Max Dendermonde

Max Dendermonde
	Overhandiging van het boek 'Zuiderzee dood water, nieuw leven' in 1985, rechts Max Dendermonde
Algemene informatie
Volledige naam	Hendrik Hazelhoff
Pseudoniem(en)	Max Dendermonde
Geboren	Winschoten, 17 juni 1919
Overleden	Sarasota (Florida), 24 maart 2004
Land	Nederland
Beroep	schrijver, dichter, journalist
Werk
Bekende werken	De wereld gaat aan vlijt ten onder (1954)
	Dbnl-profiel
	(en) IMDb-profiel
Portaal	Literatuur

Max Dendermonde, pseudoniem van Hendrik Hazelhoff (Winschoten, 17 juni 1919 – Sarasota (Florida), 24 maart 2004), was een Nederlandse schrijver.

Jeugd

Hendrik Hazelhoff werd geboren te Winschoten. Na HBS en Mulo (in deze volgorde) en werk bij een kledingbedrijf behaalde hij de onderwijzersacte; hij heeft echter nooit voor de klas gestaan. Al in zijn schooltijd was hij verslaggever bij het Groninger Dagblad, waarvoor hij reizen maakte als straatmuzikant. Verder was hij nog een tijdlang in de boekhandel werkzaam.

Pseudoniem

Hij had een naamgenoot die schrijver was, namelijk Erik Hazelhoff Roelfzema. Zelf koos hij een pseudoniem; 'Dendermonde' ontleende hij aan de Belgische plaatsnaam die in zijn ogen verwees naar denderen over le monde. Daarin herkende hij zichzelf. 'Ik ben altijd een zwerver geweest' zei hij eens.

Literatuur

Zijn debuut maakte Max Dendermonde in 1941 met de dichtbundel Tijdelijk isolement. Korte tijd was hij radio presentator, als hoofd van de afdeling Letteren van Radio Herrijzend Nederland. Daarna zette hij zijn loopbaan voort in de journalistiek (o.a. bij Het Parool en de Groene Amsterdammer). Zijn bekendste boek is De wereld gaat aan vlijt ten onder uit 1954 (de titel zou hij ontleend hebben aan het ex libris van een vriend)^[1]. Eind 1967 vertrok hij naar de Verenigde Staten. 1968 schreef hij daar het boekenweekgeschenk, Kom eens om een keizer, waarvan hij het manuscript voltooide in een Franstalig dorp aan de Canadees-Amerikaanse grens.

Samen met zijn echtgenote, de fotografe Annelies Scholtz, publiceerde hij ook reisboeken.

Broodschrijver

Max Dendermonde wordt wel een veelschrijver genoemd. Naast zijn journalistieke werk schreef hij ook gedenkboeken voor bedrijven. Meer dan vijftig bedrijfsgeschiedenissen heeft hij op zijn naam staan. Voor het aardappelmeelconcern Avebe schreef hij Hoe wij het rooiden (1979). De kennis die hij daarbij opdeed, verwerkte hij in verhalen en romans.

Tevens schreef hij fictie in opdracht, bijvoorbeeld sonnetten op verzoek van de provincie Groningen of de novelles De stilte van Koekange (1989) en Een roerige bruiloft op Adrillen (1992).

Amerika

In 1979 emigreerde hij naar Florida. Hij kwam slechts tijdelijk terug naar Nederland telkens wanneer dat nodig bleek voor zijn werk. 'Overal ruimte om eindeloos te zwerven, om van identiteit te veranderen' .

Max Dendermonde is op 84-jarige leeftijd in zijn slaap in zijn woonplaats Sarasota in Florida overleden.

Bibliografie

Tijdelijk isolement (1941), (1941) als deel 14 van de Helikonreeks van A.A.M. Stols
- herdruk: *De ballade van den Gulden Glimlach (1947), De Gulden Pers, Haarlem, oplage 250 genummmerde exx., met outsneden van J. Blauwykel
Water en brood (1941)
Bruin, rood en groen (1942)
God in de toren (1942)
Muziek in de herfst (1945)
Eiland van Circe (1948)
Het leven betrapt (1952)
Het vermoeden (1952)
De wereld gaat aan vlijt ten onder (1954, sciencefiction over onder meer teleportatie)
De Dijken (1954) samen met Ir H.A.M.C. Dibbits, Rijkswaterstaat
De dagen zijn geteld (1955)
De deur op een kier (1958)
De weglopers (1958)
Tot zover voorlopig (1959)
Wegen naar morgen (1962)
Een blauwe maandag op aarde (1965)
Inzake de liefde (1967)
Snipperdagen (1967)
Trap op, trap af (1967)
Kom eens om een keizer,boekenweekgeschenk (1968)
De ingreep (1973)
Vaarwel, plumpudding, cognac en sigaren (1974)
De duiven boven moeders graf (1977)
Ben je daar nog? (1982)
De lijsters van de laatste lente (1982)
Ik geef jou een gedicht of wat (1983)
Uit Mexico ben ik gevlucht mevrouw, gevlucht! (1983)
Bij kentering en op stroom (1984)
Ga mee op een enkele reis (1984)
De bekentenis van Beth Nobbe (1986)
Een gans en zijn grazige weiden (1986)
Een otter en zijn wilde overmoed (1986)
Het schone groene dierenrijk (1986-...)
Lessen in eenzaamheid (1987)
Soms een paar uur van tweezaamheid (1987)
Amerika door de achterdeur (1988)
De deur met de rode vlekken (1988)
De laatste beeldschone zwendel (1988)
Een hert en zijn avontuurlijk zwervershart (1988)
De stilte van Koekange (1989)
Een wonderkind in wintertijd (1989)
De wederkeer van Couli de kerstkat, of Het ongemak van de twijfel (1990)
Klompen in Nederland (1990)
Kunstmin, liefde en dood in Dordrecht (1990)
Watson, kom hier, ik heb je nodig (1990)
Lief zijn voor mevrouw Noach (1991)
Vrouw aan de rivier (1991)
De zuiverheid van een hemel (1992)
Een roerige bruiloft op Adrillen (1992)
Ik weet niet wie (1992)
Toen Nora nog sprak met dolfijnen (1992)
Het wonder van de gewoonheid (1993)
228 seconden van stilte (1994)
Mondriaan, de man die de charleston danste (1994)
Twee wonderkinderen in en na de oorlog (1995)
Tegen goedheid valt niet te vechten (1995)
Bezeten van ruimte en macht (1996)
Nooit te laat (1999)

Externe link

Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)

Bronnen

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Ab Visser, Leven van de pen (1965), p. 100

[1] Ab Visser, Leven van de pen (1965), p. 100

[1]