Focke-Wulf Fw 190: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
juistere vertaling Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via Android-app |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
{{Infobox gevechtsvliegtuig
| Naam = FockeWulf Fw190A-8
| Plaatje = Focke-Wulf Fw190A-8, Private JP7645815.jpg
| Rol = Jachtvliegtuig
| Bemanning = 1
| Varianten = A1 t/m A9, D (Dora), F, F2, F3, F8, F9, G1, G2, G3, G8, S-5, S-8
| Gebruik = Duitsland (1941-?), Hongarije, Turkije, Japan, Roemenië, Sovjet-Unie, Joegoslavië, Frankrijk
| Lengte = 9,00
| Spanwijdte = 10,51
| Hoogte = 3,95
| Vleugeloppervlak = 18,30
| Leeggewicht = 3200
| Startgewicht = 4417
| Maxgewicht = 4900
| Motor = 1×BMW 801D-2-radiaalmotor
| Vermogen = 1272
| Topsnelheid = met ''boost'' 685 km/u
| Klimsnelheid = 13
| Actieradius = 800
| Dienstplafond = 11410
| Boordgeschut = 2×13 mm [[MG 131]] [[mitrailleur]]s,4×20 mm MG151/20E-kanonnen
}}
[[Bestand:Focke-Wulf Fw 190D-9 outside USAF.jpg|
De '''Focke-Wulf Fw 190''' (bijnaam: '''Würger'''; [[Lanius|klauwier]]) was een eenmotorig [[jachtvliegtuig]] dat door de [[Nazi-Duitsland|Duitse]] [[Luftwaffe (Wehrmacht)|Luftwaffe]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd ingezet. Toen het toestel zijn intrede deed in 1941 kon het met recht het beste toestel ter wereld genoemd worden. De ontwerper was Kurt Tank. Hij werkte samen met een team van ontwerpers en een tot dan toe niet gebruikte combinatie van ingenieurs die ook piloten waren. Hij hechtte veel belang aan piloten die de problemen in technische termen konden uitdrukken.
Het [[Reichsluftfahrtministerium]] (RLM - het Duitse luchtvaartministerie) bestelde het toestel in 1937 bij [[Focke-Wulf]] als aanvulling op de [[Messerschmitt Bf 109]]. Het Luchtvaartministerie vond het niet langer verantwoord om voor haar jager-luchtvloot afhankelijk te zijn van slechts één type. De Fw 190 kenmerkte zich door de grote aanpasbaarheid en kon daardoor naast de oorspronkelijke rol als jager ook andere taken zoals [[jachtbommenwerper]], [[grondaanvalsvliegtuig]] en [[nachtjager]]. In vergelijking tot de Bf 109 was de Fw 190 veel zwaarder bewapend en kon het een veel zwaardere bommenlast vervoeren. Bijna alle types zijn geleverd met een luchtgekoelde BMW 801-[[stermotor]] in diverse varianten. Origineel werd ook de DB601-motor in gedachten gehouden, maar de productie werd al zwaar belast door ME en dus werd gekozen voor een BMW 139 en later de BMW 801. Het eerste [[prototype]] vloog op
== Geschiedenis ==
=== Oorsprong ===▼
▲===Oorsprong===
In 1934 en 1935 wilde het Reichsluftfahrtministerium (RLM - het Duitse luchtvaartministerie) een nieuwe jager voor de [[Luftwaffe (Wehrmacht)|Luftwaffe]]. Het ontwerp dat Focke-Wulf stuurde was de Fw 159, tegen de [[Arado Ar 80]], [[Heinkel (merk)|Heinkel]] He 112 en [[Messerschmitt Bf 109]]. De Fw 159 werd verslagen, en uiteindelijk werd gekozen voor de Messerschmitt Bf 109. Op 12 maart 1936 werd de Bf 109 tot winnaar verklaard.
Nog voordat de Bf 109 in dienst kwam, bestelde het RLM een nieuw type bij Focke-Wulf, omdat het niet afhankelijk wilde zijn van slechts één toestel. De Bf 109 was een competitief vliegtuig, maar in de toekomst kon het voorbijgestreefd worden door de [[Geallieerden (Tweede Wereldoorlog)|geallieerde]] jagers. Focke-Wulf presenteerde meerdere ontwerpen. De interesse van het RLM werd echter pas aangewakkerd toen een BMW 139-[[stermotor]] gebruikt werd. Op die manier werd de productie van de motor van de fabrikant die gebruikt werd in de Bf 109, de Daimler-Benz, niet nog verder overbelast. Het RLM koos specifiek voor Focke-Wulf omdat de firma relatief weinig druk had om al bestaande typen te produceren. Een andere reden was het hoog aangeprezen ontwerpteam onder leiding van Dipl.Ing. Kurt Tank. Met zo’n naam erbij moest het team wel tot iets in staat zijn. Het team produceerde twee identieke jagers, met elk een andere motor. Het ene toestel kreeg een Daimler-Benz DB601 en de andere een BMW 139.
Uiteindelijk werd de [[stermotor]] van BMW uitgekozen. De belangrijkste reden hiervoor was dat de Daimler-Benz-motoren ook al gebruikt werden in de Bf 109, het tot dan toe meest belangrijke Duitse toestel. Hierbij komt dat BMW de slag verloren had van Daimler-Benz om motoren te leveren voor de destijds uitgebrachte Bf109. Het lukte Daimler om meer vermogen te genereren uit een V12-motor dan BMW. In de zomer van 1938 werd het definitieve ontwerp, de Fw 190V1, gepresenteerd. Het toestel zag er agressief uit, door de opbouw geheel van metaal, fraai ontworpen cockpitkap en enorme [[spinnerkap]]. Het prototype vloog voor het eerst in 1939 en bleek meteen fantastische vliegkarakteristieken te hebben. Het grootste probleem dat zich wel uitte, was de zeer hoge temperaturen die bereikt werden in de cockpit door oververhitting van de BMW 139-motor.▼
▲Uiteindelijk werd de [[stermotor]] van BMW uitgekozen. De belangrijkste reden hiervoor was dat de Daimler-Benz-motoren ook al gebruikt werden in de Bf 109, het tot dan toe meest belangrijke Duitse toestel. Hierbij komt dat BMW de slag verloren had van Daimler-Benz om motoren te leveren voor de destijds uitgebrachte Bf109. Het lukte Daimler om meer vermogen te genereren uit een V12-motor dan BMW. In de zomer van 1938 werd het definitieve ontwerp, de Fw 190V1, gepresenteerd. Het toestel zag er agressief uit, door de opbouw geheel van metaal, fraai ontworpen cockpitkap en enorme [[spinnerkap]]. Het prototype vloog voor het eerst in 1939 en bleek meteen fantastische vliegkarakteristieken te hebben. Het grootste probleem dat zich wel uitte, was de zeer hoge
===Prototypen===▼
Het tweede prototype, de V2, vloog in oktober 1939. Voor het eerst werd nu ook bewapening toegevoegd. Twee 7,92 mm-mitrailleurs op de neus en twee 13 mm-mitrailleurs in de vleugels, dicht tegen de romp. De hitteproblemen waren echter nog steeds niet opgelost. Gelukkig zat een nieuwe motor van BMW, de BMW801, er aan te komen. Dit gaf het team de kans om bestaande problemen te verhelpen. De cockpit werd iets naar achter verplaatst, waardoor het niet zo heet meer werd in de cockpit. Ook binnendringende uitlaatgassen werden uitgesloten. Het verplaatsen van de cockpit naar achteren zorgde er ook voor dat het toestel beter in balans kwam door het toevoegen van de zwaardere BMW 139. ▼
▲=== Prototypen ===
De volgende prototypes werden de V5k (klein) en V5g (groot) genoemd. De Fw V5k had hetzelfde vleugeloppervlak van het oorspronkelijke prototype (15.00 m²), maar de Fw V5g had grotere vleugels (18.30 m²). De V5g was zoals verwacht iets trager, maar manoeuvreerde wel beter. Beide toestellen gebruikten de 1600 pk BMW 801C. De bewapening bestond uit vier 7.9mm MG 17-machinegeweren, twee in de vleugel, twee boven de motor. In oktober 1940 werd prototype Fw 190V6 afgeleverd die identiek was aan de V5g.▼
▲Het tweede prototype, de V2, vloog in oktober 1939. Voor het eerst werd nu ook bewapening toegevoegd. Twee 7,92 mm-mitrailleurs op de neus en twee 13 mm-mitrailleurs in de vleugels, dicht tegen de romp. De hitteproblemen waren echter nog steeds niet opgelost. Gelukkig zat een nieuwe motor van BMW, de BMW801, er aan te komen. Dit gaf het team de kans om bestaande problemen te verhelpen. De cockpit werd iets naar achter verplaatst, waardoor het niet zo heet meer werd in de cockpit. Ook binnendringende uitlaatgassen werden uitgesloten. Het verplaatsen van de cockpit naar achteren zorgde er ook voor dat het toestel beter in balans kwam door het toevoegen van de zwaardere BMW 139.
▲De volgende prototypes werden de V5k (klein) en V5g (groot) genoemd. De Fw V5k had hetzelfde vleugeloppervlak van het oorspronkelijke prototype (15.00 m²), maar de Fw V5g had grotere vleugels (18.30 m²). De V5g was zoals verwacht iets trager, maar manoeuvreerde wel beter. Beide toestellen gebruikten de 1600 pk BMW 801C. De bewapening bestond uit vier 7
==Varianten==▼
===Focke-Wulf Fw 190A===▼
Na de laatste tests werd besloten tot voorproductie over te gaan. Van de eerste bestelling van 40 toestellen uit de A-0 serie werden echter maar 28 afgebouwd. Zeven ervan waren van het model Fw 190A-0k, dus hadden ze kortere vleugels, maar de prestaties van de prototypen met langere vleugels waren dusdanig goed dat de resterende 21 allemaal langere vleugels hadden.▼
▲== Varianten ==
▲=== Focke-Wulf Fw 190A ===
▲Na de laatste tests werd besloten tot voorproductie over te gaan. Van de eerste
*'''Fw 190A-1'''
**Na tests met de A-0-serie werd een eerste bestelling geplaatst van 120 toestellen. De vliegtuigen waren gebaseerd op het prototype V-5g, ze hadden dus de langere vleugels. De Focke-Wulf 190A-1 was bewapend met vier 7.9 mm-mitrailleurs, 2 in de neus en 2 in de vleugels dichtbij de romp. De eerste toestellen werden in 1941 operationeel bij [[JG 26]] aan het westfront. Voor de productie werden naast Focke-Wulf ook [[Arado]] en [[AGO]] ingeschakeld. Uiteindelijk werden er 102 A-1 serie-Fw 190’s gebouwd.
*'''Fw 190A-2'''
** Uit de eerste contacten met de Britse [[Supermarine Spitfire|Spitfires]] bleek dat de A-1 te weinig vuurkracht had. Daarom werd de A-2 ontwikkeld, met twee 20 mm-kanonnen en 2 7.9 mm-mitrailleurs. Door de toegevoegde vuurkracht was het toestel nu superieur aan de Spitfire. De nieuwe BMW 801 C-2 zorgde voor een topsnelheid van 625 km/u. Van de A-2 werden uiteindelijk 426 gebouwd, vandaar dat dit het eerste echte productiemodel genoemd kan worden. In april 1942 waren alle drie de gruppen die met de Fw 190 vlogen overgeschakeld op dit type.
*'''Fw 190A-3'''
** Rond de tijd dat er op de A-2 overgeschakeld was, had Focke-Wulf de A-3 ontwikkeld. Het toestel had betere bepantsering, en een BMW 120 D-2-motor met een vermogen van 1700 pk. Een andere aanpassing waren kleine springladingen onder de cockpitkap waardoor het makkelijker werd om in de lucht uit het toestel te komen. Van de Fw 190A-3 zouden uiteindelijk 509 toestellen gebouwd worden. In maart 1942 gingen de Fw 190A-3’s naar JG 26 en JG 1. De A-3 was de eerste en de enige variant die geëxporteerd is. Turkije ontving tussen 1942 en ‘43 maar liefst 72 Fw 190’s. Van de A-3 werden ook voor het eerst subvarianten ontwikkeld. De Fw 190A-3/U1, -U3 en -U7 waren jachtbommenwerperuitvoeringen. Deze versies konden bewapend worden met een 500 kg SC-500-bom. De U1 zou de basis vormen voor de latere A-5. De Fw 190A-3/U2 was een versie met een onder de vleugel geplaatste geleide raket (RZ-65 73 mm). De Fw 190A-3/U4 werd een verkennerversie. Dit type is tevens het eerste dat boven de Sovjet-Unie is ingezet.
Regel 77 ⟶ 75:
**De volgende versie werd de A-8, ook in december 1943 in gebruik genomen. Veel van de uitvoeringen binnen de A-8 hadden zoals bij eerdere series meer bewapening. Een heel bijzondere versie werd de A-8/U3. Hierbij werd een met explosieven volgeladen onbemande bommenwerper onder de Fw 190 gehangen, naar het doel gevlogen en daar losgelaten. Een ander bijzonder type was de A-8/R11. Het type was speciaal voor elke weersomstandigheid ontworpen.
=== Focke-Wulf Fw 190B ===
In de herfst van 1942 bleek dat Groot-Brittannië haar achterstand op het gebied van jachtvliegtuigen had ingehaald met de nieuwe [[Spitfire]] Mk IX. De Duitse jagers, de Bf 109F en de Fw 190A waren vooral op grote hoogte in het nadeel. Daarom probeerde men de Fw 190 te verbeteren door wijdere vleugels, een krachtigere motor en een drukcabine aan te brengen. Na drie prototypen werd de B-serie opgeheven door problemen aan de drukcabine.
=== Focke-Wulf Fw 190C ===
De opvolger van de Fw 190B werd de 190C. Dit type werd aangedreven door een Daimler-Benz DB 603. Ook werden een turbocompressor en ringvormige radiators aangebracht. Verscheidene prototypen werden gebouwd, maar de Fw 190V-16 kreeg de
=== Focke-Wulf Fw 190D ===
Ondertussen was de D-serie ontwikkeld. Dit type voldeed wel. Het eerste prototype, de Fw 190V-17, was een Fw 190A-0 uitgerust met een Junkers Jumo 213-1001-S-motor van 1750 pk, een drukcabine en een spanwijdte van 12,30 m. De romp werd door de nieuwe motor 60 cm langer aan de voorkant en 50 cm langer aan de achterkant.
Regel 91 ⟶ 89:
**De volgende versie werd de D-12. Het toestel kreeg de Junkers Jumo 213F-motor met een vermogen van 1750 pk. Door het einde van de oorlog zijn er van deze versie maar enkele exemplaren gebouwd.
=== Focke-Wulf Fw 190F ===
Al snel was gebleken dat de Fw 190 geschikt was voor meer doelen dan jachtvliegtuig alleen. Daarom werd er voor de specifieke rol als grondondersteuningsjager de Fw 190F ontwikkeld. De basis was de Fw 190A-5/U3, met een versterkt landingsgestel, een 300 liter-afwerpbare brandstoftank onder de romp en vier 50 kg-bommen onder de vleugels. De F-serie kreeg ook een betere bepantsering voor piloot, motor en brandstof.
Regel 125 ⟶ 123:
** De laatste uitvoering van de G-serie werd de G-8. Een onbekend aantal toestellen, gebaseerd op het frame van de Fw 190A-8, is geproduceerd tussen september 1943 en februari 1945. De Fw 190G-8/R4 was een versie met een opgevoerde 801D-2-motor. De Fw 190G-8/R5 had een BMW 801TV-motor van 2000 pk en vier ETC-50-bomrekken, naast het al aanwezige ETC-501-bommenrek.
== Specificaties (Fw 190A-8) ==
=== Algemene specificaties ===
*'''Bemanning''': 1
*'''Spanwijdte''': 10,50 m
Regel 136 ⟶ 134:
*'''Aandrijving''': 1 x BMW 801D-2 14-cilinder stermotor met een vermogen van 1700 pk
=== Prestaties ===
*'''Maximale snelheid''': 654 km/u
*'''Kruissnelheid''': 480 km/u
Regel 143 ⟶ 141:
*'''Klimsnelheid''': 15 m/s
=== Bewapening ===
*'''Boordgeschut''':
*2 x 13 mm gesynchroniseerde MG 131-mitrailleurs in de neus ''en''
*2 x 20 mm MG 151/20-mitrailleurs in de vleugels
| |||