Jump to content

ഹൈഡ്രോക്ലോറിക് അമ്ലം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
07:24, 23 ഏപ്രിൽ 2024-നു ഉണ്ടായിരുന്ന രൂപം സൃഷ്ടിച്ചത്:- InternetArchiveBot (സംവാദം | സംഭാവനകൾ) (Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.9.5)
(മാറ്റം) ←പഴയ രൂപം | ഇപ്പോഴുള്ള രൂപം (മാറ്റം) | പുതിയ രൂപം→ (മാറ്റം)
ഹൈഡ്രോക്ലോറിക് അമ്ലം
3D model of hydrogen chloride
3D model of hydrogen chloride
3D model of water
3D model of water
3D model of the chloride anion
3D model of the chloride anion
3D model of the hydronium cation
3D model of the hydronium cation
Sample of hydrochloric acid in a bottle
Names
IUPAC name
Chlorane[3]
Other names
  • Muriatic acid[1]
  • Spirits of salt[2]
    Hydronium chloride
    Chlorhydric Acid
Identifiers
ChEMBL
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.210.665 വിക്കിഡാറ്റയിൽ തിരുത്തുക
EC Number
  • 231-595-7
E number E507 (acidity regulators, ...)
UNII
UN number 1789
Properties
തന്മാത്രാ വാക്യം
Molar mass 0 g mol−1
Appearance Colorless, transparent liquid, fumes in air if concentrated
Odor Pungent characteristic
ദ്രവണാങ്കം
ക്വഥനാങ്കം
log P 0.00[4]
അമ്ലത്വം (pKa) −5.9 (HCl gas)[5]
Hazards
GHS pictograms GHS07: HarmfulGHS05: Corrosive
GHS Signal word Danger[6]
H290, H314, H335[6]
P260, P280, P303+361+353, P305+351+338[6]
Except where otherwise noted, data are given for materials in their standard state (at 25 °C [77 °F], 100 kPa).
| colspan=2 |  ☒N verify (what is: checkY/☒N?)

ഹൈഡ്രജൻ ക്ലോറൈഡിൻറെ ജലീയ ലായനിയാണ് ഹൈഡ്രോക്ലോറിക് അമ്ലം. ഇത് ശക്തിയേറിയ ധാതു അമ്ലമാണ്.

ചരിത്രം

[തിരുത്തുക]

800-ആമാണ്ടിൽ ആൽകെമിസ്റ്റ് ജാബിർ ഇബ്ൻ ഹയാൻ ആണ് ഹൈഡ്രോക്ലോറിക് അമ്ലം ആദ്യമായി കണ്ടുപിടിച്ചത്. സോഡിയം ക്ലോറൈഡും സൾഫ്യൂരിക് അമ്ലവും കലർത്തിയാണ് അന്ന് ഇത് നിർമ്മിച്ചത്[7][8].

നൈട്രിക് ആസിഡിൽ സാൽ അമോണിയാക്ക് ലയിപ്പിച്ച് തയ്യാറാക്കിയ ഹൈഡ്രോക്ലോറിക്, നൈട്രിക് ആസിഡുകൾ അടങ്ങിയ അക്വാ റീജിയ, പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ യൂറോപ്യൻ ആൽക്കെമിസ്റ്റായ സ്യൂഡോ-ഗെബറിന്റെ കൃതികളിൽ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്[9][10][11][12][13]. പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിലെ ബൈസന്റൈൻ കൈയെഴുത്തുപ്രതികളിലാണ് അക്വാ റീജിയയെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യത്തെ പരാമർശം എന്നാണ് മറ്റ് പരാമർശങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്[14][15][16][17].

ഭൗതിക ഗുണങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]
Concentration Density Molarity pH Viscosity Specific
heat 		Vapour
pressure 		Boiling
point 		Melting
point
kg HCl/kg  kg HCl/m3 Baumé kg/L mol/L mPa·s kJ/(kg·K) kPa °C °C
10% 104.80 6.6 1.048 2.87 −0.5 1.16 3.47 1.95 103 −18
20% 219.60 13 1.098 6.02 −0.8 1.37 2.99 1.40 108 −59
30% 344.70 19 1.149 9.45 −1.0 1.70 2.60 2.13 90 −52
32% 370.88 20 1.159 10.17 −1.0 1.80 2.55 3.73 84 −43
34% 397.46 21 1.169 10.90 −1.0 1.90 2.50 7.24 71 −36
36% 424.44 22 1.179 11.64 −1.1 1.99 2.46 14.5 61 −30
38% 451.82 23 1.189 12.39 −1.1 2.10 2.43 28.3 48 −26
The reference temperature and pressure for the above table are 20 °C and 1 atmosphere (101.325 kPa).
Vapour pressure values are taken from the International Critical Tables and refer to the total vapour pressure of the solution.
Melting temperature as a function of HCl concentration in water[18][19]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; muriatic_acid എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  2. ↑ "spirits of salt". Retrieved 29 May 2012.
  3. ↑ Henri A. Favre; Warren H. Powell, eds. (2014). Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013. Cambridge: The Royal Society of Chemistry. p. 131.
  4. ↑ "Hydrochloric acid". www.chemsrc.com.
  5. ↑ Trummal, Aleksander; Lipping, Lauri; Kaljurand, Ivari; Koppel, Ilmar A.; Leito, Ivo (2016-05-06). "Acidity of Strong Acids in Water and Dimethyl Sulfoxide". The Journal of Physical Chemistry A (in ഇംഗ്ലീഷ്). 120 (20): 3663–3669. Bibcode:2016JPCA..120.3663T. doi:10.1021/acs.jpca.6b02253. ISSN 1089-5639. PMID 27115918.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 Sigma-Aldrich Co., Hydrochloric acid. Retrieved on 2017-11-29.
  7. ↑ Van Dorst, W.C.A. (2004). Technical product brochure Hydrochloric Acid (public document ed.). Amersfoort: Akzo Nobel Base Chemicals. {{cite book}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  8. ↑ Leicester, Henry Marshall (1971). The historical background of chemistry. New York: Dover Publications. ISBN 0-486-61053-5.
  9. ↑ Bauer, Hugo (2009). A history of chemistry. BiblioBazaar, LLC. p. 31. ISBN 978-1-103-35786-4.
  10. ↑ Karpenko, V.; Norris, J.A. (2001). "Vitriol in the history of chemistry" (PDF). Chem. Listy. 96: 997.
  11. ↑ "Hydrochloric Acid". Chemicals Economics Handbook. SRI International. 2001. pp. 733.4000A–733.3003F.
  12. ↑ Norton, S. (2008). "A Brief History of Potable Gold". Molecular Interventions. 8 (3): 120–3. doi:10.1124/mi.8.3.1. PMID 18693188. Archived from the original on 2020-04-06. Retrieved 2019-12-20.
  13. ↑ Thompson, C. J. S. (2002). Alchemy and Alchemists (Reprint of the edition published by George G. Harrap and Co., London, 1932 ed.). Mineola, NY: Dover Publications. pp. 61, 18.
  14. ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; Forbes1970 എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  15. ↑ Myers, R. L. (2007). The 100 most important chemical compounds: a reference guide. Greenwood Publishing Group. p. 141. ISBN 978-0-313-33758-1.
  16. ↑ Datta, N. C. (2005). The story of chemistry. Universities Press. p. 40. ISBN 978-81-7371-530-3.
  17. ↑ Pereira, Jonathan (1854). The elements of materia medica and therapeutics, Volume 1. Longman, Brown, Green, and Longmans. p. 387.
  18. ↑ "Systemnummer 6 Chlor". Gmelins Handbuch der Anorganischen Chemie. Chemie Berlin. 1927.
  19. ↑ "Systemnummer 6 Chlor, Ergänzungsband Teil B – Lieferung 1". Gmelins Handbuch der Anorganischen Chemie. Chemie Weinheim. 1968.

പുറം കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
General safety information
Pollution information
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഹൈഡ്രോക്ലോറിക്_അമ്ലം&oldid=4080707" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്