uruguay CONMEBOL Groep 8 2e 1 1930 1930 1 Kampioen
  Paraguay CONMEBOL Groep 8 2e 1 1930 1930 0 Groepsfase
  Mexico Noord-Amerika Winnaar groep 9 2e 1 1930 1930 0 Groepsfase
  Verenigde Staten Noord-Amerika Tweede groep 9 3e 1 1930 1934 0 Derde
  India Azië Groep 10 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
  Schotland Europa Tweede groep 1 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
  Turkije Europa/Azië Winnaar groep 2 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
bewerken