Ingvaeones

Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Kleparz (overleg | bijdragen) op 8 jun 2005 om 13:35. (gefuseerd met ingwaeoons)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De Ingvaeones ook Ingaevones en Noordzee Germanen, is een groepering van de Germanen die met name langs de Noordzee kust voorkwamen. De indeling komt uit het boek 'Germania' van Tacitus, die naast de Ingvaeones, de Irminones en de Istvaeones als groeperingen binnen de West Germanen.

Tot de Ingvaeones behoorden de Angelen, Friezen, Juten en de Saksen. Het contact tussen al deze stammen was dusdanig dat ontwikkelingen gedeeld werden, er is sprake van een gezamenlijke culturele identiteit die pas na de volksverhuizing uit elkaar zal lopen.

Ingvaeoonse talen

Het Ingvaeoons (ook Ingveoons geschreven) of Noordzeegermaans is een verzamelnaam voor bepaalde kenmerken in Germaanse talen die in de buurt van de Noordzee gesproken worden. Deze talen hebben vesrchillende kenmerken gemeenschappelijk. Naast het feit dat ze, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Hoogduits, de tweede Germaanse klankverschuiving niet hebben ondergaan, hebben ze ook hun eigen klankverschuivingen ondergaan.

Voorbeelden van talen met veel Ingwaeoonse invloeden zijn de West-Scandinavische talen (IJslands, Farœrs en Nieuw-Noors), Nederduits (verzamelnaam voor een aantal Nedersaksische streektalen in Noord-Duitsland), Engels, West-Vlaams (dat net als het Nederlands tot het Nederfrankisch behoort maar veel meer Ingwaeoonse kenmerken vertoont) en vooral Fries. Als een West-Vlaamse en een West-Noorse visser elkaar op zee tegen kwamen en plat dialect met mekaar spraken, zouden ze elkaar naar het schijnt verstaan.