Nautilus pompilius
Nautilus pompilius is een inktvissensoort uit de familie Nautilidae.[2] De soort is een aaseter die ook wel kleine levende prooien pakt als de kans zich voordoet.
Nautilus pompilius | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nautilus pompilius in het aquarium van Pairi Daiza | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Nautilus pompilius Linnaeus, 1758[1] | |||||||||||||
Anatomie van volwassen vrouwtje | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Nautilus pompilius op Wikispecies | |||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
|
Naamgeving
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de soort is gepubliceerd in 1758 door Linnaeus in de tiende editie van Systema naturae.[3] Linnaeus beschreef de soort niet zelf. Hij volstond met de samenvatting "Nautilus testae apertura cordata, anfractibus contiguis obtusis laevibus" [Nautilus met een schaal (schelp) met een hartvormige opening, met een winding die glad op de aangrenzende aansluit], en citeerde vervolgens P. Belon (1553),[4] J. Jonston (1650),[5] M. Lister (1688),[6] G.E. Rumphius (1705),[7] F. Bonanni (1684),[8] N. Gualtieri (1742),[9] A.J. Dézallier d'Argenville (1742),[10] J. Petiver (1713),[11] idem (1702),[12] J.P. Breyne (1732)[13] en J.T. Klein (1753).[14] De soort was dus al door ten minste tien andere auteurs afgebeeld en beschreven. Ook de naam Pompilos, wat "loods" betekent en waaronder het dier bij Plinius bekend was, werd al door enkele van de genoemde auteurs (Jonston, Rumphius, Gualtieri) gememoreerd. Linnaeus was degene die de soort als eerste het geldige binomen Nautilus pompilius gaf. Als typelocatie noemt hij India, waarmee in die tijd de hele regio Oost-Indië werd aangeduid.
Verspreiding
bewerkenNautilus pompilius komt voor in het zoute water van het centrale deel van het Indopacifisch Gebied en heeft van alle soorten in het geslacht de grootste verspreiding.[15] De soort komt niet samen voor met de nauw verwante en sterk gelijkende Nautilus belauensis.
Nautilus pompilius kent verschillende populaties. In het grootste deel van het verspreidingsgebied is de gemiddelde schelpdiameter bij volwassen dieren tussen 170 en 180 mm. Individuen van de populatie voor de westkust van Australië worden aanzienlijk groter, met een gemiddelde diameter van 222 mm.
Verschil met verwante soorten
bewerkenVan de twee Nautilus-soorten waarmee deze soort samen kan worden gevonden, N. macromphalus en N. stenomphalus, verschilt Nautilus pompilius door het ontbreken van een zichtbare navel in het centrum van de schelp: de laatste winding van de schelp bedekt de voorlaatste volledig.[15]
- ↑ Linnaeus, C. (1758) Systema Naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Editio decima, reformata [10th revised edition], vol. 1: 824 pp. Laurentius Salvius: Holmiae.
- ↑ World Register of Marine Species (2013). Nautilus pompilius Linnaeus, 1758 Geraadpleegd op 19 april 2013
- ↑ Linnaeus, C. (1758). Systema naturae ed. 10(i): 709
- ↑ Belon, P. (1553). De aquatilibus plaat 382, Nautilus alter
- ↑ Jonston, J. (1650). Historiae naturalis de exanguibus aquaticis libri IV plaat 10, fig. 1, 2, 7 = Argonauta argo, een misverstand; bedoeld wordt fig. 3 en 4
- ↑ Lister, M. (1688). Historia Conchyliorum boek IV, sectie IV, Caput I plaat 1, fig. 1, 2, 3
- ↑ Rumphius, G.E. (1705). D'Amboinsche Rariteitkamer plaat 17, fig. A, B, C
- ↑ Bonanni, F. (1684). Recreatio mentis I fig. 1, 2 (alternatieve link fig. 1, 2)
- ↑ Gualtieri, N. (1742). Index testarum conchyliorum plaat 17, tekst, plaat 17, plaat 18, tekst, plaat 18
- ↑ Dézallier d'Argenville, A.J. (1742). L' histoire naturelle éclaircie dans deux de ses parties principales, la lithologie et la conchyliologie plaat 8, fig. E, F
- ↑ Petiver, J. (1713). Aquatilium animalium Amboinae plaat 3, fig. 7
- ↑ Petiver, J. (1702). Gazophylacii naturae plaat 99, fig. D
- ↑ Breyne, J.P. (1732). Dissertatio physica de polythalamiis p. 14 en plaat 1
- ↑ Klein, J.T. (1753). Tentamen methodi ostracologicae plaat 1, fig. 1, 2
- ↑ a b Jereb, P. (2005). Chambered Nautiluses in: P. Jereb & C.F.E. Roper, eds. Cephalopods of the world, FAO Species Catalogue for Fishery Purposes No. 4, Vol. 1: 53