Ria Stalman: verschil tussen versies

In 1976 had Ria Stalman met de discus inmiddels 58,18 achter haar naam staan. Toch vond het [[NOC*NSF]] deze prestatie niet goed genoeg om haar af te vaardigen naar de [[Olympische Zomerspelen 1976|Spelen in Montreal]]. In 1977 vertrok zij onder de hoede van [[Raymond de Vries (atleet)|Raymond de Vries]] samen met [[Jennifer Smit (atlete)|Jennifer Smit]], [[Betty Bogers]], en [[Jan Willem Boogman]] naar de Verenigde Staten.

De beschuldiging dat zij haar enorme progressie ook aan andere dan natuurlijke middelen te danken heeft gehad, heeft Stalman lang genegeerd.<ref name="Stalman">[http://nos.nl/artikel/2079379-olympisch-kampioen-stalman-geeft-dopinggebruik-toe.html Olympisch kampioen Stalman geeft dopinggebruik toe], nos.nl, 8 januari 2016</ref> Atletiekcoach Sjef Swinkels was een van degenen die haar beschuldigden van dopinggebruik. Haar voormalige manager [[Raymond de Vries (atleet)|Raymond de Vries]] deed dat ook en schreef erover in zijn autobiografie uit 1992. Kort voor de Olympische Spelen in Los Angeles zou ze volgens de [[België|Belgische]] [[journalist]] Paul Keysers bij de grens tussen Amerika en [[Mexico (land)|Mexico]] aangehouden zijn met een grote voorraad Winstrol, maar ze zou de [[douane]] hebben weten te overtuigen dat de pillen voor haarzelf bedoeld waren. In een in de [[''Krant op Zondag]]'' gepubliceerd interview in 1992 vertelde drievoudig Nederlands kampioene [[Jennifer Smit (atlete)|Jennifer Smit]] dat Stalman in Nederland Winstrolpillen slikte, waarin zich de steroïd [[stanozolol]] bevond. Smit zei dat te weten omdat ze met Stalman in Den Haag een flatje deelde en de dopingpot op tafel stond.

Pas in het op 8 januari 2016 op de Nederlandse televisie uitgezonden NOS-programma Andere Tijden Sport gaf Stalman voor het eerst in het openbaar toe doping te hebben gebruikt: {{Citaat|Ik heb in zware trainingsperiodes, uh, heb ik 's morgens bij de [[Brinta]] weleens een pilletje genomen. In de laatste 2,5 jaar van mijn carrière heb ik dagelijks een lichte dosis anabole steroïden gebruikt en met een lichte dosis bedoel ik iets tussen de 5 en 10 milligram per dag.<ref name="npo">{{Citeer web|titel = Andere Tijden Sport: Ria Stalman: De andere kant van de medaille kijk je op npo.nl|url = http://www.npo.nl/andere-tijden-sport/08-01-2016/VPWON_1247934|werk = www.npo.nl|bezochtdatum = 2016-01-09|archiefdatum = 11-1-2016|archiefurl = https://web.archive.org/web/20160111192143/http://www.npo.nl/andere-tijden-sport/08-01-2016/VPWON_1247934|dodeurl = ja}}</ref>}} Doping gebruiken was toen volgens haar eenvoudig, omdat er tijdens trainingen buiten competities niet gecontroleerd werd. Stalman wilde olympisch kampioen worden en voelde zich genoodzaakt hetzelfde te doen als atleten uit de [[Duitse Democratische Republiek|DDR]] en andere [[Oostblok]]<nowiki/>landen. Volgens haar gebruikten ook atleten van de westkust van Amerika doping. Ze zei echter niet te weten of haar vriendin en trainingsmaatje [[Leslie Deniz]], die op de Olympische Spelen van 1984 zilver behaalde bij het discuswerpen, ook doping heeft gebruikt. Bij controles tijdens de Olympische Spelen in Los Angeles werd bij haar geen doping aangetroffen. Stalman ontkent dat er sprake was van doping (ze was er zelfs twee keer op gecontroleerd) toen ze later bij de Olympische Spelen een gouden medaille won.<ref>"Wie met de top mee wilde doen had geen keus", interview door Henk Stouwdam in NRC, 3 december 2016, pagina E30,31.</ref> Haar medaille hoefde ze door verjaring niet in te leveren. Stalman woonde indertijd in Amerika vlak bij de Mexicaanse grens, waar spierversterkende middelen zonder recept vrijuit bij plaatselijke [[apotheker]]s te koop waren, alhoewel ze in het tv-programma zegt de doping op recept van een niet nader genoemde arts te hebben gekregen.

|rowspan="4"|discuswerpen

|rowspan="2"|kogelstoten