Serge Gainsbourg: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Label: Teruggedraaid |
→Radio 2 Top 2000: tabel vervangen |
||
| (7 tussenliggende versies door 6 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 14:
| land = [[Frankrijk (hoofdbetekenis)|Frankrijk]]
| jaren-actief = 1957–1991
| genre = [[Popmuziek|Pop]], [[chanson]], [[Jazz (hoofdbetekenis)|jazz]], [[New wave (muziekstijl)|new wave]], [[reggae]]
| beroep = muzikant, acteur, filmregisseur, dichter, schilder, scenarioschrijver, componist
| instrument = piano, gitaar, basgitaar, accordeon, clavinet, harmonica
Regel 32:
[[Bestand:2007 Tags Maison Serge Gainsbourg.jpg|thumb|185px|[[Graffiti]] op Gainsbourgs huis in de Rue de Verneuil in Parijs]]
[[Bestand:Jane Birkin, Charlotte Gainsbourg 1, Inauguration of Jardin Serge-Gainsbourg.jpg|thumb|185px|Jane Birkin en Charlotte Gainsbourg bij de inwijding van de "Jardin Serge Gainsbourg" in 2010]]
'''Serge Gainsbourg''', artiestennaam van '''Lucien Ginsburg''' ([[Parijs (hoofdbetekenis)|Parijs]], [[2 april]] [[1928]] – aldaar, [[2 maart]] [[1991]]) was een
== Persoonlijk leven ==
Regel 39:
Gainsbourg heeft zijn middelbaar onderwijs niet volledig afgemaakt, maar volgde lessen schilderkunst, onder meer bij [[Fernand Léger]], in de vergeefse hoop een groot schilder te worden. Tijdens zijn militaire dienst werd hij regelmatig gestraft wegens gebrek aan discipline en raakte hij gewend aan zwaar alcoholgebruik. Tot zijn twintigste kwam hij aan de kost door allerlei beroepen. Uiteindelijk kreeg hij een zeker succes als [[crooner]] in casino's en nachtclubs.
Sinds 1947 had hij een relatie met de surrealistische schilderes [[Élisabeth Levitsky]], de dochter van Russische aristocraten, met wie hij in 1951 huwde. Nadat hij in 1957 van haar gescheiden was, begon hij een relatie met [[Françoise-Antoinette Pancrazzi]], met wie hij van 1964 tot 1966 getrouwd was en twee kinderen had (het tweede kwam er toen ze zich na hun scheiding kortstondig verzoend hadden). In 1967 had hij enkele maanden een verhouding met [[Brigitte Bardot]]. In 1968 leerde hij de Engelse actrice [[Jane Birkin]] kennen toen ze samen in een film optraden. Van haar had hij in 1971 zijn dochter [[Charlotte Gainsbourg]]. Ze gingen in 1980 uit elkaar. Het jaar daarop ging Gainsbourg samenwonen met de 21 jaar jongere mannequin [[Bambou]] (Caroline Paulus), wier vader een neef zou zijn van [[Friedrich Paulus]] maar deze verwantschap is twijfelachtig en omstreden. Hij was met haar getrouwd van 1981 tot zijn dood
In de laatste tien jaar van zijn leven verscheen hij dikwijls op de Franse tv in talkshows, met zijn controversiële humor en provocaties. Tijdens een liveoptreden deelde hij, zichtbaar [[dronkenschap|stomdronken]], zijn medegenodigde [[Whitney Houston]] mee dat hij haar wilde neuken.<ref>"I want to fuck you": [https://www.youtube.com/watch?v=dHLIHrN95Vg Youtubefilmpje van het voorval]</ref> Zijn liedjes werden steeds excentrieker, van het anti-drug 'Les Enfants de la Chance' tot het dubbelzinnige 'Lemon Incest' met zijn dochter Charlotte. Dit illustreert zijn liefde voor woordspelletjes, soms ook pijnlijk, 'Bowie, Bah Oui' (of: 'Bowie, Beau oui comme Bowie').
Gainsbourg overleed op 2 maart 1991 aan een hartaanval en werd begraven op het [[Cimetière du Montparnasse|kerkhof]] van [[Montparnasse]] te [[Parijs (hoofdbetekenis)|Parijs]], alwaar hij werd bijgezet in het graf van zijn ouders. Zijn huis op het beroemde adres 5bis Rue de Verneuil is nog steeds volledig bedekt met graffiti en gedichten.▼
== Werk ==
Regel 55 ⟶ 53:
Toen [[Zizi Jeanmaire]] zich ging toeleggen op het [[chanson]] koos ze bij voorkeur liederen van Serge Gainsbourg, die centraal staan in haar albums ''Au Casino de Paris'' (1972) en ''Bombino'' (1977). Een van de vertolkers van zijn muziek was ook [[Petula Clark]], wier succes in Frankrijk vooral te danken was aan het zingen van Gainsbourgs muziek. In 2003 schreef ze 'La Chanson de Gainsbourg' als een eerbetoon aan de componist van sommige van haar grootste hits. Gainsbourg is ook de componist van ''Poupée de cire, poupée de son'', waarmee [[France Gall]] het [[Eurovisiesongfestival]] won voor [[Luxemburg (land)|Luxemburg]].
[[Bestand:Gainsbourg Serge tombe.jpg|thumb|Graftombe van Serge Gainsbourg en zijn ouders Olga en Joseph Ginsburg op het kerkhof van Montparnasse in Parijs]]
==Overlijden==
▲Gainsbourg overleed op 2 maart 1991 aan
== Discografie ==
Regel 129 ⟶ 131:
|}
=== NPO Radio 2 Top 2000 ===
{{Tabel NPO Radio 2 Top 2000}}
== Filmografie ==
Regel 147:
* 1961 - ''Sansone'' van Gianfranco Parolini: Warkalla
* 1962 - ''La furia di Ercole'' van Gianfranco Parolini: Menistus
* 1963 - ''Strip-tease'' van Jacques Poitrenaud:
* 1963 - ''L'Inconnue de Hong Kong'' van Jacques Poitrenaud:
* 1966 - ''Carré de dames pour un as'' van Jacques Poitrenaud:
* 1966 - ''Le Jardinier d'Argenteuil'' van Jean-Paul Le Chanois: Patrick Gérard
* 1967 - ''L'Inconnu de Shandigor'' van Jean-Louis Roy: "chef des Chauves"
Regel 155:
* 1967 - ''Estouffade à la Caraïbe'' van Jacques Besnard: Clyde
* 1968 - ''Ce sacré grand-père'' van Jacques Poitrenaud: Rémy
* 1968 - ''Erotissimo'' van Gérard Pirès:
* 1968 - ''Vivre la nuit'' van Marcel Camus: Mathieu
* 1968 - ''Le Pacha'' van Georges Lautner: zichzelf
Regel 163:
* 1969 - ''Paris n'existe pas'' van Robert Benayoun: Laurent
* 1970 - ''Cannabis'' van Pierre Koralnik: Serge Morgan
* 1971 - ''19 djevojaka i mornar'' van Milutin Kosovac:
* 1971 - ''Romance of a Horsethief'' van Abraham Polonsky: Sigmund
* 1972 - ''[[The Day the Clown Cried]]'' van [[Jerry Lewis]] (onvoltooid)
* 1972 - ''Trop jolies pour être honnêtes'' van Richard Balducci: Albert
* 1973 - ''La morte negli occhi del gatto'' van Antonio Margheriti:
* 1974 - ''La Dernière Violette'' (kortfilm) van André Hardellet:
* 1975 - ''Sérieux comme le plaisir'' van Robert Benayoun:
* 1980 - ''Je vous aime'' van [[Claude Berri]]: Simon
* 1982 - ''[[Le Grand Pardon]]'' van Alexandre Arcady: cambio
* 1986 - ''Charlotte for Ever'' van hemzelf: Stan
* 1988 - ''[[Jane B. par Agnès V.]]'' van Agnès Varda
* 1990 - ''Stan the flasher'' van hemzelf: een vriend van David
=== [[Biopic]] ===
* Joann Sfar, ''Gainsbourg, vie héroïque'', 2010 (biografische film)
== Literatuur ==
Regel 199:
*{{fr}} Pierre Mikaïloff, ''Gainsbourg confidentiel - Les 1001 vies de l’homme à tête de chou'', Prisma, 2016.
*{{nl}} Rudolf Hecke, ''Parcours Gainsbourg'', EPO, 2016.
*{{fr}} Jean-Pierre Prioul, [[Charlotte Gainsbourg]], Tony Frank, ''Gainsbourg 5 bis, rue de Verneuil'', EPA, 2017.
*{{fr}} Loïc Picaud, ''Gainsbourg l'intégrale - L'histoire de ses disques'', E/P/A, 2019.
*{{fr}} Christophe Geudin, Sébastien Merlet, Jérémie Szpirglas, Andy Votel, ''Le Gainsbook'', Seghers, 2019.
| |||