Narambuenatitan: verschil tussen versies

 

== Geologie ==

Het skelet van ''Narambuenatitan palomoi'' bevond zich op ongeveer 21 meter van de basis van de Anacleto Formatie. Dit [[stratigrafie|stratigrafisch]] niveau behoort tot het bovenste deel van de Neuquén Group ([[Cenomanien]]–[[Campanien]]) en werd door middel van paleomagnetische [[datering]] gesitueerd in het Midden-Campanien,<ref>Dingus, L., Clark, J., Scott, G.R., Swisher, C.C. III, and Coria, R. 2000. Stratigraphy and magnetostratigraphic/faunal constraints for the age of sauropod embryo−bearing rocks in the Neuquén Group (Late Cretaceous, Neuquén Province, Argentina). American Museum Novitates 3290: 1–11</ref> wat correspondeert met een ouderdom van ongeveer 77,85 miljoen jaar ([[Ma (tijd)|Ma]]). Paleomagnetische datering is een dateringsmethode waarbij de ouderdom van een materiaal wordt vastgesteld door de richting en de intensiteit van het [[paleomagnetisme]] in het materiaal te meten. De resultaten van dergelijk onderzoek worden vergeleken met bestaande gegevens omtrent schommelingen van het [[magnetisme]] van de aarde in vroeger tijden. De [[sediment|sedimenten]] waarin ''Narambuenatitan palomoi'' gevonden werd zijn overwegend van fluviatiele oorsprong (afgezet door rivieren) en bestaan uit elkaar afwisselende niveaus gemengde en samengevoegde, massieve, fijnkorrelige [[zandsteen]] en grijsgroene, gelaagde "mudstone".<ref>Cazau, L.B. and Uliana, M.A. 1973. El Cretácico Superior continental de la Cuenca Neuquina. 5th Congreso Geológico Argentino, Buenos Aires, Actas 3: 131–163</ref> Met de Engelse term "mudstone" duid men sedimenten aan die voornamelijk uit [[lithificatie|versteende]] [[klei]] en modder bestaan en die door [[modderstroom|modderstromen]] gevormd werden. De beenderen van ''Narambuenatitan palomoi'' waren vergezeld van takken, verkoolde resten van planten en kleine, slecht [[fossilisatie|gefossiliseerde]] [[slakken]]. Dit zijn kenmerken van een [[habitat|moerashabitat]] dat zich in de gebieden tussen rivieren of stromen ([[riviervlakte|riviervlaktes]]) ontwikkelde.<ref>Collinson, J.D. 1986. Alluvial sediments. In: H.G. Reading (ed.), Sedimentary Environments and Facies, Second Edition, 20–62. Blackwell Science Publications, Oxford.</ref>