Redut
Redut (Russisch: Редут) ook bekend als Redoubt, Redut-Antiterror of Center R, voorheen bekend als "Shield",[1][2] is een Russische paramilitaire organisatie onder bevel van Anatoly Karaziy.
Redut | ||
---|---|---|
Oprichting | 2008-heden | |
Land | Rusland | |
Organisatie | paramilitair | |
Onderdeel van | Russische Ministerie van Defensie | |
Specialisatie | huurlingenorganisatie | |
Aantal | 7.000 (oktober 2023) | |
Garnizoen | Kubinka, Rusland | |
Deelname | Oorlogen: | |
Commandanten | Anatoly Karaziy Generaal Vladimir Alexeyev |
Het uit huurlingen bestaande bedrijf maakt deel uit van de Russische zogenaamde "antiterreurorganisaties" die bestaan uit gelijksoortige huurlingenorganisaties die commerciële activiteiten van Russische bedrijven beschermen.[3] Redut wordt sinds 2023 door Rusland ingezet bij de invasie van Oekraïne.[4][5][6][7] Leden van Redut zijn veroordeeld wegens oorlogsmisdaden tijdens deze invasie.
Geschiedenis
bewerkenOorsprong
bewerkenRedut werd opgericht in 2008 door een fusie van verschillende kleine veteranengroeperingen van de Russische Buitenlandse Inlichtingendienst, de Russische luchtmacht en eenheden van het Russische Ministerie van Defensie, die gevechtservaring hadden opgedaan in militaire en vredeshandhavingsmissies.[8] Tot 2022 bood Redut voornamelijk de bescherming aan Russische konvooien en bedrijfsvastgoed, waaronder olieproductiefaciliteiten, militaire installaties en Russische diplomaten in veel landen over de hele wereld, bijvoorbeeld de Stroytransgaz-faciliteiten in Syrië tijdens de Syrische burgeroorlog.[9] Het verstrekte ook militaire training en adviseurs voor bijvoorbeeld pro-Russische Abchazische strijdkrachten tijdens de Russisch-Georgische oorlog.[10]
Russische invasie van Oekraïne
bewerkenVoor 2022 en de Russische invasie van Oekraïne was het de bedoeling dat Redut een belangrijke concurrent zou worden voor het Russische Ministerie van Defensie in de huurlingenwereld die in conflict was met de Wagnergroep. Mede-oprichter van Redut, Vladimir Alexejev, zei dat het Redut was die een beslissende rol zou spelen in de eerste dagen van de invasie in Oekraïne. Volgens een van de bronnen omvatte het een groep die de Oekraïense president Zelensky zou doden op de dag van de invasie in het Kiev-offensief. Alexejev zelf hield zich niet alleen bezig met het militaire deel, maar ook met het politieke: hij moest de machtsoverdracht in nieuwe handen organiseren en onderhandelde hierover met Oekraïense politici, bijvoorbeeld met Azarov. Veel van de plannen van de Russische militaire inlichtingendienst (GROe) bleken vooraf bekend te zijn bij de westerse en Oekraïense geheime diensten. In het offensief in Kiev leed Redut zware verliezen, waardoor de groep praktisch werd geëlimineerd en Prigozjins Wagnergroep het toneel domineerde.[11] Na deze gebeurtenis werden de overgebleven Redut-hurlingen uitgenodigd op hun basis in Kubinka. Zij kregen contracten aangeboden door het Russische Ministerie van Defensie om officieel te dienen in de Russische strijdkrachten. Zoals een van de voormalige commandanten van Redut beweert, werd Redut volledig gecontroleerd en effectief herbouwd door het Russische Ministerie van Defensie.[8][12]
Val van de Wagnergroep
bewerkenOndanks de zware verliezen, groeide Redut sterk tot ongeveer 7.000 militairen in 2023. Na de mislukte opstand van de Wagnergroep in juni 2023 probeerde het Russische ministerie van Defensie de Wagnergroep te ontbinden.[13] Redut speelde samen met Convoy[14][15][16] een sleutelrol door rechtstreeks te profiteren van deze actie.[17] Deskundigen oordeelden dat Redut waarschijnlijk over de capaciteiten en de intentie[18] beschikte om de operaties van rivaal Wagnergroep in Syrië en andere landen over te nemen na de dood van de leiders van de Wagnergroep.[19][20] In juli 2023 werd Wagner-huurlingen in Syrië en Oekraïne aangeboden om naar concurrent Redut te over te gaan[21] Kort voor de dood van Wagner-oprichters Prigozjin en Oetkin begon Redut met de voorbereidingen om Afrika binnen te komen.[22] iStories vond berichten op sociale netwerken waarin mensen werden opgeroepen om zich bij Redut aan te sluiten met de volgende boodschap: "Wagner is verleden tijd. Als je echt geïnteresseerd bent in echt werk in Afrika, dan is het Ministerie van Defensie en Redut jouw keuze!".[14]
Volgens Mark Galeotti, een Brits historicus en directeur van Mayak Intelligence, is Redut uitgegroeid tot de belangrijkste Russische paramilitaire huurlingenorganisatie en is deze veel actiever in Afrika en Syrië.[23] Op 18 oktober 2023 stelde een Britse veiligheidsdienst in een rapport dat president Poetin erop rekende dat Redut voldoende nieuwe rekruten zou kunnen werven zodat een tweede mobilisatie van Russische burgers voorkomen zou kunnen worden.[24]
Organisatie
bewerkenWerving
bewerkenVolgens een onderzoek van de Russischtalige versie van Radio Free Europe, werden advertenties voor Redut behoorlijk actief geplaatst op Russische sociale media. Officiële vereisten voor aanmelding zijn: minimaal 25 tot 45 jaar oud, ervaring met militaire en wetshandhavingsinstanties, geen lopende rechtshandhavingsvervolging (veroordelingen anders dan voor pedofilie, drugshandel of verkrachting, worden geaccepteerd) en medische verklaringen van afwezigheid van tuberculose, hepatitis en HIV. Een huurling van Redut verklaarde dat de eisen in werkelijkheid veel lager zijn.[9] Er lekte uit dat vertegenwoordigers van Redut net als de Wagnergroep ook veroordeelden rekruteren in streng beveiligde gevangenissen.[25]
Eenheden
bewerken- Don Brigade
- Er wordt aangenomen dat Redut een eenheid heeft genaamd "Don Brigade"[26], een vrijwilligersdetachement met veel etnische Kozakkenstrijders dat verbonden zou zijn met het Russische Ministerie van Defensie.[27] Huurlingen zouden worden geworven en betaald door Redut,[28] dat zou optreden als een financiële instelling.
- Potok-bataljon
- Begin 2023 kreeg Gazprom neft, een dochteronderneming van Gazprom, toestemming van de Russische premier Michail Misjoestin om een huurlingenorganisatie op te richten. Volgens onderzoek van BBC News begon de organisatie in de stad Omsk onder de naam "Gazprom Neft Security" onder leiding van voormalige hooggeplaatste leden van de Russische Federale Veiligheidsdienst en het Ministerie van Binnenlandse Zaken.[29][30] Later in april 2023 werden leden van de formatie "Potok" door het Russische Ministerie van Defensie gedwongen om contracten te ondertekenen met Redut[31][32][30][33] om te vechten onder het bevel van Redut.
- Veteranenbataljon
- Het "Veteranenbataljon" maakt deel uit van Redut[26] waarbij Redut de rekrutering uitvoert en optreedt als een financiële instelling. Volgens Gray Dynamics beschikt het bataljon naar schatting over 2.000 huurlingen en worden ze vooral ingezet voor verkenning en aanval. Contracten zouden kunnen worden ondertekend voor een dienstverband van 6 of 12 maanden, met loonschattingen van ongeveer £ 2.150 per maand, oplopend afhankelijk van ervaring, prestaties en rang. Er wordt reclame voor gemaakt op sociale media. Ze zijn goed uitgerust met wapens van hoge kwaliteit, zoals drones, pantservoertuigen, infanteriegevechtsvoertuigen, logistieke voertuigen, automatische granaatwerpers, mortieren en artilleriesystemen. Bovendien wordt aangenomen dat ze een goede training en aanzienlijke gevechtservaring hebben in vergelijking met andere Russische eenheden en dat ze effectief samenwerken met andere eenheden. De "Veterans" staan bekend om hun kenmerkende patch met de afbeelding van de Russische president Poetin.[34] Volgens rapporten opereerde het 2e bataljon van de 60e "Veterans" Separate Air Assault Brigade in april 2023 op een van de Bachmoet-flanken.[28]
- Andere
- Bronnen binnen Redut zeggen dat er andere formaties zijn, genaamd "Ilimovtsy", "Hooligans", "Marines", "Axes" en verkennings- en sabotagedetachement "Wolves". De "Noord"-formatie leed zware verliezen bij eigen vuur in het Kievoffensief als gevolg van slechte communicatie.
Financiering
bewerkenRedut heeft een contract met het Russische Ministerie van Defensie en ontvangt via dit ministerie financiering.[12] Andere belangrijke geldschieters van het bedrijf zouden Oleg Deripaska en Gennady Timchenko zijn, volgens informatie van de website Gulagu.net, opgericht door de Russische dissident Vladimir Osechkin, die een plaatsvervangend commandant van Redut citeert en die onder schuilnamen getuigt.
Oorlogsmisdaden
bewerkenMinstens twee Redut-strijders zijn veroordeeld wegens oorlogsmisdaden. Op 23 december 2022 werden Ruslan Kolesnikov en Michail veroordeeld voor het ontvoeren en martelen van drie ATO-veteranen uit de stedelijke nederzetting Borova in de oblast Charkov en ze werden veroordeeld tot 11 jaar gevangenisstraf.
Sancties
bewerkenOp 24 februari 2021 werd Redut door de Verenigde Staten aangemerkt als een Russische huurlingenorganisatie die gecontroleerd wordt door, en verbonden is met de GROe. Volgens de executive order 14024 van de president van de Verenigde Staten is elke overdracht, betaling, export of intrekking van Reduts bezittingen en eigendommen in de Verenigde Staten geblokkeerd.[35] In Oekraïne heeft het parlement op 9 februari 2023 in resolutie 3735 Redut en andere paramilitaire organisaties aangemerkt als terroristische organisaties.
Zie ook
bewerkenDit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Redut op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (ru) Новая газета Европа, Пехота пуще неволи. Novaya Gazeta (10 augustus 2022). Gearchiveerd op 14 augustus 2022. Geraadpleegd op 19 juni 2023.
- ↑ (ru) Georgy Alexandrov en Alexey Morozov, Зона поражения. Novaya Gazeta (10 augustus 2022). Gearchiveerd op 20 juni 2023. Geraadpleegd op 20 juni 2023.
- ↑ (ru) Vladimir Osechkin, О тайнах руководства ЧВК Редут и ЧВК Вагнер, связи с ВДВ и ФСБ, олигархах…. Gulagu.net (5 januari 2023). Gearchiveerd op 20 juni 2020. Geraadpleegd op 12 juli 2023.
- ↑ (en) Candace Rondeaux, Decoding the Wagner Group: Analyzing the Role of Private Military Security Contractors in Russian Proxy Warfare. New America (7 november 2019). Gearchiveerd op 9 mei 2022. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ (en) Private Military Company Redut. Open Sanctions (13 november 2019). Gearchiveerd op 27 april 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2020.
- ↑ (en) Halya Coynash, Long sentences passed on ‘Redut’ mercenaries fighting Russia’s war against Ukraine with Finnish citizen’s funding. Human Rights in Ukraine (7 februari 2023). Gearchiveerd op 3 mei 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ (en) Tor Bukkvoll, The Emergence of Russian Private Military Companies: A New Tool of Clandestine Warfare. The Royal Norwegian Naval Academy (26 april 2023). Gearchiveerd op 26 april 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ a b (en) Åse Gilje Østensen, Russian Use of Private Military and Security Companies-the implications for European and Norwegian Security FFI-Rapport. ResearchGate (1 oktober 2018). Gearchiveerd op 30 oktober 2022. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ (en) Sergey Sukhankin, From 'Volunteers' to Quasi-PMCs: Retracing the Footprints of Russian Irregulars in the Yugoslav Wars and Post-Soviet Conflicts. Jamestown Foundation (15 maart 2023). Gearchiveerd op 15 maart 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ (de) Roman Dobrokhotov, Christo Grozev en Fidelius Schmid, Wie sich Prigoschin gegen andere Söldnertruppen durchgesetzt hat. Der Spiegel (15 mei 2023). Gearchiveerd op 19 mei 2023. Geraadpleegd op 11 juni 2023.
- ↑ a b (en) Lilia Yapparova, A mercenaries' war How Russia's invasion of Ukraine led to a 'secret mobilization' that allowed oligarch Evgeny Prigozhin to win back Putin's favor. Meduza (14 juli 2022). Gearchiveerd op 20 augustus 2022. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ (en) Elliot Smith, ‘Final nail in the coffin’ for Russia’s Wagner Group as leader Prigozhin presumed dead. CNBC (24 augustus 2023). Gearchiveerd op 24 augustus 2022. Geraadpleegd op 25 augustus 2023.
- ↑ a b (ru) Nikita Kondratyev, Anastasia Korotkova, Maria Zholobova, Накануне гибели Пригожина Минобороны начало набор бойцов в Африку через свои ЧВК, выяснили "Важные истории". iStories (23 augustus 2023). Gearchiveerd op 25 augustus 2023. Geraadpleegd op 25 augustus 2023.
- ↑ (en) Sergey Sukhankin, From 'Volunteers' to Quasi-PMCs: Retracing the Footprints of Russian Irregulars in the Yugoslav Wars and Post-Soviet Conflicts. Jamestown Foundation (15 maart 2023). Gearchiveerd op 15 maart 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ (en) Roland Oliphant, Inside ambitious mercenary outfit Redut, the Wagner rival linked to the Russian spy services. The Daily Telegraph (24 augustus 2023). Gearchiveerd op 6 september 2023. Geraadpleegd op 12 september 2023.
- ↑ (en) Kremlin's efforts to disband Wagner Group partially succeed – ISW. Ukrainska Pravda (21 augustus 2023). Gearchiveerd op 23 augustus 2023. Geraadpleegd op 21 augustus 2023.
- ↑ (en) Nicholas Chkhaidze, PMC Redut: The Wagner Group’s Potential Replacement. Geopolitical Monitor (30 augustus 2023). Gearchiveerd op 14 september 2023. Geraadpleegd op 14 september 2023.
- ↑ (en) Passenger plane crashes in Russia, Wagner chief Prigozhin possibly on board. Novaya Gazeta (23 augustus 2023). Gearchiveerd op 18 oktober 2023. Geraadpleegd op 25 augustus 2023.
- ↑ (en) Matt Murphy, What now for Wagner after Prigozhin's death?. BBC News (25 augustus 2023). Gearchiveerd op 9 september 2023. Geraadpleegd op 12 september 2023.
- ↑ (en) Paul McLoughlin, Syria Insight: What next for Russia's Wagner Group?. The New Arab (12 juli 2023). Gearchiveerd op 1 augustus 2023. Geraadpleegd op 1 augustus 2023.
- ↑ (en) Matthew Luxmoore en Benoit Faucon, Russian Private Military Companies Move to Take Over Wagner Fighters. The Washington Journal (5 september 2023). Gearchiveerd op 13 september 2023. Geraadpleegd op 14 september 2023.
- ↑ (en) Rob Hastings, Wagner mercenaries could be absorbed by arch rival Redut and slip into the shadows after Prigozhin’s death. iNews (26 augustus 2023). Gearchiveerd op 26 augustus 2023. Geraadpleegd op 12 september 2023.
- ↑ Vervanging van Wagner? “Poetin rekent op nieuwe privémilitie om tweede mobilisatie te vermijden”. HLN (18 oktober 2023). Gearchiveerd op 18 oktober 2023. Geraadpleegd op 18 oktober 2023.
- ↑ (en) Georgy Aleksandrov en Alexey Morozov, Convicts in arms. Novaya Gazeta (12 november 2022). Gearchiveerd op 22 januari 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ a b (en) Russian Offensive Campaign Assessment, August 21. Institute for the Study of War (2022-08-21 auteur=Kateryna Stepanenko, Grace Mappes, Layne Philipson en Frederick Kagan). Gearchiveerd op 28 augustus 2022. Geraadpleegd op 30 juni 2023.
- ↑ (ru) Alexey Alexandrov, "Их часто используют как пушечное мясо". Что известно о работе частных военных компаний на войне в Украине. Current Time (11 augustus 2022). Gearchiveerd op 13 augustus 2022. Geraadpleegd op 11 juni 2023.
- ↑ a b (en) Riley Bailey, Kateryna Stepanenko, George Barros, Grace Mappes, Layne Philipson en Frederick Kagan, Russian Offensive Campaign Assessment, April 14, 2023. Institute for the Study of War (14 april 2023). Gearchiveerd op 15 april 2023. Geraadpleegd op 20 juni 2023.
- ↑ (en) Sergey Sukhankin, "The 'Privatization of Force' Presses on in Russia (Part One)", Jamestown Foundation, 27 februari 2023. Gearchiveerd op 9 juli 2023. Geraadpleegd op 9 juli 2023.
- ↑ a b (ru) elizaveta Fokht, Ilya Barabanov, "Поток" под Бахмутом. Что известно о ЧВК, связанных с "Газпромом". BBC News (16 mei 2023). Gearchiveerd op 17 mei 2023. Geraadpleegd op 23 mei 2023.
- ↑ (en) Karolina Hird, Riley Bailey, Nicole Wolkov, Layne Philipson en Frederick Kagan, Russian Offensive Campaign Assessment, April 26, 2023. Institute for the Study of War (26 april 2023). Gearchiveerd op 26 april 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ (en) Olha Hlushchenko, ISW says competition between Russian PMCs is growing in Bakhmut. Ukrainska Pravda (27 april 2023). Gearchiveerd op 3 mei 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2023.
- ↑ (en) It's not just Wagner At least three Gazprom-linked private military companies now have fighters in Ukraine. Meduza (16 mei 2023). Gearchiveerd op 17 mei 2023. Geraadpleegd op 23 mei 2023.
- ↑ (en) Alec Bertina, PMC Veterans (60 OMSB Veteran): Putin's Loyalists. Grey Dynamics (27 juni 2023). Gearchiveerd op 12 juli 2023. Geraadpleegd op 12 juli 2023.
- ↑ (en) Blocking Property With Respect To Specified Harmful Foreign Activities of the Government of the Russian Federation. Executive Office of the President of the United States (19 april 2021). Gearchiveerd op 27 april 2021. Geraadpleegd op 12 juli 2023.