Rebus sic stantibus

latijnse uitdrukking
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Ninane (overleg | bijdragen) op 23 jan 2007 om 21:25.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Rebus sic stantibus is een Latijnse term die "in gelijkblijvende omstandigheden" betekent.

Gebruik in het internationaal recht

Volgens het internationaal recht kan een verdrag opgeschort of beëindigd worden, of een partij kan zich eruit terugtrekken, indien de omstandigheden veranderd zijn ten opzichte van het moment waarop het verdrag gesloten werd.[1] Men beroept zich dan op rebus sic stantibus.

Om te vermijden dat staten misbruik maken van het rebus sic stantibus-beginsel, is het gebruik ervan aan strenge eisen onderworpen. Op rebus sic stantibus als grond voor de beëindiging van een bilateraal verdrag of de terugtrekking uit een multilateraal verdrag kan alleen een beroep worden gedaan als aan de volgende voorwaarden cumulatief is voldaan:

  • de gewijzigde omstandigheid is niet veroorzaakt door een schending van het verdrag of het niet-nakomen van andere internationale verplichtingen door de verdragspartij die het beginsel inroept;
  • het beginsel mag niet worden ingeroepen als het betreffende verdrag een grens vaststelt;
  • het dient te gaan om een verandering van de omstandigheden welke bestonden op het tijdstip van de totstandkoming van een verdrag;
  • de verandering van de omstandigheden dient wezenlijk te zijn;
  • de verandering mag niet door de verdragspartijen zijn voorzien;
  • het bestaan van de naderhand gewijzigde omstandigheden bij het sluiten van het verdrag was een belangrijke reden voor de instemming van de partijen om het verdrag te sluiten;
  • het gevolg van de wijziging dient te zijn dat de strekking van verplichtingen die het verdrag oplegt geheel wordt gewijzigd.[2]

Rebus sic stantibus is overigens niet de enige manier waarop een verdrag beëindigd kan worden: dit kan ook door het sluiten van een nieuw verdrag, het niet-nakomen van elementaire zaken uit het verdrag door een partij, overmacht, bepalingen in het verdrag daaromtrent of als de partijen dat willen.

Noten

  1. Verdrag van Wenen inzake het verdragenrecht (1969), artikel 62, paragraaf 1.
  2. Marc Bossuyt en Jan Wouters (2005): Grondlijnen van internationaal recht, Intersentia, Antwerpen enz., blz. 101-102.