Beleg van Antiochië (1268)
Voor de eerdere belegering van Antiochië in 1067-1068, zie Beleg van Antiochië
Sjabloon:Zijbalk Seltsjoeken-kruisvaardersoorlog Het Beleg van Antiochië vond grotendeels plaats in de staat zelf vanaf 1261. In het begin van het jaar 1268 werd de hoofdstad Antiochië omsingeld en viel uiteindelijk op 18 mei 1268.
| Beleg van Antiochië | ||||
|---|---|---|---|---|
| Onderdeel van Kruisvaart conflicten | ||||
| Datum | 18 mei 1268 | |||
| Locatie | Antiochië, (Turkije) | |||
| Resultaat | Mameluker overwinning | |||
| Territoriale veranderingen |
Vorstendom Antiochië | |||
| Strijdende partijen | ||||
| ||||
| Leiders en commandanten | ||||
| ||||
| Troepensterkte | ||||
| ||||
Achtergrond
In 1260 vochten de Mamulukkers en Mongoolse Il-khan Hulagu de Slag bij Ain Jalut uit. Hulagu was tot in Gaza doorgedrongen in zijn poging alle landen van de islam te veroveren and had daarbij steun gehad van een aantal kruisvaarderstaten. Hij had zelfs veroverd gebied aan Bohemund VI ten geschenke gegeven. Er waren echter ook gevechten uitgebroken tussen de Mongoolse macht die hij verder noordelijk had achtergelaten en dit leidde tot een belegering van Sidon. Na de verrassende Mongoolse nederlaag van 1260 -de eerste!- namen de Mamulukkers steeds meer gebied in en drongen de Il-khans terug over de Tigris. Daarna tichtten zij zich tegen Antiochië wat uiteindelijk in een beleg zou eindigen in 1268.
Beleg
Bij de onderhandelingen bespotten en vervloekten de Mamulukken de titel Prins van het Vorstendom Antiochië, en hadden wel het vermoeden dat Bohemund VI niet veel zou klaarspelen met zijn leger. Antiochië was al verzwakt geraakt door de strubbelingen met buurland Armenië en binnenlandse conflicten door de jaren heen.
In het begin van het jaar 1268 omsingelden de Mammelukken de citadel van de stad Antiochië, het beleg zou tot 18 mei duren voor de stad viel. De stad werd zo verwoest dat het nooit meer de contouren en de bouwwerken zou hebben zo als het voorheen was. Bij het veroveren van de stad Antiochië werden de burgers grotendeels afgeslacht en de overlevenden werden tot de slavernij gedwongen. De bevolking zou later merendeels uit Armeniërs bestaan. De rest van de staat verviel al snel in Mamulukse handen. Na het vallen van Antiochië, viel Syrië ook snel, de Franse invloeden zouden nadien ook verdwijnen uit Syrië en omgeving.
De Hospitaaridders die ook in de streek waren, wisten hun fort Krak des Chevaliers nog drie jaar te verdedigen voordat het ook in Mammelukse handen viel.
Nasleep
Lodewijk IX van Frankrijk die zich had ingezet voor de verzoening tussen Antiochië en Armenië, wilde niet toezien hij het frankisch-christelijke rijk langzaam uiteen viel, hij riep op tot een Achtste Kruistocht. Het leger ging naar Tunesië toe onder mede verantwoording van Karel van Anjou, die er van overtuigd was om de Arabiers te onderwerpen aldaar. Lodewijk overleed tijdens deze kruistocht aan een heersende ziekte.
Nadat de kruisvaarten uitbleven, konden de mamulukkers zonder tegenstand oprukken richting de overgebleven kruisvaartstaten. Velen kruisvaarders werden naar de kuststreken verdreven waar ze weerstand boden vanuit plaatsen als Latakia, Tyrus en Akko. Het zou tot aan het Beleg van Akko (1291) duren voordat alle kruisvaardersstaten waren ingenomen. Vele overlevende kruisvaarders vonden een nieuwe onderkomen op Cyprus.
Referenties
- Marsot, Afaf Lutfi Al-Sayyid. A History of Egypt: From the Arab Conquest to the Present. Cambridge University Press, 2007. page 33