KSC Lokeren Oost-Vlaanderen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k + háček
Regel 59:
 
=== Gloriejaren (1975-1983) ===
Dankzij het organisatietalent, de connecties en het scoutingwerk van o.m. Derycker en Fie Laureys, de financiële inbreng van Rogiers en de sportieve leiding van Novak kon KSC Lokeren zich vlot handhaven in Eerste Klasse en nestelde het zich al snel in de subtop.
Om ook de Europese aspiraties te kunnen waarmaken en de ploeg op een aantal posities gericht te versterken trok Lokeren voor het [[Eerste klasse 1975-76 (voetbal België)|seizoen 1975-1976]] wederom een zorgvuldig geselecteerd gezelschap van talentrijke spelers aan. Naast een aantal erg beloftevolle jongeren zoals [[Ronny Somers]] en [[Raymond Mommens]] (uit de eigen jeugdopleiding) en de ervaren [[Bob Dalving]] werd ook de Poolse A-international en absolute topaanvaller [[Wlodzimierz Lubanski]] aangeworven. Sporting kon de klasserijke centrumspits, opnieuw fit na een twee jaren durende revalidatie ten gevolge van een zware [[meniscus (anatomie)|meniscus]]blessure, voor een bescheiden bedrag aankopen omdat Lubanski omwille van zijn verdiensten voor zijn vaderland zeer uitzonderlijk toch de toestemming kreeg van het [[communistische]] regime in Polen voor een transfer naar het buitenland, op voorwaarde dat het niet naar een Europese topclub (zoals het geïnteresseerde [[Real Madrid]] of AS Monaco) zou zijn. Door deze aanzienlijke kwaliteitsinjectie behaalde Sporting Lokeren met een vierde plaats in de eindstand voor het eerst in zijn bestaan een Europees ticket.
Nadat Sporting, in het tussenseizoen versterkt met topspelerRode Duivel [[Roger Henrotay]], nog steeds o.l.v. trainer Novák in het seizoen [[Eerste klasse 1976-77 (voetbal België)|1976/77]] in de eerste ronde het Luxemburgse [[Red Boys Differdange]] had geëliminieerd, strandde Sporting in de tweede ronde van de [[UEFA Cup]] tegen het roemrijke [[FC Barcelona]] met de Nederlandse sterspelers [[Johan Cruijff]] en [[Johan Neeskens]]. Na een heroïsch duel in een sfeervol, tot de nog gevuld Daknamstadion (18.000 toeschouwers) verloor Sporting Lokeren op 4 november 1976, na enkele dubieuze scheidsrechterlijke beslissingen, de cruciale terugwedstrijd met 2-1. KSC verloor eerder de heenmatch in [[Nou Camp]] met 2-0. In de competitie behaalde Sporting een verdienstelijke vijfde plaats maar die gaf toen geen recht op Europees voetbal.
 
Ondanks de nagenoeg ongewijzigd gebleven (rijk gevulde) spelerskern ging KSC tijdens het [[Eerste klasse 1977-78 (voetbal België)|seizoen 1977-1978]] compleet de mist in. De nieuwe trainer [[Han Grijzenhout]] kwam met zijn harde, strenge aanpak al snel in onmin met de spelersgroep die hem een "te brutale" houding verweten.<ref>[https://aalst.courant.nu/issue/DVP/1979-11-02/edition/0/page/33?query=]</ref> Grijzenhout werd nog tijdenslaat in het seizoen ontslagen en opgevolgd door hulptrainer [[Leon Nollet]] maar die kon evenmin beletten dat Sporting op een zeer teleurstellende dertiende plaats eindigde. In de Belgische Beker wist KSC zich nog wel op een positieve manier te onderscheiden door op 26 februari '78 voor een vol huis, na een spektaculaire wedstrijd in de kwartfinale, topclub [[Standard Luik]] uit te schakelen. Dankzij twee doelpunten van zowel Lubanski als van een uitstekend debuterende, kersverse [[Deens voetbalelftal (mannen)|Deens A-international]] [[Preben Larsen]] slaagde Sporting er in om een 0-3 achterstand nog om te buigen in een 5-3 voorsprong. Met de aankoop van de beloftevolle maar nukkige spits op overschot bij de reserven van [[FC Keulen]] haalde Sporting een Europese topspits in huis die als [[rechtsbuiten]] erg gewaardeerd werd om zijn snelheid en technisch vermogen. In de [[Beker van België 1977-78|Belgische beker]] werd Lokeren in de halve finale uitgeschakeld door de burenrivalen van streekgenoot [[KSK Beveren]].
 
In het [[Eerste klasse 1978-79 (voetbal België)|seizoen 1978-1979]] bereikte Sporting, versterkt met de aanvallende middenvelder en toekomstig Ijslands international [[Arnor Gudjohnsen]], onder het trainerschap van [[Urbain Braems]] een zeer verdienstelijke vierde plaats maar dat leverde toen geen Europees voetbal op.<ref>[https://www.sporting.be/historiek-seizoen-seizoen/?jid=1978 Sporting Lokeren, seizoen 1977-1978]</ref>
 
[[Bestand:Voetbal, AZ67 tegen Lokeren om Uefacup, Hugo Hovenkamp aktie, Bestanddeelnr 931-3555.jpg|links|miniatuur|AZ67 tegen Lokeren om Uefacup, 4 maart 1981; [[Hugo Hovenkamp]] (AZ67) tussen Sporting-verdedigers [[Bob Dalving]] (links) en [[Karol Dobiaš]] (rechts)]]
Het daaropvolgende [[Eerste klasse 1979-80 (voetbal België)|seizoen 1979/1980]] eindigde KSC, in het tussenseizoen versterkt met onder meer international [[Guy Dardenne]] en geleid door trainer [[Urbain Haesaert]], opnieuw de vierde plaats nadat het voor de jaarwisseling nog de officieuze titel van [[herfstkampioen]] had binnen gehaald. Met een plejade van beloftevolle en gerenommeerde buitenlandse internationals zoals de [[Ijsland]]se [[Arnor Gudjohnsen]] (1978-19831979) en de zgn. "drie L'en", de Poolse centrumspits [[Wlodzimierz Lubanski|Wlodzimierz '''L'''ubanski]] (1975-1982), zijn landgenoot en [[rechtsbuiten]] [[Grzegorz Lato|Grzegorz '''L'''ato]] (1980-1982) en het uiterst getalenteerde "enfant terrible" [[Preben Larsen|Preben '''L'''arsen]], behaalde de club, nog steeds getraind door Haesaert, in [[Eerste klasse 1980-81 (voetbal België)|1980/81]] zijn beste resultaten. In de [[UEFA Cup]] schakelde Lokeren achtereenvolgens [[FC Dinamo Moskou|Dinamo Moskou]], [[Dundee United]] en [[Real Sociedad]] uit, maar strandde in de kwartfinales tegen een sterk [[AZ '67]] (2-0-verlies uit, 1-0 zege thuis). AZ '67 zou dat jaar voor het eerst in de clubgeschiedenis landskampioen worden in de Nederlandse [[Eredivisie (mannenvoetbal)|Eredivisie]], een finaleplaats in de UEFA Cup halen en de [[KNVB-Beker]] winnen. Ook in de competitie speelde Lokeren sterk en werd [[vicekampioen]], echter op ruime afstand van landskampioen [[RSC Anderlecht]]. Ook in de [[Beker van België (voetbal)|Beker van België]] werden sterke prestaties neergezet. Lokeren bereikte de finale, maar die werd met 4-0 van Standard Luik verloren.<ref>[https://sportmagazine.knack.be/magazine/het-dorp-der-mirakelen/ ''Het dorp der mirakelen'', Redactie Sportmagazine, 25 februari 2020, Bijgewerkt: 5 juli 2022]. [https://web.archive.org/web/20230723200336/https://sportmagazine.knack.be/magazine/het-dorp-der-mirakelen/ Gearchiveerd] op 23 juli 2023.</ref>
 
In het [[Eerste klasse 1981-82 (voetbal België)|seizoen 81/82]] schakelde Lokeren in de [[UEFA Cup]] [[FC Nantes]] en [[Aris Saloniki]] uit om in de derde rond te stranden tegen [[1. FC Kaiserslautern]]. In een competitie werd een vierde plaats behaald, slechts op 4 punten van kampioen [[Standard Luik]]. In de Belgische beker raakte men niet voorbij [[KSK Beveren|SK Beveren]] in de kwartfinale (uitgeschakeld na penalty's op 10 maart '82). Door het sportieve succes van Sporting in deze topjaren schopten een aantal Belgische spelers het tot gewaardeerde [[Belgisch voetbalelftal (mannen)|Rode Duivel]] zoals [[Raymond Mommens]] ([[Finale Europees kampioenschap voetbal 1980|EK voetbal-finale]] van 1980), [[Maurits De Schrijver]] en [[René Verheyen]] (resp. basisspeler en bankzitter op de openingswedstrijd van het [[Wereldkampioenschap voetbal 1982|WK van 1982]]). Eeuwige belofte [[Eddy Snelders]] speelde op 14 oktober 1981 (tegen Nederland) zijn enige wedstrijd voor de Belgische nationale ploeg.
 
Na het vertrek van de Poolse sterkhouders Lato en Lubanski in 1982 trok Sporting ter vervanging de flamboyante maar beloftevolle Nederlandse international [[René van der Gijp]] aan. Ondanks de aanwezigheid van een toch nog aanzienlijk aantal Belgische en buitenlandse internationals zoals Larsen, Gudjohnsen, de in 1981 aangeworven [[Tsjecho-Slowaaks voetbalelftal (mannen)|Tsjechoslowaak]] [[Karol Dobiaš]] en de Deen [[Kim Christofte]] eindigde KSC, geleid door trainer [[Robert Waseige]], het [[Eerste klasse 1982-83 (voetbal België)|seizoen 1982/1983]] toch op een ontgoochelende achtste plaats. Het zwaar geblesseerd uitvallen van sterkhouder De Schrijver in het bekerduel thuis tegen [[Racing White Daring Molenbeek (47)|RWDM]] op 27 februari 1983 betekende voor de club echter een langdurige sportieve aderlating. De Lokerse linksachter diende toen na een gevaarlijke [[tackle (beweging)|tackle]] van [[Michel De Wolf]], overigens zijn [[concullega]] bij de Rode Duivels, met een meervoudige open beenbreuk van het veld te worden gevoerd en kon pas na meer dan twee jaar revalidatie opnieuw terugkeren op het hoogste niveau. Kon Sporting zich in dat zelfde seizoen voor de eerste ronde van de UEFA-cup nog moeizaam kwalificeren ten koste van het bescheiden Poolse [[Stal Mielec]] dan moest het in de tweede ronde toch ruim zijn meerdere erkennen tegen de Portugese topclub [[Benfica Lissabon]]. Om zich te plaatsen voor de finale van de Belgische beker werd in mei 1983 nog de [[Schots voetbalelftal (mannen)|Schotse international]] [[James Bett]] (die reeds in het seizoen 1979-1980 voor KSC uitkwam) opnieuw binnengehaald maar werd de club toch uitgeschakeld door SK Beveren.
 
=== Verval na overlijden mecenas (1984-1994) ===