KSC Lokeren Oost-Vlaanderen: verschil tussen versies

Sporting Lokeren kon meteen rekenen op de gulle financiële steun van enkele lokale [[ondernemer|zelfstandigen]] zoals Fiel Laureys, aannemer Gaston Keppens en [[KMO]]'s van [[fabrikant|industriëlen]] zoals Adhemar Goeters en vooral de vermogende [[plastic]]fabrikant ('Cobelplast') en [[mecenas]] bij uitstek Etienne Rogiers<ref>[{{citeer nieuws|url=https://aalst.courant.nu/issue/DVP/1982-11-05/edition/0/page/6?query= |achternaam=Vloebergh,|voornaam= Wouter,|titel= ''Kwarteeuw Cobelplast - Hoe een Lokerse onderneming groeide en bloeit''],|werk= [[De Voorpost]], 5 november 1982, |via=Digitaal Krantenarchief Aalst. [|archief-url=https://web.archive.org/web/20230805210843/https://aalst.courant.nu/issue/DVP/1982-11-05/edition/0/page/6?query= Gearchiveerd] op|archief-datum= 5 augustus 2023.}}</ref> die allen in de Raad van bestuur zetelden. Door een intelligent transferbeleid maakte de fusieclub dan ook snel een steile opmars. Reeds in het eerste seizoen 1970/71, won de club, getraind door gewezen international François De Bruyne, zijn reeks in Bevordering en promoveerde. Het seizoen erop herhaalde de club, onder impuls van tweevoudig [[Belgische Gouden Schoen|Gouden Schoen]] laureaat en speler-trainer [[Jef Jurion]], dit resultaat en promoveerde naar Tweede Klasse. Na twee seizoenen werd KSC Lokeren daar derde in 1973/74. Naast Jurion kon Sporting toen ook al rekenen op de ervaring en het talent van andere 'grote namen' uit die tijd zoals de [[international (sport)|A-international]]s [[Wilfried Puis]] (ex-Anderlecht) en vedette op zijn retour [[Fernand Goyvaerts]] (ex-[[FC Barcelona]] en [[Real Madrid]]).<ref>[{{citeer nieuws|url=https://www.hln.be/sport-in-de-buurt/aime-anthuenis-bijna-50-jaar-na-debuut-van-lokeren-in-eerste-klasse-toen-stond-ik-plots-tegen-lubanski~acfb9226/#:~:text=Aim%C3%A9%20Anthuenis%2C%20bijna%2050%20jaar,in%20de%20buurt%20%7C%20hln.be |achternaam=Verweirder,|voornaam= Luc, ''|titel=Aimé Anthuenis, bijna 50 jaar na debuut van Lokeren in eerste klasse: "Toen stond ik plots tegen Lubanski"''],|werk= [[Het Laatste Nieuws,]]|datum= 29 december 2023}}</ref>. Ook [[Aimé Antheunis]], de latere succescoach van onder meer [[KRC Genk]] en Anderlecht, was een vaste waarde in het elftal in Tweede. Dankzij een uitbreiding van de [[Eerste klasse (voetbal België)|Eerste Klasse]] van 16 naar 20 teams, mocht Lokeren (na 2-1 winst tegen [[KAS Eupen|AS Eupen]] in de laatste competitiewedstrijd) promoveren en speelde zo in 1974 voor het eerst op het allerhoogste nationale niveau.

Onmiddellijk na de promotie startte de ambitieuze [[promovendus]] in het [[Eerste klasse 1974-75 (voetbal België)|seizoen 1974-75]] met (semi-) [[betaald voetbal|professionalisering]] van management en spelerskern en een noodzakelijke kapitaalinjectie van de bestuursleden. Onder leiding van de nieuwe, van [[Beerschot VAC]] overgekomen manager [[Aloïs Derycker]] kwamen opnieuw een keur van zowel oudere, ervaren zoals [[Johan De Vrindt]] (oud-speler van o.a. Anderlecht en [[PSV (voetbalclub)|PSV]]) als jonge, talentrijke en toekomstige [[Belgisch voetbalelftal (mannen)|Rode Duivels]] ([[Maurits De Schrijver]] en [[René Verheyen]]) op Daknam terecht. Tijdens de transferperiode werden ook nog de op sportieve revanche beluste [[Johnny Velkeneers]] van [[Club Brugge]] en de flamboyante maar uitstekende [[doelverdediger (voetbal)|lijnkeeper]] [[Bob Hoogenboom]] van het Nederlandse [[AFC Ajax|Ajax]] aangeworven. Door deze aanzienlijke sportieve (maar dure) kwaliteitsversterking behaalde Sporting, onder het trainerschap van de eveneens nieuw aangetrokken gewezen [[Tsjecho-Slowaaks voetbalelftal (mannen)|Tsjecho-Slowaakse topvoetballer]] [[Ladislav Novak]], in zijn debuutseizoen in eerste klasse een verdienstelijke achtste plaats.

Om ook de Europese aspiraties te kunnen waarmaken en de ploeg op een aantal posities gericht te versterken trok Lokeren voor het [[Eerste klasse 1975-76 (voetbal België)|seizoen 1975-1976]] wederom een zorgvuldig geselecteerd gezelschap van talentrijke spelers aan. Naast een aantal erg beloftevolle jongeren zoals [[Ronny Somers]] en [[Raymond Mommens]] (uit de eigen jeugdopleiding) en de ervaren [[Bob Dalving]] werd ook de Poolse A-international en absolute topaanvaller [[Wlodzimierz Lubanski]] aangeworven. Sporting kon de klasserijke centrumspits, opnieuw fit na een twee jaren durende revalidatie ten gevolge van een zware [[meniscus (anatomie)|meniscus]]blessure, voor een bescheiden bedrag aankopen omdat Lubanski omwille van zijn sportieve verdiensten voor zijn vaderland zeer uitzonderlijk toch de toestemming kreeg van het [[communistische]] regime in Polen voor een transfer naar het buitenland, op voorwaarde dat het niet naar een Europese topclub (zoals het geïnteresseerde [[Real Madrid]] of AS Monaco) zou zijn. Door deze aanzienlijke kwaliteitsinjectie behaalde Sporting Lokeren met een vierde plaats in de eindstand voor het eerst in zijn bestaan een Europees ticket.

Nadat Sporting, in het tussenseizoen versterkt met Rode Duivel [[Roger Henrotay]] en met chemiereus [[Dow Chemical]] (met het blauwe ruitvormige logo) als nieuwe shirtsponsor, nog steeds o.l.v. trainer Novák in het seizoen [[Eerste klasse 1976-77 (voetbal België)|1976/77]] in de eerste ronde het Luxemburgse [[Red Boys Differdange]] had geëliminieerd, strandde Sporting in de tweede ronde van de [[UEFA Cup]] tegen het roemrijke [[FC Barcelona]] van [[Rinus Michels]] met de Nederlandse sterspelersvoetballegendes [[Johan Cruijff]] en [[Johan Neeskens]]. Na een heroïsch duel in een sfeervol, tot de nog gevuld Daknamstadion (18.000 toeschouwers) verloor Sporting Lokeren op 4 november 1976, na enkele dubieuze scheidsrechterlijke beslissingen, de cruciale terugwedstrijd met 2-1. KSC verloor eerder de heenmatch in [[Nou Camp]] met 2-0. In de competitie behaalde Sporting een zeer verdienstelijke vijfde plaats maar die gaf toen geen recht op Europees voetbal.

Ondanks de nagenoeg ongewijzigd gebleven (rijk gevulde) spelerskern ging KSC tijdens het [[Eerste klasse 1977-78 (voetbal België)|seizoen 1977-1978]] compleet de mist in. De nieuwe trainer [[Han Grijzenhout]] kwam met zijn harde, strenge aanpak al snel in onmin met de spelersgroep die hem een "te brutale" houding verweten.<ref>[https://aalst.courant.nu/issue/DVP/1979-11-02/edition/0/page/33?query= ''Exclusief interview met Alois De Rijcker'', De Voorpost, 2 november 1979, p. 32]</ref> Grijzenhout werd nog laat in het seizoen ontslagen en opgevolgd door hulptrainer [[Leon Nollet]] maar die kon evenmin beletten dat Sporting op een zeer teleurstellende dertiende plaats eindigde. In de Belgische Beker wist KSC zich nog wel op een positieve manier te onderscheiden door op 26 februari '78 voor een vol huis, na een spektaculaire wedstrijd in de kwartfinale, topclub [[Standard Luik]] uit te schakelen. Dankzij twee doelpunten van zowel Lubanski als van een uitstekend debuterende, kersverse [[Deens voetbalelftal (mannen)|Deens A-international]] [[Preben Larsen]] slaagde Sporting er in om een 0-3 achterstand nog om te buigen in een 5-3 voorsprong. Met de aankoop van de beloftevolle maar nukkige spits op overschot bij de reserven van [[FC Keulen]] haalde Sporting een Europese topspits in huis die als [[rechtsbuiten]] erg gewaardeerd werd om zijn snelheid en technisch vermogen. In de [[Beker van België 1977-78|Belgische beker]] werd Lokeren in de halve finale uitgeschakeld door de rivalen van de [[Waasland|Wase]] streekgenoot [[KSK Beveren]].

In het [[Eerste klasse 1978-79 (voetbal België)|seizoen 1978-1979]] bereikte Sporting, versterkt met de aanvallende middenvelder en toekomstig [[IJslands voetbalelftal (mannen)|IJslands international]] [[Arnor Gudjohnsen]], onder het trainerschap van [[Urbain Braems]] een zeer verdienstelijkemooie vierde plaats maar dat leverde toen geen Europees voetbal op.<ref>[https://www.sporting.be/historiek-seizoen-seizoen/?jid=1978 Sporting Lokeren, seizoen 1977-1978]</ref>

Het daaropvolgende [[Eerste klasse 1979-80 (voetbal België)|seizoen 1979/1980]] eindigde KSC, in het tussenseizoen versterkt met onder meer international [[Guy Dardenne]] en geleid door trainer [[Urbain Haesaert]], opnieuw de vierde plaats nadat het voor de jaarwisseling nog de officieuze titel van [[herfstkampioen]] had binnen gehaald. Na een uitstekende heenronde speelde Sporting na de winterstop, als gevolg van de (langdurige) blessures van sterkhouders Dalving en Lubanski en, volgens Sporting-getrouwen, benadeeld door een aantal dubieuze beslissingen van de arbitrage, een zeer zwakke terugronde.

Met een plejade van beloftevolle en gerenommeerde buitenlandse internationals zoals Arnor Gudjohnsen (1978-1979) en de zgn. "drie L'en", de Poolse centrumspits [[Wlodzimierz Lubanski|Wlodzimierz '''L'''ubanski]] (1975-1982), zijn landgenoot en [[rechtsbuiten]] [[Grzegorz Lato|Grzegorz '''L'''ato]] (1980-1982) en het uiterst getalenteerde maar wispelturige "enfant terrible" [[Preben Larsen|Preben '''L'''arsen]], behaalde de club, nog steeds getraind door Haesaert, in [[Eerste klasse 1980-81 (voetbal België)|1980/81]] zijn beste resultaten. In de [[UEFA Cup]] schakelde Lokeren achtereenvolgens [[FC Dinamo Moskou|Dinamo Moskou]], [[Dundee United]] en [[Real Sociedad]] uit, maar strandde in de kwartfinales tegen een sterk [[AZ '67]] (2-0-verlies uit, 1-0 zege thuis).<ref>[https://www.knack.be/sport/we-wilden-de-europabeker-winnen/ Stockmans, Matthias, ''We wilden de europabeker winnen''], Knack.be, 16 september 2014</ref> AZ '67 zou dat jaar voor het eerst in de clubgeschiedenis landskampioen worden in de Nederlandse [[Eredivisie (mannenvoetbal)|Eredivisie]], een finaleplaats in de UEFA Cup halen en de [[KNVB-Beker]] winnen. Ook in de [[Bestand:Voetbal, AZ67 tegen Lokeren om Uefacup, Hugo Hovenkamp aktie, Bestanddeelnr 931-3555.jpg|links|miniatuur|AZ67 tegen Lokeren om Uefacup, 4 maart 1981; [[Hugo Hovenkamp]] (AZ67) tussen Sporting-verdedigers [[Bob Dalving]] (links) en [[Karol Dobiaš]] (rechts)]][[Bestand:Belgische voetbalclub Lokeren in Nederland, Europacup-III wedstrijd tegen AZ67, Lato (l) en Lubanski tijdens lunch na aankomst in Nederland, Bestanddeelnr 931-3523.jpg|thumb|Sporting Lokeren in Nederland, Europacup-III wedstrijd tegen AZ67, Lato (links) en Lubanski (rechts) tijdens lunch na aankomst in Nederland]] competitie speelde Lokeren sterk en werd [[vicekampioen]], echter op ruime afstand van landskampioen [[RSC Anderlecht]]. Ook in de [[Beker van België (voetbal)|Beker van België]] werden sterke prestaties neergezet. Lokeren bereikte de finale, maar die werd met 4-0 van Standard Luik verloren.<ref>[https://sportmagazine.knack.be/magazine/het-dorp-der-mirakelen/ ''Het dorp der mirakelen'', Redactie Sportmagazine, 25 februari 2020, Bijgewerkt: 5 juli 2022]. [https://web.archive.org/web/20230723200336/https://sportmagazine.knack.be/magazine/het-dorp-der-mirakelen/ Gearchiveerd] op 23 juli 2023.]</ref>

Na het vertrek van de Poolse toppers Lato en Lubanski in 1982 trok Sporting ter vervanging de flamboyante maar beloftevolle Nederlandse international [[René van der Gijp]] aan. Ondanks de aanwezigheid van een nog aanzienlijk aantal Belgische en buitenlandse internationals zoals Larsen, Gudjohnsen, de in 1981 aangeworven [[Tsjecho-Slowaaks voetbalelftal (mannen)|Tsjechoslowaak]] [[Karol Dobiaš]] en de Deen [[Kim Christofte]] eindigde KSC, geleid door trainer [[Robert Waseige]], het [[Eerste klasse 1982-83 (voetbal België)|seizoen 1982/1983]] slechts op een ontgoochelende achtste plaats. Het zwaar geblesseerd uitvallen van sterkhouder De Schrijver in het bekerduel thuis tegen [[Racing White Daring Molenbeek (47)|RWDM]] op 27 februari 1983 betekende voor de club echter een langdurige sportieve aderlating. De Lokerse linksachter diende toen na een gevaarlijke [[tackle (beweging)|tackle]] van [[Michel De Wolf]], overigens zijn [[concullegaconculega]] bij de Rode Duivels, met een meervoudige open beenbreuk van het veld te worden gevoerd en kon pas na meer dan twee jaar revalidatie opnieuw terugkeren op het hoogste niveau. Kon Sporting zich in dat zelfdedatzelfde seizoen voor de eerste ronde van de UEFA-cup nog moeizaam kwalificeren ten koste van het bescheiden Poolse [[Stal Mielec]] dan moest het in de tweede ronde toch ruim zijn meerdere erkennen tegen de Portugese topclub [[Benfica Lissabon]]. Om zich te plaatsen voor de finale van de Belgische beker werd in mei 1983 nog de [[Schots voetbalelftal (mannen)|Schotse international]] [[James Bett]] (die reeds in het seizoen 1979-1980 voor KSC uitkwam) opnieuw binnengehaald maar werd de club toch uitgeschakeld door SK Beveren.

Op 24 maart 2012 boekte Lokeren met winst in de [[Beker van België 2011-12|Beker van België]] het tot dan toe grootste succes in de clubgeschiedenis. Nadat [[KAS Eupen|Eupen]], [[KVC Westerlo|Westerlo]], [[AA Gent]] en [[K.Koninklijke Lierse SKSportkring (30)|Lierse]] werden uitgeschakeld, bereikte Lokeren voor de tweede maal in zijn bestaan de finale van de Beker. Lokeren versloeg hierin [[KV Kortrijk]] met 1-0, ondanks de uitsluiting van [[Benjamin De Ceulaer]] na 20 minuten. In de 77ste minuut scoorde [[Hamdi Harbaoui]] het enige doelpunt. Ook in de competitie waren de resulaten goed. De club streed lang mee voor een plaats in play-off 1, maar eindigde op een achtste plaats.

Ook grote financiële problemen duiken op. Spelers worden niet betaald en besluiten bepaalde dagen niet meer te trainen. Ook zou er een schuldenpost van minstens vijf miljoen aanwezig zijn. Het faillissement loerde om de hoek<ref>[https://sporza.be/nl/2020/04/20/lokeren-preses-vindt-geen-oplossing-faillissement-onafwendbaar~1587369962303/ Lokeren-preses vindt geen oplossing: faillissement onafwendbaar] sporza.be, 20 april 2020. [https://web.archive.org/web/20200927160015/https://sporza.be/nl/2020/04/20/lokeren-preses-vindt-geen-oplossing-faillissement-onafwendbaar~1587369962303/ Gearchiveerd] op 27 september 2020.</ref> en Sporting Lokeren werd op 20 april 2020 bankroet verklaard.<ref name="hln">[{{citeer nieuws|url=https://www.hln.be/sport/voetbal/belgisch-voetbal/sporting-lokeren/sporting-lokeren-failliet-verklaard-rechtbank-stelt-curatoren-aan~a6ff77a2/ |titel=Sporting Lokeren failliet verklaard - rechtbank stelt curatoren aan]|uitgever= hln.be,[[Het Laatste Nieuws]]|voornaam= Yannick |achternaam=De Spiegeleir,|datum= 20 april 2020}}</ref> Op 22 april 2020 werd bekend dat Sporting Lokeren zou gaan fuseren met [[KSV Temse]]. Eerdere fusieplannen met [[KVV Zelzate]] en [[VW Hamme]] strandden. Hierdoor gaat Temse op Daknam spelen onder de naam [[KSC Lokeren-Temse]].<ref>[https://sporza.be/nl/2020/04/22/sporting-lokeren-wordt-na-fusie-met-temse-ksc-lokeren-temse~1587541906753/ Sporting Lokeren wordt na fusie met Temse KSC Lokeren-Temse] sporza.be, 22 april 2020. [https://web.archive.org/web/20200929225207/https://sporza.be/nl/2020/04/22/sporting-lokeren-wordt-na-fusie-met-temse-ksc-lokeren-temse~1587541906753/ Gearchiveerd] op 29 september 2020.</ref>