Leopold Ružička
Leopold Ružička | |
---|---|
Sebutan |
|
Kelahiran | Lavoslav Stjepan Ružička 13 September 1887[4] |
Meninggal dunia | 26 September 1976 | (umur 89)
Warganegara | Croatia, Switzerland |
Kerakyatan | Austria-Hungary (1887–1917) Switzerland (1917–1976) |
Pusat pendidikan | Technische Hochschule Karlsruhe |
Terkenal kerana | Terpenes |
Anugerah | Hadiah Marcel Benoist (1938) Hadiah Nobel dalam Kimia (1939) Hadiah Syarahan Faraday (1958) |
Kerjaya saintifik | |
Bidang | Biokimia |
Institusi | ETH Zurich, |
Penasihat kedoktoran | Hermann Staudinger |
Pelajar kedoktoran | George Büchi |
Leopold Ružička ForMemRS (sebutan Croatia: [rǔʒitʃka];[3] 13 September 1887 – 26 September 1976)[5] ialah ahli sains Croatia-Switzerland dan pemenang bersama Hadiah Nobel dalam Kimia 1939[6] yang bekerja sepanjang hayatnya di Switzerland. Beliau menerima lapan kedoktoran honoris causa dalam sains, perubatan, dan undang-undang; tujuh pingat dan hadiah; dan 24 keahlian kehormatan dalam kimia, biokimia, dan persatuan saintifik.
Biografi
[sunting | sunting sumber]Ružička dilahirkan di Vukovar, Croatia, kemudian menjadi sebahagian Kerajaan Kingdom-Slavonia, Kerajaan Hungary, Empayar Austro-Hungary. Keluarganya ialah tukang dan petani kebanyakannya dari asal-usul Croat, dengan seorang datuk bandar Czech, Ružička, dan moyang dari Austria.
Ružička menghadiri kelas sekolah menengah di Osijek. Beliau mengubah idea asalnya menjadi seorang imam dan beralih untuk mempelajari disiplin teknikal. Kimia ialah pilihannya, mungkin kerana beliau berharap untuk mendapatkan jawatan di kilang penaik gula yang baru dibuka di Osijek.
Akibat kesukaran yang berlebihan dalam kehidupan seharian dan politik, beliau pergi dan memilih Sekolah Teknik Tinggi di Karlsruhe di Jerman. Beliau ialah seorang pelajar yang baik di bidang yang disukainnya dan bahawa berfikir akan diperlukan dan bermanfaat pada masa depan, iaitu kimia organik. Itulah sebabnya profesor kimia fizikalnya, Fritz Haber (pemenag Nobel pada tahun 1918), menentang sarjana cummaude beliau. Walau bagaimanapun, semasa pengajiannya, Ružička mengadakan kerjasama yang sangat baik dengan Hermann Staudinger (seorang pemenang Hadiah Nobel pada tahun 1953). Belajar di jabatan Staudinger, beliau memperoleh ijazah kedoktorannya pada tahun 1910, kemudian berpindah ke Zurich sebagai pembantu Staudinger.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ "lȁv". Hrvatski jezični portal (dalam bahasa Croatia). Dicapai pada 19 October 2018.
Lȁvoslav
- ^ "Stjȅpān". Hrvatski jezični portal (dalam bahasa Croatia). Dicapai pada 19 October 2018.
Stjȅpān
- ^ a b "Rùžička". Hrvatski jezični portal (dalam bahasa Croatia). Dicapai pada 19 October 2018.
Rùžička
- ^ "Leopold Stephan Ruzicka (1887 - 1976)". KNAW Past Members. Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 September 2015. Dicapai pada 4 August 2015. Unknown parameter
|dead-url=
ignored (bantuan) - ^ Prelog, Vladimir; Jeger, Oskar (1980). "Leopold Ruzicka (13 September 1887 – 26 September 1976)" (PDF). Biogr. Mem. Fellows R. Soc. 26: 411–501. doi:10.1098/rsbm.1980.0013.
- ^ Grandin, Karl, penyunting (1966). "Leopold Ružička". Nobel Lectures, Chemistry: 1922-1941. Amsterdam: Elsevier Publishing Company.
Now available from "Leopold Ružička Biography". nobelprize.org. Nobel Foundation. 1939. Dicapai pada 6 July 2017.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber]Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Leopold Ružička |
- Speich, Daniel. "Leopold Ruzicka und das Verhältnis von Wissenschaft und Wirtschaft in der Chemie" (Jerman). ETH Zürich. Retrieved 14 August 2017.