Girondins de Bordeaux

Bordeaux
Naam	Football Club des; Girondins de Bordeaux
Bijnaam	▪ Les Girondins; ▪ Les Bordelais; ▪ Marine et Blanc
Complex	Château Bel Air (Le Haillan)
Begroting	€ 80 miljoen
Website	Officiële website
Thuis	Uit
	Geldig voor 2011/2012
Portaal	Voetbal

FC Girondins de Bordeaux is een Franse voetbalclub, die uitkomt in de Ligue 1, de hoogste Franse competitie. Het is één van de succesvolste clubs in Frankrijk en heeft de meeste Europese wedstrijden gespeeld van alle Franse voetbalclubs. De club werd ook al zes keer landskampioen. De aartsrivaal van Bordeaux is FC Toulouse. Wedstrijden tegen Toulouse worden ook wel de Derby de la Garonne genoemd. De andere rivalen zijn Olympique Marseille, Olympique Lyon en Paris Saint-Germain.

Geschiedenis

Beginjaren

Girondins de Bordeaux is als brede sportvereniging opgericht op 1 oktober 1881 onder de naam Société de gymnastique et de tir des Girondins. Wat betreft de naam: een Girondin in de naam van de club verwijst niet (niet direct althans) naar de politieke richting in de Franse Revolutie (1789) maar naar het departement, Gironde, waarin Bordeaux gelegen is. Onder druk van Raymond Brard werd in 1910 gestart met een voetbalafdeling. Het voetbal in de stad werd op dat moment gedomineerd door Stade Bordelais. Na één jaar werd hiermee gestopt en in 1919 werd de voetbalafdeling heropgericht. Na enkele fusies werd de naam Girondins Guyenne Sport. Na een nieuwe fusie met Argus Sport werden de clubkleuren van deze laatste (wit-marineblauw) overgenomen. De eerste officiële wedstrijd, tegen Burdigalienne, werd verloren met 12-0 in 1920. Geen voortreffelijke start dus.

In 1932 wordt het eerste noemenswaardige resultaat geboekt: een plaats in de achtste finale van de Franse bekercompetitie. Les Bordelais worden uitgeschakeld door Olympique Lillois: met 1-0 dit keer. Datzelfde jaar werd de Franse profcompetitie opgericht. Het zijn niet de Girondins die het profstatuut aannemen, maar wel SC La Bastidienne en Club Deportivo Espagnol. De Franse voetbalbond was hier niet zo gelukkig mee en hanteerde het principe één stad, één club (met uitzondering van de hoofdstad Parijs) en beide profclubs moesten gedwongen fuseren. De club nam de naam Hispano-Bastidienne aan. Na één jaar werd de fusie ongedaan gemaakt en werden beide clubs amateurverenigingen. Bordeaux, één van de grotere steden in Frankrijk, moest het de volgende twee seizoenen daarom stellen zonder profclub in één van de twee hoogste klassen.

Profclub

Op 2 juli 1936 fuseerde Girondins Guyenne Sport met Bordeaux FC en nam zo de naam FC Girondins de Bordeaux aan en nam ook het profstatuut aan. De eerste wedstrijd als professionele club, in 1937 in de Ligue 2, tegen Toulouse FC wordt verloren met 3-2. De eerste thuiswedstrijd werd wel gewonnen tegen Olympique Nîmes. Op 15 oktober 1940 fuseerde de club met AS du Port.

In 1941 behaalde Bordeaux een echte prijs: de Beker. Red Star, Toulouse en SC Fives werden allen uitgeschakeld. Girondins zou de Franse Cup nog twee keer winnen; in 1986 en het jaar daarna. Beide malen werd Olympique Marseille in de finale verslagen. In de jaren '40, '50 en '60 verloor de club zes maal de bekerfinale. Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde de club in de officieuze oorlogscompetitie, die verdeeld was in regionale zones en speelde mee in de subtop.

Na de oorlog mocht de club in de Division starten, hoewel de club voor de oorlog niet gepromoveerd was. Na twee seizoenen degradeerde de club en kon in 1949 opnieuw promoveren. Girondins maakte een rentree in stijl en werd als promovendus meteen landskampioen met een voorsprong van zes punten op Lille OSC. Op dat moment had nog geen enkele club zo'n grote voorsprong gehad als kampioen. Tot 1955 eindigde de club steevast in de top zes en degradeerde dan in 1955/56. Na drie seizoenen promoveerde de club terug, maar werd meteen terug naar de Division 2 verwezen. Salvador Artigas leidde de club na twee seizoenen terug naar de Division 1 en eindigde daar meteen in de subtop en eindigde de rest van de jaren zestig in de top tien en flirtte met de titel, maar werd drie keer tweede en verloor ook drie keer de bekerfinale. In deze periode nam de club ook een aantal maal deel aan de Jaarbeursstedenbeker, maar kon hierin geen potten breken. Na een vijfde plaats in 1970/71 eindigde de club de rest van de jaren zeventig in de middenmoot.

In 1978 werd Claude Bez voorzitter van de club. Hij had ambitieuze plannen en de jaren tachtig zouden zeer succesvol worden. In 1979/80 stond de club onder leiding van Luis Carniglia na dertien speeldagen op een degradatieplaats. Bez ontsloeg Carniglia en nam Raymond Goethals aan. Hij leidde de club naar een zesde plaats, de beste notering sinds 1971, Goethals bleef wel maar één seizoen. Speler Omar Sahnoun overleed dat seizoen wel op 25-jarige leeftijd. Enkele maanden later werd zijn zoon Nicolas geboren, die later ook voor Bordeaux zou spelen. De volgende seizoenen deed de club het nog beter met een derde en een vierde plaats. In het Europees seizoen 1982/83 bereikte de club voor het eerst de derde ronde. In 1983/84 werd de tweede landstitel binnen gehaald. In de Europacup I bereikte de club de halve finale en verloor daar van Juventus. De titel werd verlengd, maar een nieuw Europees avontuur werd door het Turkse Fenerbahçe in de kiem gesmoord in de eerste rond. Na een derde plaats in de competitie won de club de Coupe de France en bereikte in de Europacup II opnieuw de halve finale en verloor daar, na penalty's, van Lokomotive Leipzig. In de competitie werd opnieuw de landstitel gehaald. In 1988 en 1990 werd de club nog vicekampioen. In 1990/91 werd de club tiende, maar omwille van financiële problemen besliste de bond om de club te degraderen naar de tweede klasse.

Na één seizoen keerde de club als kampioen van de Division 2 terug en werd meteen vierde. Twee jaar later werd de club zevende en plaatste zich hierdoor voor de Intertoto Cup. Via dit achterpoortje plaatste Bordeaux zich ook voor de UEFA Cup. Na enkele rondes was de club goed op dreef. In de kwartfinale leek de club uitgeteld na een 2-0 nederlaag tegen AC Milaan, maar in de terugwedstrijd maakte de club de achterstand helemaal goed door met 3-0 te winnen. Nadat de club Slavia Praag versloeg in de halve finale bereikten Les Bordelais voor het eerst de finale van een groot Europees toernooi. De tegenstander van dienst was Bayern München en de Duitse club won beide wedstrijden. Bekende spelers uit deze campagne zijn Christophe Dugarry, Bixente Lizarazu en Zinédine Zidane. Ondanks deze glansprestatie in Europa was het seizoen niet volledig geslaagd omdat in de competitie slechts de zestiende plaats bereikt werd. Met een vierde en vijfde plaats de volgende seizoenen was de club echter helemaal terug.

In 1998/99 werd de club voor de vijfde keer kampioen. Tot op de laatste speeldag streed de club samen met Olympique de Marseille voor de titel. Bordeaux had voor de laatste speeldag één punt voorsprong op Marseille dat tegen Nantes moest spelen en al in de 38ste minuut scoorde. Bij Bordeaux stond het lang gelijk waardoor de titel verloren leek, maar in de 89ste minuut scoorde Bordeaux tegen PSG en lijfde zo de vijfde titel binnen. In de Champions League stootte de club door naar de twee groepsfase, maar moest daar zijn meerdere erkennen in clubs uit Engeland, Spanje en Italië. De volgende vier seizoenen plaatse de club zich telkens voor de UEFA Cup en drong één keer door tot de kwartfinale. Na twee teleurstellende plaatsen werd de club vicekampioen in 2005/06. In 2008 werd de club in de derde ronde van de UEFA Cup verslagen door RSC Anderlecht, maar in de competitie werd wel opnieuw de tweede plaats bereikt.

In het seizoen 2008-2009 werd de hegemonie van Olympique Lyon in de Ligue 1 doorbroken. Bordeaux speelde een sublieme tweede seizoenshelft en wist uiteindelijk Olympique Marseille en Lyon van zich af te houden. Een competitie record van elf gewonnen wedstrijden achter elkaar deed Bordeaux haar zesde titel in historie opeisen. Het succesvolle elftal van trainer Laurent Blanc won de laatste competitiewedstrijd (0-1 tegen Caen) dankzij een doelpunt van Yoan Gouffran waardoor concurrent Marseille op drie punten achterstand werd gehouden.

Na het winnen van de beker in 1986 en 1987, werd Bordeaux in de daaropvolgende seizoenen vaak in een vroeg stadium uitgeschakeld in de Coupe de France. In het andere bekertoernooi, de Coupe de la Ligue, heeft Bordeaux de laatste tijd wel weer successen behaald. Na een verloren finale in 1998 tegen Paris Saint-Germain (2-2 na verlenging, 4-2 met strafschoppen) won Bordeaux in de finales van 2002 ten koste van Lorient (3-0), in 2007 ten koste van de landskampioen Lyon (1-0) en in 2009 ten koste van tweededivisieclub Vannes (4-0).

Spelers

Girondins de Bordeaux.

De beste speler die FC Girondins de Bordeaux onder zijn hoede heeft gehad is zonder twijfel Zizou, Zinédine Zidane. Zidane speelde vanaf 1992/93 vier seizoenen voor de club. De speler die het meeste betekend heeft voor de club is Alain Giresse. Giresse heeft de meeste wedstrijden voor Marine et Blanc gespeeld (519) en ook de meeste doelpunten gescoord (158).

De beste Nederlander die bij Bordeaux heeft gespeeld is Bertus 'de Goddelijke kale' de Harder. Hij speelde er van 1949 tot en met 1956 en was één van de eerste Nederlandse prof-voetballers die zijn geluk in een buitenlandse competitie ging beproeven. De Harder is zelfs ereburger van de stad Bordeaux geworden samen met zijn teamgenoten bij het behalen van het eerste landskampioenschap in 1950.

Erelijst

De "Coupe de la Ligue" trofee (3x).

Frans landskampioenschap (6x)

1950, 1984, 1985, 1987, 1999, 2009

vice-kampioen in 1952, 1965, 1966, 1969, 1983, 1988, 1990, 2006, 2008

Kampioen Ligue 2

1992

vice-kampioen in 1949

Coupe de France (3x)

1941, 1986, 1987

verliezend finalist in 1943, 1952, 1955, 1964, 1968, 1969

Coupe de la Ligue (3x)

2002, 2007, 2009

verliezend finalist in 1997, 1998, 2010

Franse Supercup (3x)

1986, 2008, 2009

finalist in 1999

UEFA Cup

finalist in 1996

UEFA Intertoto Cup

1995

Stade Chaban-Delmas

Stade Jacques Chaban-Delmas

De club uit Bordeaux speelt zijn thuiswedstrijden in het Stade Jacques Chaban-Delmas, dat in 1938 gebouwd is voor de in Frankrijk georganiseerde Coupe du Monde. De oorspronkelijke naam van de thuishaven van de Girondins is Parc Lescure. In november 2000 besloot het stadsbestuur om de naam van het stadion te veranderen naar de voormalige burgemeester van de stad, Jacques Chaban-Delmas. Chaban-Delmas was overleden op 10 november 2000 en had veel betekent voor de stad en de sport.

Technische staf

In juni 2005 werd voormalig Braziliaans international en oud-speler van onder andere Benfica en Paris Saint-Germain, Ricardo, aangesteld als hoofdtrainer van de club. Onder Ricardo werd Bordeaux in het eerste seizoen vicekampioen en kwalificeerde zich voor de UEFA Champions League. In het tweede seizoen won Bordeaux onder Ricardo de Coupe de la Ligue en kwalificeerde zich daarbij voor de UEFA Cup. Op de laatste speeldag werd jammerlijk de tweede plek in de Ligue 1 en dus nog een seizoen UEFA Champions League verspeeld.

Laurent Blanc

Na twee seizoenen bij Bordeaux verruilde Ricardo de club voor AS Monaco. In juni 2007 werd voormalig verdediger Laurent Blanc de hoofdtrainer van de club. Het was de eerste grote club als trainer voor de Fransman die als gelauwerd voetballer onder meer met Frankrijk het WK (1998) en het EK (2000) won. Al in zijn eerste seizoen wist Blanc bijna het landskampioenschap te behalen en werd beloond met de prijs als beste trainer van de Ligue 1. In zijn tweede seizoen wist Blanc het resultaat te verbeteren. Naast het winnen van de Supercup, werden ook de Coupe de la Ligue en het zesde landskampioenschap van de club gewonnen in het seizoen 2008-2009.

In januari 2009 werden de successen ook beloond voor de trainersstaf. Het contract van Blanc en zijn assistent Jean-Louis Gasset werd met twee seizoenen verlengd tot en met juni 2011. Het seizoen 2009-2010 verliep lange tijd zeer goed voor het team van Laurent Blanc. De ploeg reikte tot de kwart finale van de Champions League maar na lange tijd bovenaan te hebben gestaan in de Ligue 1, eindigde Bordeaux op een teleurstellende zesde plek. Op 25 mei 2010 kwam de club met het nieuws naar buiten dat de voormalige Bordeaux middenvelder Jean Tigana het roer overnam van Laurent Blanc. Blanc werd die week na weken van geruchten aangesteld als de nieuwe bondscoach van Frankrijk na het WK.

Bijna een jaar later op 7 mei 2011 verklaarde Tigana op te stappen als hoofdtrainer. Na teleurstellende resultaten in de competitie waaronder zijn laatste wedstrijd tegen Sochaux (0-4 verlies) zagen de supporters Tigana als boosdoener. Zelf legde hij uit dat zijn dochter dagelijks werd lastig gevallen vanwege het tegenvallende voetbal van Bordeaux en dat de laatste druppel de emmer deed overlopen toen tijdens de Sochaux wedstrijd zij zelfs werd belaagd door supporters. Assistent Éric Bedouet neemt de honneurs als hoofdtrainer waar tot het einde van het seizoen.

Huidige selectie 2011/2012

Laatst bijgewerkt: 06-08-2011

Rugnummer	Naam	Nationaliteit^[1]	Positie
1.	Abdoulaye Keita	Frankrijk	Keeper
2.	Michaël Ciani	Frankrijk	Verdediger
3.	Henrique	Brazilië	Verdediger
6.	Ludovic Sané	Senegal	Verdediger
7.	Landry N'Guémo	Kameroen	Middenvelder
8.	Fahid Ben Khalfallah	Tunesië Frankrijk	Middenvelder
9.	Yoann Gouffran	Frankrijk	Aanvaller
10.	Jussiê	Brazilië	Aanvaller
11.	David Bellion	Frankrijk	Aanvaller
14.	Cheick Diabaté	Mali	Aanvaller
15.	Vujadin Savić	Servië	Verdediger
16.	Cédric Carrasso	Frankrijk	Keeper
17.	Wendel	Brazilië	Middenvelder
18.	Jaroslav Plašil	Tsjechië	Middenvelder
19.	Nicolas Maurice-Belay	Frankrijk	Middenvelder
20.	Henri Saivet	Frankrijk	Aanvaller
21.	Matthieu Chalmé	Frankrijk	Verdediger
22.	Anthony Modeste	Frankrijk	Aanvaller
23.	Florian Marange	Frankrijk	Verdediger
24.	Abdou Traoré	Mali	Middenvelder
26.	Grégory Sertic	Frankrijk	Verdediger
27.	Marc Planus	Frankrijk	Verdediger
28.	Bénoit Trémoulinas	Frankrijk	Verdediger
29.	Floyd Ayité	Togo	Aanvaller
30.	Kévin Olimpa	Frankrijk	Keeper

Bekende oud-spelers

Zinédine Zidane.

Fransen

Overig

Europees voetbal

R = ronde
Groep = groepsfase
1/8 = achtste finale / 1/4 = kwart finale / 1/2 = halve finale
F = finale
PUC = punten UEFA coëfficiënten

Seizoen	Competitie	Ronde	Land	Club	Score	PUC
1964/65	Jaarbeursstedenbeker	1R		Borussia Dortmund	1-4, 2-0	2.0
1965/66	Jaarbeursstedenbeker	1R		Sporting Portugal	1-4, 0-6	0.0
1966/67	Jaarbeursstedenbeker	1R		FC Porto	1-2, 2-1 (k)	3.0
		2R		AA Gent	0-1, 0-0	3.0
1967/68	Jaarbeursstedenbeker	1R		St. Patrick's Athletic	3-1, 6-3	4.0
		2R		Athletic Bilbao	1-3, 0-1	4.0
1968/69	Europacup II	1R		1. FC Köln	2-1, 0-3	2.0
1969/70	Jaarbeursstedenbeker	1R		Dunfermline Athletic FC	0-4, 2-0	2.0
1981/82	UEFA Cup	1R		Víkingur Reykjavík	4-0, 4-0	6.0
		2R		Hamburger SV	2-1, 0-2	6.0
1982/83	UEFA Cup	1R	Sjabloon:OD-VLAG	Carl Zeiss Jena	1-3, 5-0	6.0
		2R		HNK Hajduk Split	1-4, 4-0
		1/8		Universitatea Craiova	1-0, 0-2
1983/84	UEFA Cup	1R		Lokomotive Leipzig	2-3, 0-4	0.0
1984/85	Europacup I	1R		Athletic Bilbao	3-2, 0-0	12.0
		1/8		Dinamo Boekarest	1-0, 1-1
		1/4		Dnjepr Dnjepropetrovsk	1-1, 1-1 (5-3 n.p.)
		1/2		Juventus FC	3-0, 0-2
1985/86	Europacup I	1R		Fenerbahçe SK	2-3, 0-0	1.0
1986/87	Europacup II	1R		Waterford United	2-1, 4-0	13.0
		1/8		SL Benfica	1-1, 1-0
		1/4		Torpedo Moskou	1-0, 2-3
		1/2	Sjabloon:OD-VLAG	Lokomotive Leipzig	0-1, 1-0 (5-6 n.p.)
1987/88	Europacup I	1R	Sjabloon:OD-VLAG	BFC Dynamo Berlin	2-0, 2-0	10.0
		1/8		Lillestrøm SK	0-0, 1-0
		1/4		PSV	1-1, 0-0
1988/89	UEFA Cup	1R		Dnjepr Dnjepropetrovsk	1-1, 2-1	8.0
		2R		Újpest Dósza	1-0, 1-0
		1/8		SSC Napoli	0-1, 0-0
1990/91	UEFA Cup	1R		Glenavon FC	0-0, 2-0	7.0
		2R	Sjabloon:OD-VLAG	1. FC Magdeburg	1-0, 1-0
		1/8		AS Roma	0-5, 0-2
1993/94	UEFA Cup	1R		Bohemians Dublin FC	1-0, 5-0	10.0
		2R		Servette FC Genève	2-1, 1-0
		1/8		Karlsruher SC	1-0, 0-3
1994/95	UEFA Cup	1R		Lillestrøm SK	3-1, 2-0	5.0
		2R		GKS Katowice	0-1, 1-1	5.0
1995	Intertoto Cup	Groep		Odense BK	4-0	0.0
		Groep		HJK Helsinki	1-1
		Groep		IFK Norrköping	6-2
		Groep		Bohemians Dublin FC	2-0
		1/8		Eintracht Frankfurt	3-0
		1/4		sc Heerenveen	2-0
1995/96	UEFA Cup	Q		Karlsruher SC	2-0, 2-2	18.0
		1R		Vardar Skopje	2-0, 1-1
		2R		Rotor Volgograd	2-1, 1-0
		1/8		Real Betis	2-0, 1-2
		1/4		AC Milan	0-2, 3-0
		1/2		Slavia Praag	1-0, 1-0
		F		FC Bayern München	0-2, 1-3
1997/98	UEFA Cup	1R		Aston Villa FC	0-0, 0-1 nv	1.0
1998/99	UEFA Cup	1R		Rapid Wien	1-1, 2-1	12.0
		2R		Vitesse	1-0, 2-1
		3R		Grasshopper-Club Zürich	3-3, 0-0
		1/4		AC Parma	2-1, 0-6
1999/00	Champions League	Groep1		Sparta Praag	0-0, 0-0	12.0
		Groep1		Spartak Moskou	2-1, 2-1
		Groep1		Willem II	3-2, 0-0
		Groep2		Manchester United FC	0-2, 1-2
		Groep2		Valencia CF	0-3, 1-4
		Groep2		ACF Fiorentina	0-0, 3-3
2000/01	UEFA Cup	1R		Lierse SK	0-0, 5-1	9.0
		2R		Celtic FC	1-1, 2-1 nv
		3R		SV Werder Bremen	4-1, 0-0
		1/8		Rayo Vallecano	1-4, 1-2
2001/02	UEFA Cup	1R		Debreceni VSC	5-1, 1-3	8.0
		2R		Standard Luik	2-0, 2-0
		3R		Roda JC	1-0, 0-2
2002/03	UEFA Cup	1R		FK Matador Puchov	6-0, 4-1	9.0
		2R		Djurgårdens IF	1-0, 2-1
		3R		RSC Anderlecht	0-2, 2-2
2003/04	UEFA Cup	1R		FC Artmedia Bratislava	2-1, 1-1	14.0
		2R		Heart of Midlothian FC	0-1, 2-0
		3R		Dyskobolia Grodzisk	1-0, 4-1
		4R		Club Brugge	3-1, 1-0
		1/4		Valencia CF	1-2, 1-2
2006/07	Champions League	Groep		Galatasaray SK	0-0, 3-1	9.0
		Groep		PSV	0-1, 3-1
		Groep		Liverpool FC	0-1, 0-3
2006/07	UEFA Cup	3R		CA Osasuna	0-0, 0-1
2007/08	UEFA Cup	1R		Tampere United	3-2, 1-1	12.0
		Groep		Galatasaray SK	2-1
		Groep		Austria Wien	2-1
		Groep		Helsingborgs IF	2-1
		Groep		Panionios	3-2
		3R		RSC Anderlecht	1-2, 1-1
2008/09	Champions League	Groep		Chelsea FC	0-4, 1-1	9.0
		Groep		AS Roma	1-3, 0-2
		Groep		CFR Cluj	1-0, 2-1
2008/09	UEFA Cup	3R		Galatasaray SK	0-0, 3-4
2009/10	Champions League	Groep		Juventus FC	1-1, 2-0	27.0
		Groep		Maccabi Haifa FC	1-0, 1-0
		Groep		FC Bayern München	2-1, 2-0
		1/8		Olympiakos Piraeus	1-0, 2-1
		1/4		Olympique Lyon	1-3, 1-0

Totaal aantal punten voor UEFA coëfficiënten: 231.0

Externe link

Commons heeft mediabestanden in de categorie Girondins de Bordeaux.

(fr) Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Indien een tweede nationaliteit wordt genoemd, bezit de speler een dubbele nationaliteit en is eerstgenoemde nationaliteit waarvoor de speler nationale wedstrijden heeft gespeeld. De tweede nationaliteit kan belangrijk zijn vanwege beperkingen (max. 3) die zijn opgelegd aan het aantal op te stellen spelers met een niet-EU nationaliteit.

[1] Indien een tweede nationaliteit wordt genoemd, bezit de speler een dubbele nationaliteit en is eerstgenoemde nationaliteit waarvoor de speler nationale wedstrijden heeft gespeeld. De tweede nationaliteit kan belangrijk zijn vanwege beperkingen (max. 3) die zijn opgelegd aan het aantal op te stellen spelers met een niet-EU nationaliteit.

[1]