Региони во Италија

Регионите во Италија (итал. Regioni) се управни единици со извесна автономија по Уставот од 1948, кој вели дека тој има за цел: да ја признае, заштити и унапредува локалната автономија, да се погрижи владините служби да бидат што помалку централизирани и да ги прилагодат принципите и законите воспоставувајќи автономија и децентрализација.

Меѓутоа, пет региони (Фурланија-Јулиска Краина, Сардинија, Сицилија, Трентино-Јужен Тирол и Аостинска Долина) имаат специјален статус на автономија со свое регионално законодавство за извесни локални работи; основано на културата, географската местоположба и на присуството на важни малцинства. Другите 15 обични региони биле делотворно воспоставени во раните 1970-ти години.

Секој регион има свој избран совет Giunta Regionale (извршен совет) на чело со директно избран претседател. Овој совет одговара пред генералниот совет и мора да си даде оставка (да се распушти) доколку изгуби на доверба кај генералниот совет.

Регионите главно служат за децентрализација на државната машинерија. Уставната реформа во 2001 значително ја зголемила способноста на регионите, особено во врска со законодавната власт и најголемиот дел од државните контроли биле укинати.

Во 2005 централно-десничарската влада на чело со Силвио Берлускони предложила крупна реформа во уставот во која се содржи големо зголемување на самоуправата во здравството и школството. Во јуни 2006, предлозите, кои се тесноповрзани со владините партнери на Берлускони, Северна лига (Lega Nord), и гледани како пат кон фенерална држава, биле отфрлени на референдум во сооднос од 61,7% на 38,3%.

Провинцијалните и општински влади работат по слични принципи: советите и изршните совети (giunte) провинциски претседатели или општински градоначалници.

Федерализмот во регионалната автономија е голема политичка тема во последно време, несомнено потпомогната од поновите партии како Северна лига.

Список на региони

Италија е поделена на 20 региони, од кои пет се автономни. Покраините во нив се наведени според указот „Сочувајте ја Италија“ (Salva Italia) донесен од владата на Марио Монти, според кој преорганизацијата ќе стапи на сила во 2014 г.^[1].

Грб	Име	Изворно	Админ. центар	Површина	Население^[2]	Густина жит./км²	Покраини	Општини	Метроп. град	Статус	Претседател
	Абруцо	Abruzzo	Л’Аквила	10.763	1.344.955	125	2	305	-	обичен	Џовани Кјоди
	Апулија	Puglia	Бари	19.358	4.086.020	211	4	258	Бари	обичен	Ники Вендола
	Аостинска Долина	Valle d'Aosta	Аоста	3.263	128.820	39	0	74	-	автономен	Августо Роландин
	Базиликата	Basilicata	Потенца	9.995	585.386	58	1	131	-	обичен	Вито Де Филипо
Податотека:Veneto-Stemma.svg	Венето	Veneto	Венеција	18,399	4.960.661	270	5	581	Венеција	обичен	Лука Ѕаја
	Емилија-Ромања	Emilia Romagna	Болоња	22.446	4.465.863	199	5	348	Болоња	обичен	Васко Ерани
	Калабрија	Calabria	Катанѕаро	15.081	2.007.908	133	3	409	Реџо Калабрија	обичен	Џузепе Скопелити
	Кампанија	Campania	Неапол	13.590	5.833.891	429	4	551	Неапол	обичен	Стефано Калдоро
	Лацио	Lazio	Рим	17.236	5.789.993	336	3	378	Рим	обичен	Рената Полверини
	Лигурија	Liguria	Џенова	5.422	1.613.369	297	3	235	Џенова	обичен	Клаудио Бурландо
	Ломбардија	Lombardia	Милано	23.861	10.010.865	419	7	1544	Милано	обичен	Роберто Формињони
	Марке	Marche	Анкона	9.366	1.568.835	167	3	239	-	обичен	Џан Марко Спака
	Молизе	Molise	Кампобасо	4.438	318.488	72	1	136	-	обичен	Микеле Јорио
	Пиемонт	Piemonte	Торино	25.402	4.467.914	176	5	1206	Торино	обичен	Роберто Кота
	Сардинија	Sardegna	Каљари	24.090	1.673.981	69	8	377	-	автономен	Уго Капелачи
	Сицилија	Sicilia	Палермо	25.711	5.043.480	196	9	390	-	автономен	Розарио Крочета
	Тоскана	Toscana	Фиренца	22.994	3.763.939	164	4	287	Фиренца	обичен	Енрико Роси
	Трентино-Јужен Тирол	Trentino-Alto Adige/Südtirol	Тренто	13.607	1.047.538	77	2	333	-	автономен	Лоренцо Делаи
	Умбрија	Umbria	Перуџа	8.456	909.965	108	1	92	-	обичен	Катјуша Марини
	Фурланија-Јулиска Краина	Friuli Venezia Giulia	Трст	7.858	1.235.353	157	4	218	-	автономен	Ренцо Тодо