Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 87.213.35.62(overleg) op 25 apr 2016 om 12:22. (→Erelijst) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
FC Utrecht was de eerste club buiten de traditionele 'top 3' (Ajax, PSV en Feyenoord) die de Johan Cruijff Schaal won[3] (voorheen Supercup) en is net als diezelfde 'top 3' nog nooit uit de Eredivisie gedegradeerd. Dit laatste kan mede worden toegeschreven aan het feit dat FC Utrecht een van de jongere betaald voetbalorganisaties is. Maar ook een van de clubs waaruit FC Utrecht ontstond, DOS, speelde vanaf het begin van het betaalde voetbal tot 1970 onafgebroken in de eredivisie, zodat de Domstad nooit van eredivisievoetbal verstoken is geweest.
FC Utrecht beschikt over een voetbalacademie.[4] De jeugd speelt op het Sportcomplex Zoudenbalch, waar ook het eerste team zijn trainingen afwerkt. De jeugdopleiding van FC Utrecht behoort in het seizoen 2008-2009 tot de zestien clubs in Nederland die beoordeeld zijn met vier sterren, hetgeen de hoogst haalbare beoordeling is[5]. FC Utrecht heeft ook een samenwerkingsverband met verschillende amateurvoetbalclubs uit de regio. Bijvoorbeeld FC Driebergen. Dit verband, officieel RAC Talentenontwikkeling Midden-Nederland geheten, heeft als doel een betere doorstroming van talenten uit de omgeving naar de jeugdopleiding van de club. Tot de amateurclubs, gecategoriseerd op grootte in Categorie A, B en C, behoren onder andere USV Elinkwijk en SV Argon en SV Houten.
Op 30 september 2005, toen de club officieel 35 jaar bestond, heeft FC Utrecht een museum geopend op de vijfde etage van Stadion Nieuw Galgenwaard. Het nieuwe museum geeft een kijkje in het verleden van de club.
Een bekend icoon uit de geschiedenis van FC Utrecht was de cabaretier en zanger Herman Berkien, groot Utrechtsupporter en de maker van een aantal FC Utrecht-gerelateerde liedjes, waarvan Utereg me cluppie wellicht het bekendste is.
Aan het eind van elk seizoen wordt de David di Tommaso-trofee uitgereikt aan de speler die dat seizoen volgens de supporters van de meeste waarde was; de winnaar wordt bepaald middels een internetpoll. De naam is een eerbetoon aan David di Tommaso, de verdediger die meteen in zijn eerste jaar al erg populair was en de prijs voor meest waardevolle speler in ontvangst nam, en die in november 2005 plotseling aan een hartstilstand overleed.[6] Zijn rugnummer, 4, zou vanaf dat moment nooit meer gedragen worden bij FC Utrecht.[7]
Geschiedenis
Blik op het veld van Stadion Galgenwaard
Fusie
Eind jaren 60 initieerde de gemeente Utrecht fusiegesprekken met de betaald voetbal afdelingen van DOS, Velox en Elinkwijk met als doel betaald voetbal op hoog niveau in Utrecht te kunnen blijven garanderen.
DOS was de grootste van de drie clubs. De club was, met zogenaamd betonvoetbal, al drie jaar lang op het nippertje aan degradatie ontsnapt. Door mismanagement stond de club aan de rand van het faillissement. Een cynische opmerking uit die tijd was: "De club kan niks, zelfs niet degraderen." Door de fusie kon een faillissement voorkomen worden.
Bij Velox en Elinkwijk werden de fusieplannen minder positief ervaren. Velox was begin jaren 60 gepromoveerd naar de Eerste divisie en was enkele keren dicht bij promotie naar de Eredivisie geweest. In 1968 degradeerde de ploeg echter weer naar de Tweede divisie.
Elinkwijk was sportief succesvoller dan Velox. Het wisselde seizoenen in de kelder van de Eredivisie af met seizoenen in de top van de Eerste divisie. Daarnaast leefde bij Elinkwijk het sentiment, dat het voor oorsprong geen Utrechtse club was, maar afkomstig was uit het tot 1954 zelfstandige Zuilen. De club had geen voorkeur voor de op handen zijnde fusie, maar bezweek uiteindelijk onder de druk van de gemeente. Elinkwijk probeerde bij de fusiebesprekingen wel een plaats in de hoogste klasse van het amateurvoetbal af te dwingen, maar werd in de tweede klasse geplaatst.[8] Het daaropvolgende seizoen werd de club kampioen en promoveerde hierdoor alsnog naar de eerste klasse.[9]
In de zomer van 1970 was de fusie een feit en werd FC Utrecht opgericht. Aangezien DOS zich zich in het seizoen daarvoor ternauwernood had weten te handhaven in de Eredivisie, kon de fusieclub dat seizoen direct uitkomen op het hoogste niveau. De thuisbasis van de fusieclub werd het Stadion Galgenwaard, dat daarvoor het stadion van DOS was, de grootste van de drie fusiedeelnemers.
Eerste seizoen
De eerste trainer van de fusieclub werd Bert Jacobs, de toen 29-jarige trainer van Velox, die als assistent de 24-jarige Fritz Korbach naast zich kreeg, die afkomstig was van USV Elinkwijk.[10] Hun opdracht was om van de drie kernen, met drie verschillende identiteiten, één club met één cultuur te smeden.
De eerste wedstrijd was een uitduel tegen toenmalig EuropacupwinnaarFeyenoord. Groenendijk scoorde het eerste doelpunt van Utrecht, maar ondanks de 0-1 verloor de ploeg uiteindelijk met 4-1. De club eindigde in zijn eerste seizoen op de 9e plaats.
Bijna-faillissement en wederopstanding
In de eerste tien jaar van zijn bestaan groeide FC Utrecht gestaag. Belangrijke spelers uit die periode waren Hans van Breukelen, Leo van Veen en Willem van Hanegem. Begin jaren 80 werd besloten tot een nieuwbouw van het stadion, dat Nieuw Galgenwaard genoemd werd.
In 1981 keerde het tij toen de FIOD een onderzoek instelde naar de club. Hieruit bleek een reeks van malversaties. Transfer- en salariskosten van verschillende spelers werden zwart gefinancierd. Tussen 1976 en 1980 had de club geen premies volksverzekeringen en loonbelasting over hand- en tekengeld betaald. Daarnaast was er gefraudeerd met de recettes. De club kon niet aan de gestelde naheffing voldoen en werd onder surseance van betaling gesteld. Een faillissement leek onontkoombaar. Hierop werden door spelers en supporters diverse acties georganiseerd. Middels een handtekeningenactie wist de club 66 duizend handtekeningen voor behoud van de club op te halen. De spelers gingen, onder leiding van Hans van Breukelen, langs de deuren met kwartetspellen van FC Utrecht en namen een single op getiteld We geven het niet op. De gemeente Utrecht besloot uiteindelijk gehoor te geven aan de sympathisanten en schoot de club het verschuldigde bedrag voor.
De eerste jaren van de jaren 80, onder trainer en oud-speler Han Berger, waren sportief bijzonder succesvol. Zo eindigde de ploeg in 1980 op de 5e, in 1981 op de 3e en in 1982 wederom op de 5e plaats van de eredivisie en behaalde de club in 1982 de bekerfinale, die werd verloren van AZ '67. Ook speelde de ploeg voor het eerst Europees voetbal. Dit was voor een groot deel te danken aan het grote aantal jeugdspelers dat in deze jaren doorbrak. Van de achttien selectiespelers die in 1982 de bekerfinale haalden (en verloren van AZ '67) kwamen er veertien uit de eigen jeugd, waaronder spelers als Hans van Breukelen, Gert Kruys, Willy Carbo en Ton de Kruijk. Veel selectiespelers uit deze succesjaren, Leo van Veen, Frans Adelaar, Willem van Hanegem, Ton du Chatinier en Jan Wouters, zouden later als hoofdtrainer terugkeren bij de club.
Hoewel de club sportief hoogtijdagen vierde, was de club financieel verre van gezond. Om het hoofd boven water te houden, moesten ieder seizoen de beste spelers worden verkocht. Zo vertrok Van Breukelen in 1982 naar Nottingham Forest, Carbo in 1983 naar Club Brugge en Robbie de Wit in 1984 naar AFC Ajax. Dit had tot gevolg dat FC Utrecht halverwege de jaren 80 terugzakte van een subtopper naar een stabiele middenmoter in de Eredivisie.
Op 1 april 1985 publiceerde het Utrechts Nieuwsblad een artikel over een op handen zijnde overname van de club. Een consortium van onder andere de Engels krantenmagnaat Robert Maxwell, Philips, KLM en Johan Cruijff, zouden plannen hebben om het bewind over FC Utrecht over te nemen. De supporters van de club waren fel gekant tegen deze overname, met name door de inmenging van oer-Ajacied Cruijff. Uiteindelijk ketste de overname af.
Nieuwe financiële problemen
Detail van het nieuwe stadion
Na een aantal sportief zwakkere jaren, bereikte FC Utrecht in 1991 de 4e plaats van de eredivisie, met spelers als Johan de Kock, Jan Willem van Ede en Rob Alflen. Hierna ging het echter snel bergafwaarts met de club. Doordat het FC Utrecht niet meer lukte zich te plaatsen voor Europees voetbal werden er inkomsten misgelopen. Tussen 1989 en 1996 werden in 7 jaar tijd, 6 trainers versleten en waren er evenveel directiewisselingen. Er ontstonden ruzies en geldproblemen, waardoor er wederom goede spelers verkocht moesten worden om de gaten in de begroting te dichten. Zo vertrok Rob Alflen in 1991 naar Ajax, Johan de Kock in 1994 naar Roda JC en Ferdi Vierklau in 1996 naar Vitesse.
Ondanks de kapitaalinjectie, bleven sportieve successen de eerste jaren uit en diverse trainers passeerden de revue. Pas in 2001 wist de ploeg, onder leiding van oud-speler Frans Adelaar weer Europees voetbal te behalen. In 2002 verloor de ploeg nog de finale van de KNVB-beker, maar in 2003 en 2004 wist de ploeg, die onder leiding was gekomen van Foeke Booy, de beker te winnen. Belangrijke spelers in deze periode waren onder andere Dirk Kuijt, Tom van Mol, Jean-Paul de Jong, Pascal Bosschaart en Stijn Vreven.
Als gevolg van onder andere de economische crisis en het uitblijven van lucratieve transfers stond FC Utrecht in het voorjaar van 2003 echter wederom aan de rand van de afgrond. Er was geen geld meer om Midreth, het bedrijf dat verantwoordelijk was voor de bouw van het stadion, te betalen. Op dat moment was het stadion voor een groot deel af. Aangezien het materiaal voor de bouw al geleverd was, schoot het bouwbedrijf de kosten, zo'n vijfenhalf miljoen euro voor.[11] Hierdoor werd de club echter wederom opgezadeld met een enorme schuld. Met een sanering en de verkoop van alle bezittingen, waaronder het stadion, aan onder andere de gemeente Utrecht en Midreth, werd een faillissement afgewend.
In de jaren hierna keert FC Utrecht terug naar de middenmoot van de Eredivisie. In november 2005 kreeg de club een zware klap te verwerken toen de populaire Franse verdediger David di Tommaso, die in 2004 was overgekomen van CS Sedan, overleed aan een acute hartstilstand.
Overname
De voorkant van de Galgenwaard, met het logo van Phanos
Na het afgewende faillissement van 2003 lukte het FC Utrecht, ondanks deelname aan de UEFA Cup in 2003 en 2004, niet meer om uit de schulden te komen. In juli 2007 toonde Phanos voor het eerst interesse in overname van de club. Voor het symbolische bedrag van 1 euro, wilde het vastgoedbedrijf de club, inclusief alle schulden overnemen. Het bedrijf was hierna voornemens het huidige stadion te slopen om het terrein vrij te maken voor woningbouw. Het bedrijf zou vervolgens een nieuw stadion bouwen nabij nieuwbouwwijk Leidsche Rijn. Tevens wilde Phanos de club door middel van financiële injecties structureel laten aansluiten bij de top van de eredivisie. Het plan stuitte op veel weerstand aangezien de Galgenwaard net ingrijpend was verbouwd en de fans bang waren dat de club haar ziel kwijtraakte.
Hierop volgend brak er een conflict uit tussen de voorzitter Jan Willem van Dop, die in 2005 als bestuurder van Feyenoord was overgekomen, en de Raad van Commissarissen. De Raad verweet Van Dop financieel wanbeleid, een gebrekkige communicatie en solistisch gedrag, onder andere bij het aantrekken van trainer Willem van Hanegem en spits Kevin Vandenbergh.[12] Op 3 september 2007 werd Van Dop op non-actief gezet, maar drie dagen later via een kort geding weer in functie gezet. Direct hierop besloot de Raad van Commissarissen zelf hun functie ter beschikking te stellen.[13]
Op 2 april2008 maakte het bestuur van FC Utrecht via een persconferentie bekend dat de club in ondernemer Frans van Seumeren, oud-directeur van bergingsbedrijf Mammoet, een geschikte overnamekandidaat had gevonden. Van Seumeren verkreeg voor 16 miljoen euro 63% van de aandelen van de FC Utrecht BV.[14] Hij beloofde hierbij zich voor een periode van zeker 10 jaar aan de club te verbinden en eventuele opbrengsten te herinvesteren in de club. Hij stelde als doel dat de club binnen een paar jaar weer aansluiting met de subtop moest vinden, vergelijkbaar met een club als sc Heerenveen.[15] Van Seumeren nam plaats in de nieuwe Raad van Commissarissen, waar Jacques van Ek voorzitter van werd. Ondanks dat eerdere overname kandidaat Phanos het nakijken had bij de overeenkomst tussen FC Utrecht en Van Seumeren, bleven zij tot maart 2011 als shirtsponsor aan de club verbonden.
Ommezwaai onder Van Seumeren
Van Seumeren bemoeide zich, in zijn functie als eigenaar van de club, actief met het sportieve beleid van de club. In de zomer van 2008 greep, tegen de wens van hoofdtrainer Willem van Hanegem, hij in in de technische staf door assistent-trainers John van Loen, David Nascimento, conditietrainer Rob Druppers en keeperstrainer Maarten Arts te vervangen. Eind 2008 ontsloeg hij Van Hanegem, nadat deze zich meermalen negatief had uitgelaten over Van Seumeren. In diens kielzog vertrok ook technisch directeur Piet Buter.[16] Zij werden vervangen door het duo Ton du Chatinier en Foeke Booy, waarmee de club in rustiger vaarwater kwam.
In 2011 vertrok voorzitter Van Dop bij FC Utrecht.[17] In hetzelfde jaar werd Wilco van Schaik aangesteld als algemeen directeur van de club. De functieverandering onderschreef de ombouw van FC Utrecht van een vereniging naar een vennootschap.[18] In de zomer van 2011 werd Du Chatinier vervangen door Jan Wouters. In 2012 werd Booy, ondanks een succesvol verkoopbeleid, aan de kant gezet, wegens tegenvallende resultaten.
Toen Wouters in 2014, na drie jaar hoofdtrainer te zijn geweest, besloot zijn contract niet te verlengen, werd er qua technisch beleid een nieuwe weg ingeslagen. Co Adriaanse werd aangesteld als technisch adviseur, een functie die sinds het vertrek van Booy in 2012 vacant was. Adriaanse verkreeg een adviserende, maar geen bindende, stem in het spelersbeleid. Hij kreeg wel bevoegdheden in het samenstellen van de technische staf van de club. Rob Alflen, assistent onder Wouters, zou de trainingen gaan verzorgen.[19] Het tweetal kreeg de opdracht mee om meer attractief voetbal te spelen.[20] Daarnaast werd directeur Van Schaik voor onbepaalde tijd vastgelegd.[21]
Alflen als hoofdtrainer bleek geen succes, en al snel werd duidelijk dat er in de zomer van 2015 een nieuwe hoofdtrainer moest worden gezocht. Dit werd Erik ten Hag, die hiervoor de beloften van Bayern München trainde. Als assistent werd clubicoon Jean-Paul de Jong aangesteld. Ook Adriaanse vertrok bij de club. Ten Hag werd tevens technisch manager.
Buiten de Nederlandse competitie
Europees voetbal
De eerste keer dat FC Utrecht internationaal zou spelen was in 1980, toen FC Argeş Piteşti de tegenstander was. De Roemeense club werd met 2-0 verslagen, maar het daaropvolgende Eintracht Frankfurt bleek een maatje te groot. Utrecht zou in de jaren 80 nog vaker op Europees niveau spelen, onder meer tegen clubs als Hamburger SV en Dynamo Kiev. Na de uitschakeling in de UEFA Cup door Real Madrid in 1991 duurde het tien jaar voordat FC Utrecht opnieuw Europees voetbal afdwong. Vanaf 2001 werd vier seizoenen op rij in Europa gespeeld, maar Utrecht wist zich nooit te plaatsen voor de derde ronde. Vooraf aan het seizoen 2007/2008 speelde de plaatselijke FC in de Intertoto Cup tegen Hammarby IF, waar het eerste duel in Zweden een 0-0 gelijk werd. De return in Utrecht eindigde in 1-1, waardoor de club zich niet wist te plaatsen voor de tweede voorronde van de UEFA Cup. In 2010 plaatste het zich via de Play-offs voor de voorrondes van de Europa League, waarin KF Tirana werd verslagen. In de derde voorronde speelde Utrecht tegen FC Luzern, beide wedstrijden werden gewonnen. In de laatste voorronde treffen de Domstedelingen het "grote" Celtic FC. In Schotland verloren ze met 0-2, maar de return op 26 augustus werd met 4-0 gewonnen waardoor FC Utrecht zich wist te kwalificeren voor de groepsfase van het toernooi. De eerste twee wedstrijden, uit tegen SSC Napoli en thuis tegen het grote Liverpool FC werden met 0-0 gelijk gespeeld. Uiteindelijk werd de volgende ronde niet gehaald, met 5 gelijke spelen en 1 nederlaag (uit bij Steaua Boekarest). In de zomer van 2013 was men minder gelukkig. Tegen de Luxemburgse nummer vier FC Differdange 03 werd FC Utrecht in de tweede voorronde van de Europa League uitgeschakeld.
Beker
De club uit de Domstad wist zich 6 keer te plaatsen voor de finale van de KNVB beker, waarin 3 keer gewonnen werd. De eerste finale was in 1982, tegen AZ '67. Thuis werd met 1-0 gewonnen, maar in de return bleek AZ '67 de betere ploeg: 5-1. De volgende keer, in 1985, was het wel raak. Helmond Sport was een lastige tegenstander, maar John van Loen kopte de club naar de overwinning.
Het zou vervolgens tot 2002 duren voor FC Utrecht weer de finale zou bereiken. Het liep echter uit op een deceptie. Tegen het eind van de wedstrijd tegen Ajax, met een 2-1-voorsprong, schoot Wamberto vanuit buitenspelpositie binnen. In de verlenging bleek Utrecht gebroken. Het jaar daarop kon de beker wel weer omhoog worden gehouden. In een volle Kuip werd Feyenoord met 4-1 verslagen. In 2004 werd dit succes herhaald: met 1-0 werd FC Twente naar huis gestuurd. In het seizoen 2010/11 werd de halve finale gehaald, in het seizoen van 2015/16 werd weer de finale gehaald.
Aanhang
De aanhang tijdens de Open Dag 2007
FC Utrecht staat erom bekend een club van het volk te zijn, vergelijkbaar met Feyenoord. In het seizoen 2006-2007 kwamen er gemiddeld 20.004 personen per wedstrijd naar het stadion,[22] waarmee het toeschouwersaantal voor het vijfde jaar op rij is gegroeid. Het overgrote deel van de supporters is afkomstig uit de provincie Utrecht.
Imago van de club
Uit een onderzoek uit 2007 van het bureau Sport+Markt voor de Eredivisie CV, waarin de imagowaarde van de eredivisieclubs werd bekeken, kwam naar voren dat FC Utrecht op de zevende plaats staat wat betreft aantrekkelijkheid: net onder FC Groningen en FC Twente, net boven De Graafschap en Sparta Rotterdam. Uit het onderzoek bleek dat ongeveer 3,3 miljoen Nederlanders een beeld van Utrecht hadden, en 40,23% daarvan, oftewel 1.320.000 personen, het als een attractieve club beschouwden.[23] In totaal voelden 740.000 mensen zich "emotioneel betrokken" bij de club en waren 1.240.000 personen "gefascineerd" door de Domstadploeg. Opvallend is dat, ondanks de reputatie als volksclub, slechts 810.000 personen zich identificeerden met FC Utrecht, waarmee de club op een achtste positie kwam te staan. Dit was ook de uiteindelijke positie van de ploeg op de imagoranglijst.
Het onderzoek naar het imago van de eredivisieclubs maakte deel uit van het zogenaamde CPM-model (Club Positioning Matrix), dat door de Eredivisie CV gebruikt wordt als barometer voor het verdelen van de tv-gelden onder de clubs. Naast het imago spelen ook de marktwaarde, de doelgroep, het stadion, de omzet en de UEFA-ranglijst een rol in het bepalen van de score. Uiteindelijk bepalen de CPM-ranglijst en de sportieve prestaties per club hoe de tv-gelden worden verdeeld. FC Utrecht staat op deze lijst met 1636 punten op de zesde plaats, achter respectievelijk Ajax, PSV, Feyenoord, AZ en sc Heerenveen.[24]
Supportersverenigingen
De club wordt gesteund door meerdere supportersverenigingen, waarvan de grootste en bekendste de officiële SupportersVereniging FC Utrecht is. De vereniging, opgericht in 1981, coördineert de meeste supportersacties. Daarnaast geeft deze het clubblad Forza uit. Daarnaast is de harde kern georganiseerd in de Bunnikside en behartigt stichting True Support[25] de belangen van supporters die niet bij een vereniging zijn aangesloten. De Vereniging Business Associates FC Utrecht[26] vertegenwoordigt de sponsors en andere bedrijven die een band hebben met de club. De laatste grote vereniging zijn de Vrienden van FC Utrecht, een supportersclub die nog uit de DOS-tijd stamt en daarom vooral oudere leden kent. Sinds 1 augustus 2011 is er een nieuwe supportersvereniging bijgekomen onder de naam We Love Utreg (WLU).
Bunnikside
De beruchte Bunnikside
FC Utrecht staat bekend om zijn beruchte verleden op gebied van rellen en andere randverschijnselen. De Bunnikside, waar de fanatieke aanhang van de club zit, was in de jaren 70 de beruchtste 'side' die voor veel vernielingen zorgden. In uitwedstrijden tegen clubs als Ajax (F-Side), ADO Den Haag (Midden-Noord) en Feyenoord (Vak S) was de Bunnikside vaak aanwezig. Regelmatig resulteerde dit in rellen en gevechten. Ook is er meer dan eens een trein gesloopt. De Bunnikside behoort tot de sides die opkwamen samen met het hooliganisme in de jaren 70. Er werd met puur geweld doelbewust de confrontatie gezocht, en deze werd door andere agressieve sides regelmatig beantwoord. Doordat er weinig contact was tussen het bestuur en de fans, waren de problemen lastig op te lossen.
De agressie van de harde kern kan worden aangetoond met enkele cijfers. In de periode 1970-1980 was de club betrokken bij 58 incidenten in de eredivisie van het Nederlandse betaalde voetbal. FC Utrecht is koploper met 58 van de 402 incidenten, Feyenoord was betrokken bij 54 incidenten, Ajax bij 47 en ADO Den Haag bij 30. Van de 58 incidenten waar FC Utrecht bij betrokken was, vonden er 14 (9 veroorzaakt door eigen aanhang) plaats in de periode 1970-1975 en 44 (39 veroorzaakt door eigen aanhang) in de periode 1975-1980.
Vanaf de jaren 80 kwam hier verandering in. Gelijk met de opening van het Stadion Nieuw Galgenwaard - de Bunnikside had geholpen met de sloop van het vorige - werd de controle verscherpt en werden de straffen verhoogd. Ook werd er voor het eerst contact gelegd tussen de club en de aanhang, wat de oprichting van een gecoördineerde supportersvereniging tot gevolg had.
Ondanks deze verbeteringen staat de Bunnikside nog steeds bekend als een van de beruchtste supportersaanhangen van Nederland. In 2006 ontstonden nog relletjes tijdens de thuiswedstrijden tegen Ajax en ADO Den Haag, die beiden ook over een fanatieke aanhang beschikken. Ook liep een bezoek van een aantal supporters aan een wedstrijd van CS Sedan Ardennes tegen Paris Saint-Germain, dat vooraf sterk was afgeraden door voorzitter Jan Willem van Dop, uit op rellen. Zij waren daar oorspronkelijk om de overleden David di Tommaso, die bij Sedan had gespeeld, te herdenken.[27]
Naam
De naam van de tribune, die zich zoals gebruikelijk achter een van de doelen bevindt, is afkomstig van een wedstrijd aan het begin van de jaren 70, toen enkele personen op de tribune vuurwerk op het veld gooiden. De stadionomroeper vroeg vervolgens "of de mensen op de Bunnikzijde willen stoppen met het vuurwerk".[28] Hiermee werd gerefereerd aan het feit dat de plaats Bunnik - enkele kilometers - achter deze tribune lag. In de loop der jaren is de naam van Bunnikzijde in Bunnikside veranderd, onder invloed van onder andere de Engelse sides. Ook heeft de tribune een korte periode East Side geheten, omdat de burgemeester van Bunnik zijn beklag had gedaan bij de directie: zijn plaats zou zo een slechte naam krijgen. Al gauw werd echter de naam Bunnikside heringevoerd.
Rivaliteit
Omdat er binnen de regio geen grote clubs zijn ontbreekt het Utrecht aan een echte klassieke rivaal. Voor Utrecht-supporters is Ajax echter de belangrijkste opponent, en wedstrijden tussen beide ploegen zijn altijd zeer beladen. Deze spanning wordt versterkt door het feit dat beide clubs over een zeer actieve harde kern beschikken, die regelmatig met elkaar in aanraking komen.
Logo
Logo van de club op een fansjaal
Bij de oprichting van FC Utrecht in 1970 werd gekozen voor het stadswapen van de stad Utrecht, bestaande uit twee diagonale rode en witte vlakken, als embleem van de nieuwe club. Vanaf het tweede seizoen werd dit ook op het tenue gedrukt.[29] Tekst was op dat moment nog afwezig. Deze werd later toegevoegd, samen met dikke zwarte lijnen rond de vlakken. In 1983 - na de invoering van shirtsponsoring in het betaald voetbal - werd het zwart vervangen door blauw, aangezien dat shirtsponsor Nissan Motors was.[30] Sindsdien is het logo onveranderd gebleven.
Opmerkelijk is echter wel dat men destijds een nogal opvallende fout heeft gemaakt... In het logo loopt de verdeling van wit/rood van rechtsboven schuin naar linksonder. Het wapen van de stad is echter andersom, van linksboven schuin naar rechtsonder. Toen men dit in 1983 ontdekte, is echter besloten om het zo te laten. Dit mede door de enorme kostenpost die deze correctie op allerlei vlakken met zich mee zou brengen. (Men had tenslotte net een faillissement kunnen voorkomen begin jaren 80...)
In de beginjaren van de club wisselde het tenue nog wel eens. De basiskleuren waren altijd rood en wit, maar de samenstelling is meerdere keren veranderd. De eerste twee seizoenen werd met een wit shirt en een rode broek gespeeld, waarna dit werd omgedraaid. Ook heeft de club enkele jaren in een compleet rood tenue met enkele witte accenten gespeeld. Vanaf het eind van de jaren 70 is er echter altijd in een rood shirt met witte broek gespeeld, met uitzondering van de seizoenen 1986-1987, 1987-1988 en 1994-1995, toen ook de broek rood was. In eerste instantie had het shirt enkel een witte baan over de schouders, maar met de intrede van een shirtsponsor werd er ook een horizontale witte baan midden over het shirt ingevoerd, met daarop in het zwart de naam van de sponsor. Met ingang van het seizoen 1988-1989 werd deze echter ingewisseld voor een diagonale baan van linksonder naar rechtsboven.
Wapen van de stad Utrecht
Vanaf 1997 werd het shirt weer effen, afgezien van de baan over de schouders, die altijd behouden was gebleven. Wel werd er veel gebruikgemaakt van dunne witte lijnen, bijvoorbeeld tussen de borst en de mouwen. In het seizoen 2005-2006 speelde de club met een brede witte baan over de linkerschouder. Halverwege het seizoen 2006-2007 werd bekendgemaakt dat de club het daaropvolgende seizoen in een shirt dat diagonaal is verdeeld in een rode en een witte zijde zal spelen, waarmee het in lijn komt met het Utrechtse stadswapen.
Shirtsponsors
In het eerste decennium van het bestaan van de club maakte FC Utrecht nog geen gebruik van shirtsponsoring. Vanaf het seizoen 1982-1983 prijkt echter steevast de naam van de hoofdsponsor op het shirt.
FC Utrecht heeft sinds de oprichting in 1970 in hetzelfde stadion gespeeld: het Stadion Galgenwaard aan de Herculeslaan in Utrecht-Oost. Sinds de club er zijn intrek heeft genomen, zijn er twee grote renovaties doorgevoerd, in 1981 en 2001.
Het eerste stadion is gebouwd in het begin van de jaren 30. Ondanks bezwaren van het Ministerie van Oorlog, aangezien het bouwwerk binnen het schootsveld van de fortensingel lag, en het feit dat Europa midden in een economische crisis zat, was de bouw in 1936 voltooid. Op Hemelvaartsdag van dat jaar, 21 mei, werd het nieuwe bouwwerk feestelijk geopend met een aantal sportieve activiteiten, waaronder een vriendschappelijke wedstrijd tussen ADO en Sparta Rotterdam (3-2). Om het voetbalveld lag een wielerbaan, waar die avond motorwedstrijden plaatsvonden, en er werden tevens atletiek- en turnwedstrijden gehouden.[31] De nieuwe sportaccommodatie, gebouwd door de Utrechtse Dienst Gemeentewerken, kende een totale capaciteit van circa 10.000 toeschouwers.[32] Het was de thuisbasis van de voetbalclubs Hercules en DOS. Laatstgenoemde zou in 1970 fuseren met Elinkwijk, spelend aan de Amsterdamsestraatweg in de wijk Zuilen, en Velox, dat in 1967 al van de Koningsweg naar de Galgenwaard was verhuisd.
Het stadion, dat nu FC Utrecht als bespeler had, werd in 1981 voor het eerst volledig herbouwd. Voor het bouwbedrijf echter de kans kreeg met de sloop te beginnen was het de beurt aan de supporters. Op 21 april, na afloop van de wedstrijd tegen PSV, werd het stadion door de harde kern van de fans eigenhandig afgebroken.[33] Het nieuwe stadion, Nieuw Galgenwaard genaamd, bestond uit vier losstaande tribunes. Mede dankzij de grachten om het veld was het in zijn tijd een van de modernste stadions ter wereld.
Het eerste Stadion Galgenwaard
In 1998 werden de eerste plannen gemaakt voor een complete renovatie van het stadion. De capaciteit van het oude was niet meer toereikend, waardoor de bezoekersstromen niet goed konden worden georganiseerd. Daarnaast was er geen enkele vorm van verbinding tussen de vier tribunes. Het ontwerp van het nieuwe stadion is afkomstig van Zwarts & Jansma Architecten, onder andere verantwoordelijk voor het DSB Stadion.[34] De renovatie vond plaats in verschillende stappen: in 2001 werd er een compleet nieuw hoofdgebouw geconstrueerd onder de noordtribune, waarvan de stoelen en het dak werd vervangen. Twee jaar later was de zuidtribune aan de beurt, waar een enorme sporthal van vier verdiepingen achter werd geplaatst. Uiteindelijk waren de twee zijtribunes (Bunnikside en Cityside genoemd) aan de beurt. De capaciteit werd uitgebreid met 13.000 stoelen - er zijn geen staanplaatsen - zodat er nu 24.500 toeschouwers plaats kunnen nemen.[34]
FC Utrecht in de media
Sinds het begin van het seizoen 2007 - 2008 heeft FC Utrecht een eigen televisiezender FC Utrecht.TV die via internet en Fox Sports uitzendt. De zender is een samenwerking tussen FC Utrecht, RTV Utrecht en Sport2media. FC Utrecht.TV laat uitgebreide samenvattingen zien van wedstrijden, samen met interviews met spelers, oud-spelers en items over de geschiedenis van de club. Verder maakt het voor- en nabeschouwingen op wedstrijden en worden items uitgezonden die de fans een kijkje achter de schermen geven bij de club. Fans komen zo nu en dan ook zelf aan het woord. FC Utrecht.TV is iedere woensdagavond vanaf 18.00 uur te zien op Fox Sports. Ook wordt het programma verderop in de week diverse malen herhaald en uitgezonden op RTV Utrecht en UStad. De items uit de uitzending zijn ook afzonderlijk te bekijken via de website en social media van FC Utrecht.
Een aantal media bericht op vaste basis over de club. Het televisieprogramma Namen en Rugnummers, dat wordt uitgezonden op de regionale zender Regio TV Utrecht, blikt wekelijks terug en vooruit op de wedstrijden van FC Utrecht. Daarnaast komen er interviews met spelers en andere personen binnen de club aan bod. Het programma, dat zich ook richt op regionale sportclubs, wordt gepresenteerd door René van den Berg, Bert Kous en vaste analistGert Kruys.[35] Laatstgenoemde speelde zelf van 1985 tot 1991 voor FC Utrecht.
Daarnaast wordt er in een groot aantal regionale bladen regelmatig aandacht besteed aan de club. Het bekendste voorbeeld daarvan is het Utrechts Nieuwsblad en de Amersfoortse Courant (sinds 2005 onderdeel van het Algemeen Dagblad). Zo heeft FC Utrecht een vaste pagina in het sportgedeelte van de krant, en heeft voormalig hoofdtrainer Willem van Hanegem een vaste wekelijkse column. Deze draait echter niet alleen om Utrecht. Van Hanegem was tevens gedurende lange tijd actief als analyticus bij het praatprogramma Voetbal Insite op RTL 5.
FC Utrecht heeft de reputatie een echte volksclub te zijn. De club heeft binnen de regio - maar vooral binnen de gemeente - een belangrijke maatschappelijke positie, getuige het grote aantal sociale projecten waar het aan deelneemt. Voorbeelden van deze projecten, die voor een groot deel op jongeren zijn gericht, zijn Support It en Scoren voor Gezondheid. Eerstgenoemde draait om het uitdragen van normen en waarden binnen en buiten het voetbalveld, door bezoeken van spelers en trainers aan scholen en buurtcentra. Scoren voor Gezondheid is een nationaal project van de Eredivisie en het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport waarmee basisschoolleerlingen worden opgeroepen zich in te zetten voor een gezondere leefstijl.[36] Aansluitend op Scoren voor Gezondheid is 2008 samen met minister voor Wonen, Wijken en IntegratieElla Vogelaar het project ‘Scoren in de wijk’ opgestart. Hierbij wordt sporten in de wijk gestimuleerd.[37]
Daarnaast brengen geregeld spelers en staf een bezoek aan ziekenhuizen en revalidatiecentra in de omgeving, waaronder het Diakonessenhuis, het Wilhelmina Kinderziekenhuis en Revalidatiecentrum de Hoogstraat.[38]
Veel maatschappelijke activiteiten van FC Utrecht worden door de stichting FC4YOU uitgevoerd.
FC Utrecht wil samen met de stichting daar waar nodig is, steun in de rug zijn voor jongeren die het maatschappelijk niet zo hebben getroffen of om andere redenen maatschappelijk niet sterk staan.
Zij hebben twee missies die concrete hulp en ondersteuning biedt aan ‘Utrecht doe je mee!’ en ‘Jong Utrecht Gezond’.
De 1ste missie is dat er projecten zijn die jongeren stimuleren gezonder te leven.
De 2de missie is gefocust om jongeren op een positieve manier te betrekken bij de maatschappij.
De uitgangspunten voor de projecten zijn; respect, zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen.
Frans van Seumeren, voorzitter van de stichting FC4YOU en groot aandeelhouder van FC Utrecht, heeft het mogelijk gemaakt dat FC Utrecht haar eigen luchtballon heeft (de luchtballon is wel eigendom van Utrecht Ballooning). Het doel van de ballon is om de stichting onder de aandacht te brengen wat moet resulteren in verbetering van de maatschappelijke activiteiten in Utrecht en omgeving.
FC Utrecht is een van de voetbalclubs die vanaf het seizoen 2007-2008 begonnen met de eredivisie voor vrouwen. Het is een experiment, dat drie seizoenen duurt. Alle clubs zijn een samenwerkingsverband aangegaan met een van de vrouwenvoetbalclubs uit de hoofdklasse; voor Utrecht is dat het ZeistseSV Saestum. Deze club zal onder andere fungeren zoals de beloftenelftallen bij betaaldvoetbalorganistaties, waarbij spelers die buiten de boot vallen doordat ze geen basisplaats hebben of revalideren van een blessure wedstrijden voor de topclub uit Zeist kunnen spelen. De eerste oefenwedstrijd van het Utrechtse vrouwenteam, dat getraind wordt door Maria van Kortenhof, eindigde in een 4-0-overwinning op Wartburgia. Op 30 augustus2007 werd de eerste competitiewedstrijd gespeeld. De aftrap werd verricht door toenmalig burgemeester van Utrecht Annie Brouwer-Korf. Begin maart 2011 maakte FC Utrecht bekend dat het niet doorgaat met de vrouwentak. Begin april werd een doorstart gemaakt, ditmaal vanuit de stichting Vrouwen Voetbal Utrecht. FC Utrecht zelf blijft wel nauw betrokken bij het team. Op 21 januari 2014 werd de stichting Vrouwenvoetbal Utrecht (SVVU) door de rechtbank failliet verklaard en het vrouwenvoetbal van FC Utrecht werd op 31 januari door de KNVB geschrapt.
De opleiding loopt van de D- tot de A-jeugd, plus het Beloftenelftal, ook wel Jong FC Utrecht genoemd. Het team staat momenteel onder leiding van Robin Pronk en speelt - zoals de rest van de jeugd - zijn wedstrijden doorgaans op Sportcomplex Zoudenbalch, hoewel er bij hoge uitzondering ook wel eens in het stadion wordt gespeeld.
Hieronder de lijst van spelers die voor de voetbalclubFC Utrecht een Wedstrijd hebben gespeeld in officiële wedstrijden.
De wedstrijden in vriendschappelijke wedstrijden zijn niet meegeteld. Vetgedrukte spelers zijn nog actief voor de club. De lijst is bijgewerkt tot en met seizoen 2014-2015.
Plaats
Naam
Competite
Beker
Europees
Na-competitie Play off
Johan Cruyff schaal
Floodlight cup
Totaal
1
Jan Willem van Ede
409
34
12
6
-
-
461
2
Jean Paul de Jong
364
43
15
5
1
-
428
3
Leo van Veen
390
27
2
-
-
3
422
4
Ton de Kruijk
286
23
10
5
-
-
324
5
Marco Cabo
253
16
-
-
-
3
272
6
Herman Verrips
229
24
11
6
-
-
270
7
Ton du Chatinier
235
24
10
-
-
-
269
8
Wim Flight
236
18
8
-
-
-
262
9
Johan de Kock
224
15
8
-
-
-
247
10
Alje Schut
191
18
21
11
1
-
242
11
Erik van der Meer
207
18
7
4
-
-
236
12
Tim Cornelisse
180
15
19
13
1
-
228
13
Pascal Bosschaart
194
23
9
-
1
-
227
14
Dave van de Bergh
184
21
15
5
-
-
221
15
Frans Adelaar
177
17
10
5
-
-
209
16
Robert Roest
184
16
8
-
-
-
208
17
Marcel van der Net
183
18
4
-
-
-
205
18
Stefan Tanghe
160
20
16
-
2
-
198
19
Sander Keller
166
9
9
8
1
-
193
20
Gert Kruys
167
14
5
6
-
-
192
20
Patrick Zwaanswijk
159
22
10
-
1
-
192
22
Jan van Staa
177
11
3
-
-
-
191
22
Jan wouters
166
20
5
-
-
-
191
24
Gerard Tervoort
170
12
7
-
-
-
189
24
John van Loen
167
11
6
5
-
-
189
26
Dirk Kuijt
160
21
6
-
-
-
189
27
Koos van Tamelen
167
14
5
-
-
-
186
28
Wlodzimierz Smolarek
165
16
4
-
-
-
185
29
Gerrit Plomp
157
16
6
5
-
-
184
30
Cor Hildebrand
171
10
-
-
-
2
183
30
Edwin de Kruijff
160
16
7
-
-
-
183
32
Co Adriaanse
175
7
-
-
-
-
182
33
Ab Plugboer
159
18
4
-
-
-
181
33
Ries Coté
173
6
-
-
-
2
181
35
Etiene Shew-Atjon
151
18
8
2
1
-
180
36
André Hulshorst
163
12
-
-
-
3
178
36
Harald Wapenaar
151
21
6
-
-
3
178
38
Michel Vorm
137
12
9
9
-
-
167
39
Reinier Robbemond
143
22
-
-
-
-
165
40
Tom van Mol
138
19
6
-
-
-
163
41
Hans van Breukelen
142
14
6
-
-
-
162
42
Rob Alflen
142
11
3
4
-
-
160
43
Joop van Maurik
147
10
-
-
-
-
157
44
Jan van den Akker
137
16
2
-
-
-
155
45
Ben Rietveld
134
11
6
-
-
-
151
46
Jorgen Henriksen
147
2
-
-
-
1
150
47
John Steen Olsen
140
8
-
-
-
1
149
48
Jan Wuytens
119
7
11
7
-
-
144
49
Hans Somers
119
8
8
7
1
-
143
50
Mark van der Maarel
128
8
3
4
-
-
143
51
Pieter Bijl
128
10
4
-
-
-
142
52
Joost Broerse
117
8
6
6
2
-
139
53
David Nascimento
123
15
-
-
-
-
138
54
Stijn Vreven
113
14
5
-
-
-
132
55
Piet van den Oudenallen
119
8
-
-
-
2
129
56
John Wilschut
116
8
-
-
-
2
126
57
Willy Carbo
105
11
8
-
-
-
124
58
Nana Asare
103
6
6
7
-
-
122
59
Tom Caluwé
105
4
2
10
-
-
121
60
Eduard Duplan
100
6
10
4
-
-
120
61
Gregoor van Dijk
100
7
2
10
-
-
119
61
Rick Kruys
103
8
3
5
-
-
119
63
Tommy Oar
102
5
6
4
-
-
117
64
Cedric van der Gun
100
5
2
8
-
-
115
64
Michael Mols
108
7
-
-
-
-
115
65
Jacob Mulenga
94
4
9
7
-
-
114
65
Mitchell van der Gaag
99
15
-
-
-
-
114
68
Michael Silberbauer
90
7
10
6
-
-
113
69
André Oostrom
105
6
-
-
-
-
111
69
Hans van Huisteden
103
5
-
-
-
3
111
71
Gerard van der Lem
89
11
7
-
-
-
107
72
Francis Dickoh
93
5
2
6
-
-
106
73
Gijs Steinmann
96
5
4
-
-
-
105
73
Karel Bonsink
98
5
-
-
-
2
105
73
Robin Ruiter
94
5
2
4
-
-
105
76
Bert Gozems
101
2
1
-
-
-
104
76
Mihai Nesu
81
6
12
5
-
-
104
78
Loïc Loval
82
3
4
12
-
-
101
79
Igor Gluscevic
84
10
6
-
-
-
100
80
Robin Nelisse
83
7
2
6
-
-
98
81
Joop Wilbert
87
6
4
-
-
-
97
82
Edson Braafheid
81
8
5
1
1
-
96
83
Johan van der Hooft
82
8
2
2
-
-
94
84
René Ponk
79
7
6
-
1
-
93
85
Ferdi Vierklau
87
4
-
-
-
-
91
85
Jordy Zuidam
73
9
8
1
-
-
91
87
Dave Bulthuis
81
4
1
4
-
-
90
88
Dries Mertens
65
6
12
4
-
-
87
88
Ferdino Hernandez
76
11
-
-
-
-
87
88
Marcel Liesdek
76
7
4
-
-
-
87
91
Elroy Asmus
78
8
-
-
-
-
86
92
Leroy George
73
2
2
8
-
-
85
93
Ed van Stijn
78
3
-
-
-
-
82
93
Kevin Young
71
4
1
6
-
-
82
95
Erik willaarts
70
4
-
6
-
-
80
95
John de Jong
72
8
-
-
-
-
80
97
Ricky van Wolfswinkel
60
3
12
4
-
-
79
98
Karim Touzani
69
2
4
-
-
-
75
99
Darl Douglas
69
2
4
-
-
-
75
100
Jacob Lensky
58
4
10
1
-
-
73
100
Ton Pattinama
60
3
2
6
-
-
73
102
Arco Jochemsen
59
7
5
-
-
-
71
102
Dries Boussatta
61
10
-
-
-
-
71
102
Hans van de Haar
56
8
9
-
1
-
71
102
Jan Oosterhuis
66
5
-
-
-
-
71
106
Anouar Kali
64
3
-
2
-
-
69
106
Edwin Goddée
58
9
2
-
-
-
69
106
Henk Fräser
58
3
4
4
-
-
69
106
Jan Groenendijk
66
3
-
-
-
-
69
110
Kai Heerings
58
4
2
4
-
-
68
111
Alfons Groenendijk
51
16
-
-
-
-
67
111
Blagoj Istatov
63
4
-
-
-
-
67
113
Barry Maguire
50
3
8
4
-
-
65
113
Marco Boogers
60
5
-
-
-
-
65
113
Robert Wijnands
57
8
-
-
-
-
65
113
Ton Pronk
62
1
-
-
-
-
65
117
Erik Pieters
51
4
2
7
-
-
64
117
Hans Visser (2)
57
7
-
-
-
-
64
117
Peter Hofstede
56
8
-
-
-
-
64
120
Jan Monster
54
7
2
-
-
-
63
121
Gévero Markiet
57
3
2
-
-
-
62
121
Johan Mårtensson
56
2
2
2
-
-
62
123
Willem van der Ark
56
5
-
-
-
-
61
123
Yassin Ayoub
58
2
-
1
-
-
61
125
Marc-Antoinne Fortuné
53
6
-
1
-
-
60
126
Willem van Hanegem
54
3
2
-
-
-
59
127
Henk van de Vlag
50
4
4
-
-
-
58
127
Piet Hamberg
55
3
-
-
-
-
58
127
Raymond Graanoogst
52
6
-
-
-
-
58
127
Rob Witschge
57
1
-
-
-
-
58
132
Gianluca Nijholt
40
6
9
2
-
-
57
132
Jens Toornstra
48
3
2
4
-
-
57
132
Joost Terol
48
1
6
1
1
-
57
132
Peter van der Waardt
49
4
2
2
-
-
57
136
Guiseppe Rossini
46
1
2
6
-
-
55
136
Mark Verkuyl
47
8
-
-
-
-
55
138
David di Tomasso
44
3
6
1
-
-
54
139
Henk Wery
52
1
-
-
-
-
53
140
Adam Sarota
46
2
2
-
-
-
50
141
Frank Demouge
43
3
3
-
-
-
49
141
Mike van der Hoorn
44
1
-
4
-
-
49
143
Dwight Tiendalli
41
4
-
2
-
-
47
144
Didier Martel
44
2
-
-
-
-
46
145
Leon de Kogel
38
4
4
-
-
-
46
146
Leon van Nieuwkerk
40
5
-
-
-
-
45
146
Rob de Wit
43
2
-
-
-
-
45
148
Paulus Rohia
39
3
2
-
-
-
44
149
Azubuike Oliseh
37
6
-
-
-
-
43
150
Dick Advocaat
39
3
-
-
-
-
42
150
Leen van de Merkt
41
1
-
-
-
-
42
152
Alexander Gerndt
40
1
-
-
-
-
41
152
Dennis van der Ree
37
4
-
-
-
-
41
152
Errol Reffos
36
5
-
-
-
-
41
155
Eric van Kessel
36
4
-
-
-
-
40
156
Ali Boussabon
31
2
-
6
-
-
39
156
Mark Diemers
36
2
1
-
-
-
39
156
Peter Kopteff
33
3
-
3
-
-
39
156
Theo Lucius
32
7
-
-
-
-
39
160
Blagoje Paunovic
37
1
-
-
-
-
38
160
Frank Kooiman
33
5
-
-
-
-
38
160
Stefan Postma
33
5
-
-
-
-
38
160
Yoshiaki Takagi
33
2
2
1
-
-
38
164
Donny de Groot
28
3
5
-
1
-
37
164
Eric Smit
31
6
-
-
-
-
37
164
Etienne Kelders
35
2
-
-
-
-
37
164
Marcel Lindenaar
35
2
-
-
-
-
37
168
Emiel van Eijkeren
31
5
-
-
-
-
36
168
Frank Grandel
27
4
2
3
-
-
36
168
Harry van den Ham
35
1
-
-
-
-
36
168
Jan Lecker
31
5
-
-
-
-
36
168
Marinus Dijkhuizen
28
8
-
-
-
-
36
168
Richal Leitoe
29
3
3
-
1
-
36
168
Ton Wickel
34
2
-
-
-
-
36
168
Willem Janssen
35
1
-
-
-
-
36
176
Harry Suvee
33
2
-
-
-
-
35
176
Michael Zullo
34
1
-
-
-
-
35
176
Steve de Ridder
32
3
-
-
-
-
35
179
Erik van Kessel
30
4
-
-
-
-
34
179
Foeke Booy
26
8
-
-
-
-
34
179
Patrick van Diemen
34
-
-
-
-
-
34
182
Erik ten Hag
30
3
-
-
-
-
33
182
Fredy Vierklau
30
3
-
-
-
-
33
182
Tibor Dombi
26
6
1
-
-
-
33
185
Fin Seeman
32
-
-
-
-
-
32
185
Wim Temming
30
2
-
-
-
-
32
187
Dennis Scharrenburg
29
2
-
-
-
-
31
187
Edwin Gorter
26
5
-
-
-
-
31
187
Henny van Schoonhoven
26
5
-
-
-
-
31
187
Ruud Berger
26
5
-
-
-
-
31
187
Ton Nieuwenhuys
29
2
-
-
-
-
31
192
Chris Kronhorst
30
-
-
-
-
-
30
192
Chris Kum
30
-
-
-
-
-
30
192
Gert van Hanegem
30
-
-
-
-
-
30
192
Henny Verschoor
29
-1
-
-
-
-
30
192
Rodney Cairo
26
4
-
-
-
-
30
197
John Moore
28
1
-
-
-
-
29
197
Michiel Beukers
24
5
-
-
-
-
29
197
Rubio Rubin
28
1
-
-
-
-
29
200
Arno Arts
26
-
2
-
-
-
28
200
Dick van Burick
26
2
-
-
-
-
28
202
John van der Linden
22
5
-
-
-
-
27
202
Ramon Leeuwin
27
-
-
-
-
-
27
202
Robert van der Weert
22
4
1
-
-
-
27
205
Ben Schubert
23
3
-
-
-
-
26
205
Jan Streur
25
1
-
-
-
-
26
205
Richard Beekink
22
4
-
-
-
-
26
205
Sandro Calabro
21
3
-
-
2
-
26
209
Abdelhali Chaiat
19
4
1
-
1
-
25
209
Dick Heesen
23
2
-
-
-
-
25
209
John Lindford
22
3
-
-
-
-
25
209
Kevin Vandenbergh
22
1
-
2
-
-
25
209
Marc Verroen
22
1
2
-
-
-
25
209
Prince Rajcomar
20
1
3
-
1
-
25
209
Simon Cziommer
21
1
-
-
-
-
25
216
Erixon Danso
16
3
2
3
-
-
24
216
Jerry Cooke
23
-
1
-
-
-
24
216
Michael Lamey
17
3
3
-
1
-
24
216
Rodney Sneijder
23
1
-
-
-
-
24
216
Timo Letschert
23
1
-
-
-
-
24
216
Wim van der Horst
17
1
-
6
-
-
24
222
Bert Aipassa
22
1
-
-
-
-
23
222
Jan Blaauw
21
2
-
-
-
-
23
222
John O'brein
19
4
-
-
-
-
23
222
Kees van Buuren
19
1
1
2
-
-
23
222
Leendert van Steensel
19
2
-
2
-
-
23
222
Wesley de Ruiter
20
1
-
2
-
-
23
228
Bas van den Brink
14
3
4
-
1
-
22
228
Bob Scheepers
18
2
2
-
-
-
22
228
Dick Teunisen
20
2
-
-
-
-
22
228
Ron van Oostrom
20
2
-
-
-
-
22
232
Bas van Noordwijk
18
3
-
-
-
-
21
232
Emanuel Nwakire
20
1
-
-
-
-
21
232
Kristoffer Peterson
20
1
-
-
-
-
21
235
Henk van Ledden
18
-
-
-
-
2
20
235
Henny Lettinck
18
2
-
-
-
-
20
235
Ismo Vorstermans
17
1
2
-
-
-
20
235
Wim Rijsbergen
18
-
2
-
-
-
20
239
Rob van Dijk
18
1
-
-
-
-
19
240
Daan Bovenberg
17
1
-
-
-
-
18
240
Dennis Sluijk
18
-
-
-
-
-
18
240
Luc Nijholt
15
3
-
-
-
-
18
240
Timothy Derijck
16
2
-
-
-
-
18
240
Ton Overeem
16
2
-
-
-
-
18
245
Adil Ramzi
15
-
-
-
2
-
17
245
Lucian Sánmartean
16
-
-
1
-
-
17
245
Marcus Nilson
16
1
-
-
-
-
17
245
Peter Gerards
14
3
-
-
-
-
17
245
Sébastien Haller
17
-
-
-
-
-
17
245
Toshiya Fujita
14
-
3
-
-
-
17
251
Alex van Ginkel
12
1
3
-
-
-
16
251
Bernard Schuiteman
15
1
-
-
-
-
16
251
Edo Ophof
14
2
-
-
-
-
16
251
Hans Visser (1)
14
1
-
-
-
1
16
251
Harry Decevier
12
4
-
-
-
-
16
251
Kevin Strootman
14
2
-
-
-
-
16
251
Nacer Barazite
16
-
-
-
-
-
16
251
René van den Brink
15
1
-
-
-
-
'16
251
Ulrich Cruden
15
-
1
-
-
-
16
260
Hans Galjé
15
-
-
-
-
-
15
260
Jeff Hardeveld
15
-
-
-
-
-
15
260
Jorg Smeets
14
1
-
-
-
-
15
260
Nassir Maachi
12
1
-
2
-
-
15
264
Juan Agudelo
14
1
-
-
-
-
14
264
Marco van Deelden
13
1
-
-
-
-
14
264
Matthieu Delpierre
14
-
-
2
-
-
14
264
Morton Skoubo
12
1
-
1
-
-
14
264
Scot Booth
14
-
-
-
-
-
14
269
Aad Mansveld
11
-
2
-
-
-
13
269
Danny Verbeek
13
1
-
2
-
-
13
269
Erik Smit
11
2
-
-
-
-
13
269
Roberto Fernández
13
-
-
-
-
-
13
269
Srdjan Obradovic
12
1
-
-
-
-
13
269
Vincent Polvliet
9
4
-
-
-
-
13
275
Bert Buizert
12
-
-
-
-
-
12
275
Enzio Boldewijn
11
1
-
-
-
-
12
275
Fred Tuinman
10
2
-
-
-
-
12
275
Jan van Belzen
10
-
-
-
-
2
12
275
Mourad Mghizirat
12
-
-
-
-
-
12
275
Patrick Hondeveldt
11
1
-
-
-
-
12
275
Roel Vriezen
12
-
-
-
-
-
12
275
Steve Goble
10
2
-
-
-
-
12
283
Carlos Hasselbaink
9
2
-
-
-
-
11
283
Gregory Schaken
9
2
-
-
-
-
11
283
Jeroen Verhoeven
11
-
-
-
-
-
11
286
Costa Kostakis
9
1
-
-
-
-
10
286
Erik Mykland
9
1
-
-
-
-
10
286
Jan Stroomberg
10
-
-
-
-
-
10
286
Joop Oostdam
10
-
-
-
-
-
10
286
Ruud Boymans
9
1
-
-
-
-
10
286
Samir El Gaaouiri
8
-
2
-
-
-
10
286
Suvat Karadag
10
-
-
-
-
-
10
293
Christian Dorda
9
-
-
-
-
-
9
293
Floyd Streete
8
1
-
-
-
-
9
293
Gerald Vanenburg
9
-
-
-
-
-
9
293
Gyliano van Velzen
9
-
-
-
-
-
9
293
Jan van Halst
9
-
-
-
-
-
9
293
Joop Leliveld
8
1
-
-
-
-
9
293
Rafael Uiterloo
9
-
-
-
-
-
9
293
Raymond de Vries
9
-
-
-
-
-
9
293
Vito Wormgoor
7
-
-
2
-
-
9
302
Barni Liebhaber
8
-
-
-
-
-
8
302
Gerit Langerak
7
1
-
-
-
-
8
304
Cedric Badjeck
6
1
-
-
-
-
7
304
Elroy Pappot
6
1
-
-
-
-
7
304
Mark Phillips
7
-
-
-
-
-
7
304
Randy Wolters
7
-
-
-
-
-
7
304
Yannick Cortie
5
2
-
-
-
-
7
309
Fred Dimmendaal
6
-
-
-
-
-
6
309
Sean Klaiber
5
1
-
-
-
-
6
309
Stefan Haaksman
5
1
-
-
-
-
6
312
Bart Ramselaar
5
-
-
-
-
-
5
312
Gerard Wielaert
5
-
-
-
-
-
5
312
Gyrano Kerk
4
1
-
-
-
-
5
312
Herman Schreurs
5
-
-
-
-
-
5
312
Issa Kallon
5
-
-
-
-
-
5
312
Khalid Sinouh
2
-
3
-
-
-
5
312
Mike van der Kooy
5
-
-
-
-
-
5
312
Nick Kuipers
5
-
-
-
-
-
5
312
Rik Laurs
4
1
-
-
-
-
5
312
Rodney Antwi
4
1
-
-
-
-
5
312
Stefano Lilipaly
5
-
-
-
-
-
5
312
Theo Polfliet
3
1
-
-
-
1
5
324
Aleksander Bjelica
3
1
-
-
-
-
4
324
Lars Veldwijk
4
-
-
-
-
-
4
324
Romano van der Stoep
4
-
-
-
-
-
4
324
Sofyan Amrabat
4
-
-
-
-
-
4
324
Ton Gruters
3
1
-
-
-
-
4
329
Adnan Alisic
3
-
-
-
-
-
3
329
Atilla Yildirim
2
1
-
-
-
-
3
329
Erik Cummins
3
-
-
-
-
-
3
329
Evert Brouwer
3
-
-
-
-
-
3
329
Fernando Quesada
3
-
-
-
-
-
3
329
Jahrizino Valentijn
2
1
-
-
-
-
3
329
Jamie Forrester
1
2
-
-
-
-
3
329
Jan van Renswouw
2
1
-
-
-
-
3
329
Ken van Mierlo
3
-
-
-
-
-
3
329
Leon Kantelberg
1
2
-
-
-
-
3
329
Nick de Jong
3
-
-
-
-
-
3
329
Nico van Ginkel
1
-
-
-
-
2
3
329
René Stam
2
1
-
-
-
-
3
329
Rob Smit
3
-
-
-
-
-
3
329
Thijs van Hofwegen
2
1
-
-
-
-
3
344
Atam Koroglu
-
2
-
-
-
-
2
344
Daan Huiskamp
-
-
-
2
-
-
2
344
Danny Koevermans
2
-
-
-
-
-
2
344
Dionysius Sebwe
2
-
-
-
-
-
2
344
Edgar Aalbertsen
2
-
-
-
-
-
2
344
Frank van der Zwam
2
-
-
-
-
-
2
344
Hendrik van Beelen
2
-
-
-
-
-
2
344
Jan van Doorn
2
-
-
-
-
-
2
344
Jef Geurtsen
1
1
-
-
-
-
2
344
Kenny Teijsse
1
-
1
-
-
-
2
344
Niels Creutzburg
1
1
-
-
-
-
2
344
Odartey Lawson
2
-
-
-
-
-
2
344
Peter Dekker
1
1
-
-
-
-
2
344
Peter Hofman
1
-
-
-
-
-
1
344
Ton de Hoogt
1
1
-
-
-
-
2
359
Alan Johnstone
1
-
-
-
-
-
1
359
Chusi Reglero
1
-
-
-
-
-
1
359
Danny Giezen
1
-
-
-
-
-
1
359
Darren Rosheuvel
1
-
-
-
-
-
1
359
Dennis van der Steen
1
-
-
-
-
-
1
359
Eddy Vierklau
1
-
-
-
-
-
1
359
Edwin Brouwer
1
-
-
-
-
-
1
359
Giovanni Troupée
1
-
-
-
-
-
1
359
Henk van de Kemp
1
-
-
-
-
-
1
359
Ingmar Maayen
1
-
-
-
-
-
1
359
Irfan Bachdim
1
-
-
-
-
-
1
359
Jasper Bolland
1
-
-
-
-
-
1
359
Jelle de Lange
1
-
-
-
-
-
1
359
Jordy van der Winden
1
-
-
-
-
-
1
359
Kees van Kooten
-
-
-
-
-
1
1
359
Mohammed Faouzi
-
1
-
-
-
-
1
359
Nico Hardeman
1
-
-
-
-
-
1
359
Rini Block
1
-
-
-
-
-
1
359
Soufuan Moro
1
-
-
-
-
-
1
359
Wil Groenendijk
1
-
-
-
-
-
1
359
Wouter Kos
1
-
-
-
-
-
1
359
Zakaria Amrani
1
-
-
-
-
-
1
Internationals
Onderstaande spelers hebben tijdens hun loopbaan bij FC Utrecht één of meerdere wedstrijden gespeeld voor het Nederlands elftal.[11]
Wilco van Schaik
FC Utrecht in het seizoen 2015/16
Zie voor een overzicht Lijst van tenues van FC Utrecht
Erik ten Hag (Hoofdtrainer)
Barry Hughes
Włodzimierz Smolarek (11)
Didier Martel (8)
Igor Gluščević (19)
Stefaan Tanghe (9)
Jacob Mulenga (8)
Alexander Gerndt (7).svg){kind=small}
Robin Nelisse (9)
Adil Ramzi (7).svg){kind=small}
Peter Kopteff (4)
Francis Dickoh (1)
Simon Cziommer (2)
Mihai Nesu (1)
Jacob Lensky (4)
Nana Asare (3)
Tommy Oar (2)
Yoshiaki Takagi (1)
Juan Agudelo (3)
