"സതീശ് ധവൻ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
സര്‍വ്വവിജ്ഞാനകോശം അവലംബം ആക്കരുത് |
(ചെ.) യന്ത്രം ചേര്‍ക്കുന്നു: hi:सतीश धवन, mr:सतीश धवन |
||
| വരി 51: | വരി 51: | ||
[[en:Satish Dhawan]] |
[[en:Satish Dhawan]] |
||
[[hi:सतीश धवन]] |
|||
[[mr:सतीश धवन]] |
|||
07:25, 25 ഏപ്രിൽ 2009-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം
 | ഈ ലേഖനം ഏതെങ്കിലും സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നുള്ള വേണ്ടത്ര തെളിവുകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നില്ല. (ഏപ്രില് 2009) ദയവായി യോഗ്യങ്ങളായ സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നുമുള്ള അവലംബങ്ങൾ ചേർത്ത് ലേഖനം മെച്ചപ്പെടുത്തുക. അവലംബമില്ലാത്ത വസ്തുതകൾ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയും നീക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തേക്കാം. |
സതീഷ് ധവാന്‍ | |
|---|---|
| ജനനം | 25 സെപ്റ്റംബർ 1920 |
| മരണം | 3 മാർച്ച് 2002 (പ്രായം 81) |
| ദേശീയത | ഇന്ത്യ |
| കലാലയം | യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് പഞ്ചാബ് (Pakistan) University of Minnesota, California Institute of Technology |
| അറിയപ്പെടുന്നത് | Indian space program |
| പുരസ്കാരങ്ങൾ | പത്മവിഭൂഷന്‍ ഇന്ദിരഗാന്ധി പുരസ്കാരം |
| ശാസ്ത്രീയ ജീവിതം | |
| പ്രവർത്തനതലം | മെക്കാനിക്കല്‍ and Aerospace Engineering |
| സ്ഥാപനങ്ങൾ | ഇന്ത്യന്‍ സ്പേസ് റിസര്‍ച്ച് ഓര്‍ഗനൈസേഷന്‍ ഇന്ത്യന്‍ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് സയന്‍സ് California Institute of Technology National Aerospace laboratories Indian Academy of Sciences and Indian Space Commission |
| ഡോക്ടർ ബിരുദ ഉപദേശകൻ | Dr.Hans W. Liepmann |
ഒരു ഭാരതീയ ബഹിരാകാശ ശാസ്ത്രജ്ഞനായിരുന്നു സതീഷ് ധവാന്‍ (പഞ്ചാബി: ਸਤੀਸ਼ ਧਵਨ, ഹിന്ദി: सतीश धवन) (25 സെപ്തംബര്‍ 1920–3 ജനുവരി 2002). ശ്രീനഗറില്‍ ജനിച്ചു. പഞ്ചാബ് സര്‍വകലാശാലയില്‍നിന്ന് ഭൗതികത്തിലും ഗണിതത്തിലും ബിരുദവും ഇംഗ്ളീഷ് സാഹിത്യത്തിലും മെക്കാനിക്കല്‍ എന്‍ജിനീയറിങ്ങിലും ബിരുദാനന്തര ബിരുദവും നേടി. തുടര്‍ന്ന് അമേരിക്കയിലെ മിനെസോട്ട സര്‍വകലാശാലയില്‍നിന്ന് എയ്റോനോട്ടിക്കല്‍ എന്‍ജിനീയറിങ്ങില്‍ എം.എസ്സും കാലിഫോര്‍ണിയ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഒഫ് ടെക്നോളജിയില്‍നിന്ന് ഡോക്ടറേറ്റും കരസ്ഥമാക്കി.
ഔദ്യോഗികജീവിതം
1951-ല്‍ ഇന്ത്യന്‍ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഒഫ് സയന്‍സിലെ എയ്റോനോട്ടിക്കല്‍ എന്‍ജിനീയറിങ് വിഭാഗത്തില്‍ സീനിയര്‍ സയന്റിഫിക് ഓഫീസറായി ഉദ്യോഗത്തില്‍ പ്രവേശിച്ചു. പ്രൊഫസര്‍, വകുപ്പ് മേധാവി എന്നീ പദവികള്‍ വഹിച്ചശേഷം ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ ഡയറക്ടറായി ചുമതലയേറ്റു. ഭാരതത്തില്‍ ആദ്യമായി ശബ്ദാതീത വിന്‍ഡ് ടണലുകള്‍ നിര്‍മിച്ചത് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ മേല്‍നോട്ടത്തിലാണ്. ദ്രവഗതികത്തില്‍ നൂതന ഗവേഷണങ്ങള്‍ ഇദ്ദേഹവും വിദ്യാര്‍ഥികളും നടത്തി. വിക്രം സാരാഭായിയുടെ മരണശേഷം 1972-ല്‍ ഇന്ത്യന്‍ സ്പേയ്സ് റിസേര്‍ച്ച് ഓര്‍ഗനൈസേഷന്റെ ചെയര്‍മാനായി ധവാന്‍ നിയമിതനായി. സ്റ്റേറ്റ് കമ്മീഷന്‍ ചെയര്‍മാന്‍ പദവിയും ഇദ്ദേഹത്തിനു നല്കപ്പെട്ടു.
നേട്ടങ്ങള്‍
ഭാരതീയ ബഹിരാകാശ പദ്ധതിയുടെ തലവനായിരുന്ന ഘട്ടത്തില്‍പ്പോലും ദ്രവഗതികത്തില്‍ ടര്‍ബുലന്‍സ്, ബൗണ്ടറി ലെയര്‍ എന്നീ മേഖലകളില്‍ ഇദ്ദേഹം ഗവേഷണം തുടര്‍ന്നിരുന്നു. ഹെര്‍മന്‍ ഷിലിച്ചിങ് എഴുതിയ 'ബൌണ്ടറി ലെയര്‍ തിയറി'യില്‍ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗവേഷണഫലങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
ഗ്രാമീണ വിദ്യാഭ്യാസം, റിമോട്ട് സെന്‍സിങ്, ഉപഗ്രഹ വാര്‍ത്താ വിനിമയം എന്നീ മേഖലകളിലും ധവാന്‍ പരീക്ഷണപഠനങ്ങള്‍ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഇന്‍ഡ്യന്‍ നാഷണല്‍ സാറ്റലൈറ്റ് സിസ്റ്റം (INSAT), ഇന്‍ഡ്യന്‍ റിമോട്ട് സെന്‍സിങ് സാറ്റലൈറ്റ്സ് (IRS), പോളാര്‍ സാറ്റലൈറ്റ് ലോഞ്ചിങ് വെഹിക്കിള്‍ (PSLV) എന്നിവയുടെ വികസനത്തിന് ആവശ്യമായ ഗവേഷണപഠനവും പരീക്ഷണങ്ങളും ധവാന്‍ നടത്തിയിരുന്നു.
മരണം
2002 ജനുവരി മൂന്നിന് ഇദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു. ശ്രീഹരിക്കോട്ടയിലെ റോക്കറ്റ് വിക്ഷേപണ പാഡ് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്മരണാര്‍ഥം 'സതീഷ് ധവാന്‍ സ്പേയ്സ് സെന്റര്‍' എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികള്‍
- Prof. Roddam Narasimha, JNCASR about his professor. [1]
- Prof. Hans Liepmann, Caltech about his student. [2]
അവലംബം