Pieter Leonard van de Kasteele

politicus

Pieter Leonard van de Kasteele (Den Haag, 13 augustus 1748 – aldaar, 7 april 1810) was een Nederlands politicus, patriot en dichter.

Van de Kasteele in 1787.

Hij promoveerde te Leiden in 1771 en vestigde zich als advocaat in Den Haag. In 1773 werd hij amanuensis van de commissie voor de nieuwe psalmberijming. Negen jaar later werd hij pensionaris in Haarlem, maar geraakte als patriot sinds 1787 ambteloos. Na de omwenteling tot 22 januari 1795 was hij lid, en na de dood van Pieter Paulus voorzitter van de Eerste Nationale Vergadering, verder in de Raad van Financiën. Onder koning Lodewijk Napoleon werd hij staatsraad in gewone dienst. In het jaar voor zijn overlijden werkte hij aan een nieuwe grondwet voor het Koninkrijk Holland maar deze zou nimmer van kracht worden ten gevolge van de inlijving bij het Franse keizerrijk. Hij was vader van Tweede Kamerlid Jacob Carel van de Kasteele (1780-1835).

Als dichter werkte hij samen met Hieronymus van Alphen.

 
Van de Kasteele in 1809.