Bezalel Smotrich
Bezalel Yoel Smotrich (Hebreeuws:בְּצַלְאֵל יוֹאֵל סְמוֹטְרִיץ׳, geboren 27 februari 1980) is een Israëlische extreemrechtse politicus en advocaat. Hij is sinds 2022 minister van Financiën van Israël. Tevens kreeg hij de verantwoordelijkheid binnen COGAT voor het civiel bestuur over de door Israël op de Westbank in C-gebied gevestigde joodse nederzettingen.[1][2] Hij was de leider van de Religieuze Zionistische Partij die sinds augustus 2023 samengegaan is met Het Joods Huis in De Nationale Religieuze Partij - Religieus Zionisme. Deze nieuwe partij wordt ook door Smotrich geleid.[3] Smotrich zit al sinds 2015 in de Knesset.[4][5]
Smotrich woont als kolonist in Kedumim, een nederzetting die begon als legerpost in de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever. Het zich vestigen in deze gebieden wordt door de Verenigde Naties en de internationale gemeenschap als illegaal beschouwd.[6][7][8]
Smotrich hangt extremistische politieke visies aan. Zo kwam hij in 2015 in het nieuws toen hij zichzelf een 'trotse homofoob' noemde en homoseksuelen omschreef als abnormaal.[9]
In 2021 zei hij dat David Ben-Goerion, Israëls eerste premier, "de job zou moeten hebben afgemaakt en alle Arabieren het land uit had moeten schoppen". Eerder dat jaar had hij gezegd dat Israëlische Arabieren "in elk geval voor nu" burgers van Israël waren.[10]
Hij richtte in 2023 eerst de aandacht op zichzelf toen hij in Parijs een toespraak hield achter een katheder waarop een kaart van Groot-Israël (d.w.z. met inbegrip van Jordanië) was aangebracht. Daar zei hij dat de notie van "een Palestijns volk een uitvinding van de vorige eeuw was" en dat "hij en zijn grootouders de ware Palestijnen waren".[10] Vervolgens toen hij na een aanval van een Palestijnse schutter op twee Israëli's in een tweet opriep tot het uitroeien van Huwara, de stad waar de aanval plaatsvond.[11] Hij nam dit terug, toen weer niet, weer wel en niet. Zowel het Centrum Informatie en Documentatie Israel (CIDI) als The New York Times waarschuwden voor zijn opruiende uitspraken en de Times schreef hem een grote rol toe in verschillende crises in Israël.[12][13]
Smotrich en minister van Nationale Missies Orit Strock van de extreemrechtse partij Religieus Zionisme riepen op 11 mei 2023 afzonderlijk op tot de herovering van de Gazastrook als oplossing voor herhaalde botsingen met Palestijnse terreurgroepen in het gebied. In een interview met Channel 14 zei Smotrich dat het conflict van Israël met deze groeperingen een "chronisch probleem" was en klaagde hij dat beleidsmakers niet hadden geluisterd naar de voorafgaand aan de terugtrekking in 2005 gedane waarschuwingen dat deze Israël open zou leggen voor raketbeschietingen.[14]
Een week na het uitbreken van de Oorlog Hamas-Israël op 7 oktober erkende hij op een persconferentie in Jeruzalem: Ik neem verantwoordelijkheid voor wat was en wat zal zijn. We moeten toegeven met pijn en met een gebogen hoofd: we hebben gefaald. Het leiderschap van het land en het veiligheidssysteem hebben gefaald in het handhaven van de veiligheid van onze inwoners. Als minister van Financiën moet ik andere prioriteiten stellen en middelen anders verdelen.[15]
Op 8 maart 2024 werd zijn neef, een IDF-brigadecommandant, gedood tijdens gevechten met Palestijnse militanten in het zuiden van de Gazastrook.[16]
Op 5 augustus 2024 zei Smotrich: “Niemand ter wereld zal toestaan dat we 2 miljoen mensen uithongeren, ook al is dat misschien gerechtvaardigd en moreel verantwoord om de gijzelaars te bevrijden.”[17] Dit leidde tot veroordeling door onder andere de Europese Unie, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.[18]
- ↑ (en) Sharon, Jeremy, Smotrich handed sweeping powers over West Bank, control over settlement planning. The Times of Israel (23 februari 2023). Geraadpleegd op 9 augustus 2024.
- ↑ Wie is de minister die de Westoever wil annexeren?trouw 28 juni 2024
- ↑ (en) Fritzhand, T.O., Religious Zionism to merge with Jewish Home. The Jerusalem Post (3 augustus 2023).
- ↑ (en) Magid, Jacob, Hardliner Smotrich wins race to lead influential Jewish Home sub-faction. The Times of Israel (14 januari 2019).
- ↑ (en) Bezalel Smotrich. Government of Israel (31 mei 2022).
- ↑ (en) Daniella Weiss. The Guardian (5 juni 2007).
- ↑ (en) Kampeas, Ron, Palestinian gunman kills Israeli soldier outside of Kedumim, Bezalel Smotrich’s home settlement. Jewish Telegraphic Agency (6 juli 2023).
- ↑ ICJ oordeelt dat Israëlische nederzettingen in Palestijns gebied illegaal zijn. nu.nl (19 juli 2024). Geraadpleegd op 9 augustus 2024.
- ↑ (en) Pileggi, Tamar, Jewish Home hopeful boasts of being ‘proud homophobe’. The Times of Israel (23 februari 2015). Geraadpleegd op 9 augustus 2024.
- ↑ a b (en) Staff, Toi, Smotrich says there’s no Palestinian people, declares his family ‘real Palestinians’. The Times of Israel (23 maart 2023). Geraadpleegd op 18 oktober 2023.
- ↑ (en) Kampeas, Ron, Hard-liner Bezalel Smotrich was just put in charge of Israel’s settlements. Here’s what that means.. Jewish Telegraphic Agency (1 maart 2023).
- ↑ CIDI kritisch over 'opruiende retoriek' van leden nieuwe regering Israël. Nederlandse Omroep Stichting (22 december 2022).
- ↑ (en) Kingsley, Patrick, As Israel’s Crises Pile Up, a Far-Right Minister Is a Common Thread. The New York Times (31 maart 2023).
- ↑ (en) Smotrich, Strock say Israel will have 'no choice' but to eventually retake Gaza. The Times of Israel (12 mei 2023). Geraadpleegd op 19 oktober 2023.
- ↑ (en) Wrobel, Sharon, Smotrich: We failed, 'I take responsibility for what was and what will be'. The Times of Israel (15 oktober 2023). Geraadpleegd op 19 oktober 2023.
- ↑ (en) IDF brigade commander, cousin of Bezalel Smotrich, killed in southern Gaza. The Jerusalem Post (9 maart 2024). Geraadpleegd op 9 maart 2024.
- ↑ (en) Smotrich: Might be ‘justified and moral’ to cause 2 million Gazans to die of hunger, but world won’t let us. The Times of Israel (5 augustus 2024). Gearchiveerd op 5 augustus 2024.
- ↑ (en) Israel minister condemned for saying starvation of millions in Gaza might be ‘justified and moral’. The Guardian (8 augustus 2024). Geraadpleegd op 8 augustus 2024.
