Antoon Viaene: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k int links: priester, historicus |
||
Regel 1:
'''Antoon Viaene''' ([[Kortrijk]], [[8 juli]] [[1900]] - [[Brugge]], [[10 augustus]] [[1979]]) was een [[Rooms-katholieke Kerk|rooms-
== Levensloop ==
Antoon Viaene was de zoon van Albert Viaene (1865-1941), aannemer van schilderwerken en van Pharaïlde Doornaert. In 1919 beëindigde hij zijn middelbare studies aan het Sint-Amandscollege in Kortrijk als 'primus' in de retorica. Hij studeerde vervolgens aan het seminarie in [[Roeselare]] en in Brugge en behaalde een kandidatuur geschiedenis aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]]. Na zijn priesterwijding in 1925 werd hij leraar, eerst van de tweede middelbare klas, vervolgens van de Poësis in het [[Sint-Lodewijkscollege (Brugge)|Sint-Lodewijkscollege]] in Brugge (1926-1946). Vervolgens was hij aalmoezenier in het Rijksopvoedingsgesticht voor meisjes (1947-1968).
Regel 8:
Viaene was conservator van het Guido-Gezellemuseum (in opvolging van [[Paul Allossery]]), vernieuwer van de [[Heilig-Bloedprocessie]], ontwerper van de stoet 'Brugge oud en nieuw' (1972) en scenarioschrijver en ontwerper van de [[Gouden Boomstoet]] (1958) en van het Groot Toernooi van Brugge (1974).
== Publicaties ==
* ''Napoleon en Marie-Louise te Brugge'', Brugge, 1958.
* ''Leprozen en leprozerijen in het oude graafschap Vlaanderen'', Brugge, 1962.
Regel 18:
* ''Antoon Viaene in zijn levensherfst'', Brugge, 1979, blz. 9-26.
== Literatuur ==
* J. GELDHOF, ''Homo Viator'', in: Album Antoon Viaene, Brugge, 1970.
* J. GELDHOF, ''Antoon Viaene in zijn levensherfst'', in Biekorf, 1979.
Regel 25:
* ''Lexicon van Westvlaamse schrijvers'', Deel 1, Torhout, 1984.
{{StartOpvolging}}
{{OpvolgingCombi|
| |||