Arthur Koestler: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k #add_Authority_control |
|||
| (34 tussenliggende versies door 19 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1:
[[
'''Arthur Koestler''' (Hongaarse naam: Kösztler Artúr, [[Boedapest]], [[5 september]] [[1905]] – [[Londen]], [[1 maart]] [[1983]]) was een [[Hongarije|Hongaars]]-[[Verenigd Koninkrijk|Britse]] schrijver.▼
Zijn werk bestaat uit journalistiek, essays (
==Opleiding==
▲'''Arthur Koestler''' ([[Boedapest]], [[5 september]] [[1905]] – [[Londen]], [[1 maart]] [[1983]]) was een [[Hongarije|Hongaars]]-[[Verenigd Koninkrijk|Britse]] schrijver.
Van 1922 tot 1926 studeerde Arthur Koestler voor ingenieur aan de polytechnische school (nu Technische Universiteit) van [[Wenen]].
▲Zijn werk bestaat uit journalistiek, essays (vb. ''The God that Failed (1950)''), romans en een autobiografie. Duits was zijn moedertaal.
==
Op 1 april 1926 brak hij zijn studie af en vertrok naar [[Mandaatgebied Palestina|Palestina]] waar hij een tijd in een [[kibboets]] werkte. Vanuit [[Mandaatgebied Palestina|Palestina]] berichtte hij voor de Berlijnse Ullstein Verlag. In [[Haifa]] richtte hij het Hebreeuwse weekblad Zafon op evenals de liga voor burgerrechten Schutenu die juridische steun bood aan de Joden. Hij kreeg een positie als correspondent voor het Midden-Oosten bij de Berlijnse uitgeverij Ullstein Verlag. In 1931 werd hij naar Berlijn gehaald als wetenschappelijk redacteur en adviseur voor Ullstein. Datzelfde jaar koos de uitgeverij hem uit voor een poolvlucht met de ''[[LZ127 Graf Zeppelin|Graf Zeppelin]]'' als enige journalist aan boord. Zijn live verslaggeving en zijn daaropvolgende artikelen en lezingen door Europa bezorgden hem veel erkenning. Eveneens in 1931 werd hij lid van de [[Kommunistische Partei Deutschlands]]. Hij nam deel aan de [[Spaanse Burgeroorlog]] om de rechtse [[Falangisten]] te bestrijden, maar hij werd gevangengenomen door de troepen van [[Francisco Franco|Franco]]. Hij werd als spion ter dood veroordeeld en weer vrijgelaten in ruil voor de vrijlating van een Spaanse gevangene. Ontgoocheld door de [[Grote Zuivering|zuiveringsprocessen]] onder [[Stalin]] keerde hij zich in 1937-1938 af van het communisme en verliet hij de communistische partij. Aan het begin van de [[Koude Oorlog]] steunde hij de anticommunistische propaganda van de Britse inlichtingendiensten.
▲Van 1922 tot 1926 studeerde Arthur Koestler voor ingenieur aan de polytechnische school van Wenen. Tezelfdertijd studeerde hij filosofie en literatuur aan de universiteit van Wenen. Intussen kreeg hij belangstelling voor het [[Zionisme]]. Hij was lid van Unitas, een Joodse studentenvereniging. Hij werd de jongste voorzitter van de vereniging van Zionistische studenten.
In 1940 publiceerde hij het Engelstalige ''Darkness at Noon'', zijn meest spraakmakende roman, met een anti-
Intussen had Koestler verschillende werken gepubliceerd en internationale bekendheid verworven. Vanaf de jaren
▲In 1940 publiceerde hij het Engelstalige ''Darkness at Noon'', zijn meest spraakmakende roman, met een anti-totalitaire en vooral anti-communistische strekking, waarmee hij internationale bekendheid verwierf. ''Darkness at Noon'' was één van de meest invloedrijke anti-Sovjetboeken ooit. De invloed op communisten en hun aanhangers was aanzienlijk. Geoffrey Wheatcroft stelde dat Koestler zijn belangrijkste boeken die vijf waren die hij voltooide nog voor zijn 40e verjaardag: zijn eerste memoires en de anti-totalitaire trilogie waaronder ''Darkness at Noon''. Kort na het uitbreken van Wereldoorlog II werkte hij als verslaggever in [[Frankrijk]]. Hij werd door de Franse autoriteiten opgesloten in het concentratiekamp Le Vernet. In 1940 werd hij dankzij de druk van de Britse regering weer vrijgelaten. Hij engageerde zich in het Vreemdelingenlegioen dat hij kort daarna - zonder toelating - verliet en hij vluchtte naar Londen. Als journalist schreef hij voor de News Chronicle, voor andere Engelse en voor Amerikaanse tijdschriften.
In 1976 werd bij Koestler de [[ziekte van Parkinson]] vastgesteld. Het beven van zijn
▲Vanaf de jaren 1950 kreeg hij interesse voor parapsychologie en werd lid van de Society for Psychical Research. In de jaren 1960-1980 werd hij bekend om het het concept 'holon' (in 1967 geìntroduceerd in zijn boek ''The Ghost in the Machine''). Dit woord bedacht hij om aan te geven dat alles in de natuur, van atomair niveau tot levende wezens, inclusief de mens en diens sociale organisatie, opgebouwd is uit delen die op hun beurt weer deel uitmaken van een groter geheel, een 'holarchie'. Deze begrippen zijn later breder bekend geworden door de uitwerking die de filosoof Ken Wilber hieraan gaf.
▲In 1976 werd bij Koestler de [[ziekte van Parkinson]] vastgesteld. Het beven van zijn hand bemoeilijkte het schrijven. Hij maakte minder overzeese excursies en spendeerde de zomermaanden in zijn huis in Denston. In 1978 publiceerde hij ''Janus: A Summing Up''. Twee jaar later werd bij Koestler leukemie vastgesteld. Stappen en schrijven vergde een grote inspanning en zijn fysieke toestand verslechtte zienderogen, maar toch bleef hij schrijven. In datzelfde jaar publiceerde hij zijn boek ''Bricks to Babel''. Zijn laatste boeken ''Kaleidoscope: Essays from Drinkers of Infinity'' en ''The Heel of Achilles: Essays 1968-1973'' verschenen een jaar later, in 1981.
Koestler had meer dan eens verklaard dat hij niet bang was voor zijn dood, maar dat hij bang was voor het proces van sterven. Hij wilde niet lijden onder het verlies van controle over zijn lichaam of geest. Zijn [[zelfmoord]] kwam voor zijn vrienden niet onverwacht. Kort voor zijn zelfmoord had zijn arts een zwelling in de lies vastgesteld (een uitzaaiing van een kankergezwel). ▼
Hij en zijn vrouw pleegden op 1 maart 1983 zelfmoord met een overdosis [[Barbituraat|barbituraten]] (Tuinal), ingenomen met alcohol. Hun lichamen werden ontdekt op de ochtend van 3 maart, zesendertig uur na hun overlijden.▼
▲== Dood en zijn controverses ==
▲Koestler had meer dan eens verklaard dat hij niet bang was voor zijn dood, maar dat hij bang was voor het proces van sterven. Hij wilde niet lijden onder het verlies van controle over zijn lichaam of geest. Zijn zelfmoord kwam voor zijn vrienden niet onverwacht. Kort voor zijn zelfmoord had zijn arts een zwelling in de lies vastgesteld (een uitzaaiing van een kankergezwel).
▲Hij en zijn vrouw pleegden op 1 maart 1983 zelfmoord met een overdosis barbituraten (Tuinal), ingenomen met alcohol. Hun lichamen werden ontdekt op de ochtend van 3 maart, zesendertig uur na hun overlijden.
De eerste controverse ontstond over de reden waarom hij toestemming had gegeven aan zijn vrouw voor een gelijktijdige zelfmoord. Ze was pas vijfenvijftig jaar oud en in goede gezondheid. In een getypte afscheidsbrief aan haar man schreef zij dat ze niet zonder hem kon leven. Naar verluidt waren enkele van hun vrienden verrast door deze bekentenis; blijkbaar leefde ze voor haar man en kon ze zelf geen "eigen leven" leiden. Haar absolute toewijding aan Koestler is ook duidelijk te lezen in haar [[memoires]].
De tweede controverse werd veroorzaakt door de voorwaarden van zijn testament.
=== Controversieel persoonlijk leven ===
Regel 35 ⟶ 27:
==Bibliografie==
Koestler publiceerde naast romans vele boeken over journalistieke, politieke, historische en wetenschappelijke onderwerpen.
===Romans===
*1934
*1939
*1940
*1943
*1946
*1951
*1972
===Non-fictie===
*1945 ''The Yogi and the Commissar and other essays''
*1964 ''The Act of Creation'', {{ISBN|0-14-019191-7}}
*1967 ''The Ghost In The Machine'', {{ISBN|0-14-019192-5}}
*1971 ''The Case of the Midwife Toad'', {{ISBN|0-394-71823-2}}
*1976 ''The Thirteenth Tribe'', {{ISBN|0-394-40284-7}}
====Nederlandse vertalingen====
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
{{commonscat|Arthur Koestler}}
{{Bibliografische informatie}}
{{DEFAULTSORT:Koestler, Arthur}}
[[Categorie:Hongaars schrijver]]
| |||