Antoon Viaene: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 4:
Antoon Viaene was de zoon van Albert Viaene (1865-1941), aannemer van schilderwerken en van Pharaïlde Doornaert. In 1919 beëindigde hij zijn middelbare studies aan het Sint-Amandscollege in Kortrijk als 'primus' in de retorica. Hij studeerde vervolgens aan het seminarie in [[Roeselare]] en in Brugge en behaalde een kandidatuur geschiedenis aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]]. Na zijn priesterwijding in 1925 werd hij leraar, eerst van de tweede middelbare klas, vervolgens van de Poësis in het [[Sint-Lodewijkscollege (Brugge)|Sint-Lodewijkscollege]] in Brugge (1926-1946). Vervolgens was hij aalmoezenier in het Rijksopvoedingsgesticht voor meisjes (1947-1968).
 
Zijn levenswerk volbracht hij als hoofdredacteur (1929 tot aan zijn dood) van het [[Biekorf (tijdschrift)|Tijdschrift Biekorf]], in opvolging van [[Lodewijk De Wolf]] (1929 tot aan zijn dood). Hij werd in 1928 ook bestuurslid van het [[Genootschap voor Geschiedenis te Brugge]], en werd er in opvolging van [[Kamiel Callewaert]] voorzitter van (1943 tot aan zijn dood).
 
Viaene was conservator van het Guido-Gezellemuseum (in opvolging van [[Paul Allossery]]), vernieuwer van de [[Heilig-Bloedprocessie]], ontwerper van de stoet 'Brugge oud en nieuw' (1972) en scenarioschrijver en ontwerper van de [[Gouden Boomstoet]] (1958) en van het Groot Toernooi van Brugge (1974).