Rupert III van Nassau
Rupert III van Nassau († 23/28 december 1191[1][2]), bijgenaamd ‘de Strijdbare’, Duits: Rupert III. ‘der Streitbare’ Graf von Nassau, was een van de eerste graven van Nassau. Hij was niet zonder betekenis voor zijn land. Belangrijke regeringsbesluiten karakteriseren hem, maar veel belangrijker is zijn meer algemene politieke activiteit, waardoor hij tot de meest opvallende vorsten van het Huis Nassau behoort.[3] Hij nam deel aan de Derde Kruistocht.
Rupert III ‘de Strijdbare’ | ||
---|---|---|
Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
Graaf van Nassau | ||
Regeerperiode | 1160–1190 | |
Mederegent | Hendrik I van Nassau (1160–1167) Walram I van Nassau (vanaf 1176) | |
Voorganger | Arnold II van Laurenburg | |
Opvolger | Herman van Nassau | |
Militaire informatie | ||
Rang | Commandant van de vierde legertroep in de Derde Kruistocht | |
Slagen/oorlogen | Derde Kruistocht | |
Huis | Nassau | |
Vader | Arnold II van Laurenburg ? | |
Moeder | ? | |
Geboren | ? | |
Gestorven | 23/28 december 1191 | |
Partner | Elisabeth van Leiningen | |
Religie | Katholiek | |
Wapen van de graven van Nassau |
Biografie
bewerkenRupert was waarschijnlijk een zoon van graaf Arnold II van Laurenburg en een onbekende vrouw.[1][2][4]
Rupert wordt tussen 1160 en 1190 vermeld als graaf van Nassau.[2][5] Hij regeerde samen met zijn neef Hendrik I en later met zijn neef Walram I.[1][2]
Rupert was een van de vertrouwde raadsleden van keizer Frederik I ‘Barbarossa’, in wiens omgeving hij zich meestal bevond. In 1161 en 1162 lag hij bij de keizer vóór Milaan; of hij deelnam aan de verdere tochten naar Italië in de jaren 1166 en 1167 blijft twijfelachtig; evenzo is de deelname aan de ongelukkige tocht van 1174–1176, hoewel waarschijnlijk, niet nawijsbaar. Er wordt ook aangenomen dat hij aanwezig was op de Rijksdag van Mainz rond Pinksteren 1184.[3]
Rupert werd in 1170 voogd van Klooster Schönau[1][2] en was vanaf 1182 voogd van Koblenz.[4] Hij wordt Ruoberdus comes genoemd in de inscriptie van een circa 1175 gedateerde munt, die Siegen aanduid als civitas.[6]
Rupert nam, samen met zijn neef Walram, deel aan de Derde Kruistocht onder leiding van keizer Frederik I ‘Barbarossa’ en commandeerde in 1190 de vierde legertroep.[7] Aan het begin van de tocht werd hem een belangrijke taak opgedragen. Met zijn neef Walram en graaf Hendrik van Diez vormde hij de begeleiding van de in het najaar van 1188 als gezant naar keizer Isaäk II Angelos afgevaardigde bisschop Herman II van Münster. De delegatie kwam wel in Constantinopel aan, maar werd hier door de Byzantijnse keizer slecht behandeld en in slechte omstandigheden gevangen gehouden.[8][9] Ze werden pas bevrijd toen het kruisvaardersleger naderde.[10] Op 28 oktober 1189 sloten Rupert en zijn lotgenoten zich bij Philippopel weer bij het kruisleger aan.[8] Over zijn verdere deelname aan de kruistocht is niets met zekerheid bekend; het lijkt erop dat hij het tot na de inname van Akko heeft volgehouden en vervolgens op de terugweg op zee overleden is.[3] Hij werd opgevolgd door zijn zoon Herman.
Huwelijk(en) en kinderen
bewerkenRupert huwde mogelijk eerst met een dochter van Willem van Gleiberg, graaf van Gießen.[1][2][noot 1]
Rupert huwde in of vóór 1169[2] met Elisabeth van Leiningen († 20 juni ca. 1235/38[4][11]), dochter van graaf Emico III van Leiningen.[1][noot 2] Als weduwe voerde zij de titel gravin van Schowenburg.[2][5]
Uit dit huwelijk werden geboren:[1][2][4][5][10]
- Herman († 16 juli vóór 1206), graaf van Nassau 1190–1192.
- Lucardis († vóór 1222), huwde vóór 27 februari 1204 met graaf Herman III van Virneburg († na 1254).[noot 3]
Voorouders
bewerkenVoorouders van Rupert III ‘de Strijdbare’ van Nassau | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Betovergrootouders | Rupert van Laurenburg (?–?) ⚭ ? (?–?) |
Lodewijk I van Arnstein (?–?) ⚭ ? (?–?) |
Hendrik I van Limburg (ca. 1060–1119) ⚭ Adelheid van Botenstein (?–na 1107) |
Gerhard I van Gelre (?–1129/31) ⚭ ? (?–?) |
? (?–?) ⚭ ? (?–?) |
? (?–?) ⚭ ? (?–?) |
? (?–?) ⚭ ? (?–?) |
? (?–?) ⚭ ? (?–?) |
Overgrootouders | Dudo van Laurenburg (?–vóór 1124) ⚭ ... van Arnstein (?–?) |
Walram II ‘de Heiden’ van Limburg (1080/85–1139) ⚭ 1107/10 Jutta van Gelre (ca. 1087–1151) |
? (?–?) ⚭ ? (?–?) |
? (?–?) ⚭ ? (?–?) | ||||
Grootouders | Rupert I van Laurenburg (?–1154) ⚭ vóór 1135 Beatrix van Limburg (?–na 1164) |
? (?–?) ⚭ ? (?–?) | ||||||
Ouders | Arnold II van Laurenburg ? (?–1158/59) ⚭ ? (?–?) |
Externe links
bewerken- (en) Nassau op: An Online Gotha, by Paul Theroff.
- (en) Nassau op: Medieval Lands. A prosopography of medieval European noble and royal families, compiled by Charles Cawley.
- (en) Palatinate op: Medieval Lands. A prosopography of medieval European noble and royal families, compiled by Charles Cawley.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ruprecht III. (Nassau) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Rupert III, Count of Nassau op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dek, A.W.E. (1970). Genealogie van het Vorstenhuis Nassau. Europese Bibliotheek, Zaltbommel. Geraadpleegd op 3 maart 2021.
- Hesselfelt, H.F.J. (1965). De oudste generaties van het Huis Nassau. De Nederlandsche Leeuw. Maandblad van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde 1965 (11): 354-365
- (de) Lück, Alfred (1981). Siegerland und Nederland, 2. Auflage. Siegerländer Heimatverein e.V., Siegen [1967].
- (de) Sauer, Wilhelm (1889). Allgemeine Deutsche Biographie. Band 29. Duncker & Humblot, Leipzig, "Ruprecht III., Graf von Laurenburg-Nassau", pp. 730-731.
- (de) Sauer, Wilhelm (1896). Allgemeine Deutsche Biographie. Band 40. Duncker & Humblot, Leipzig, "Graf Walram I. von Nassau", pp. 776-778.
- (en) Setton, Kenneth M., Hazard, Harry W.; Wolff, Robert Lee; Zacour, Norman P.; Whithed Baldwin, Marshall (2005). A History of the Crusades. The Later Crusades, 1189-1311, revised. University of Wisconsin Press, Madison [1969]. ISBN 978-0-299-04844-0.
- Venne, J.M. van de, Stols, Alexander A.M. (1937). Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau. A.A.M. Stols’ Uitgevers-Maatschappij, Maastricht.
- Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het Vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden. A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht.
Voetnoten
- ↑ Dit mogelijke huwelijk wordt niet vermeld door Cawley (Nassau).
- ↑ Volgens Cawley (Palatinate) was zij geen dochter van graaf Emico III van Leiningen, maar van diens broer wiens naam onbekend is.
- ↑ Dek (1970), Hesselfelt (1965) en Van de Venne & Stols (1937) vermelden dat Lucardis eerst ca. 1200 huwde met Gebhard IV van Querfurt, burggraaf van Maagdenburg († Querfurt, 1213) en daarna in 1214 met graaf Herman V van Virneburg. In een eerdere versie vermeldde Cawley (Nassau) dat er gerede twijfel is of Lucardis eerst met Gebhard van Querfurt gehuwd was. Gelet op de datering van een oorkonde (27 februari 1204) waarin de moeder van Lucardis bezit verkoopt met toestemming van Herman van Virneburg en zijn echtgenote Lucardis, kunnen Lucardis en Herman niet pas in 1214 gehuwd zijn. En omdat Gebhard van Querfurt pas in 1213 overleed, is een huwelijk van hem met Lucardis zeer onwaarschijnlijk. Inmiddels is het eerste huwelijk geheel van de website van Cawley verwijderd. Vorsterman van Oyen (1882) vermeldt alleen het huwelijk van Lucardis met graaf Herman van Virneburg.
Referenties
- ↑ a b c d e f g Dek (1970).
- ↑ a b c d e f g h i Hesselfelt (1965).
- ↑ a b c Sauer (1889).
- ↑ a b c d Cawley (Nassau).
- ↑ a b c Van de Venne & Stols (1937).
- ↑ F. Philippi (Herausgeber), Siegener Urkundenbuch, Band I.: Urkunden bis 1500, Kogler’schen Buchhandlung, Siegen (1887), p. XXI.
- ↑ Lück (1981), p. 18.
- ↑ a b Sauer (1896).
- ↑ Setton, et al. (2005), p. 896.
- ↑ a b Vorsterman van Oyen (1882).
- ↑ Cawley (Palatinate).
Voorganger: Arnold II van Laurenburg |
Graaf van Nassau 1160–1190 |
Opvolger: Herman van Nassau |