Naar inhoud springen

tróm

Van Wiktionary

'n tróm

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tróm v /tr̥ʊ̀m/

  1. (meziek) 'n cilindervörmige doeas worop e vel gespanne wuuert en es slaaginsterment gebroek wuuert
    Laotj die tróm noe meh de maot aangaeve, went anges guuef det gaar nieks.
Aafbraeking
  • tróm
Aafleijinge
Synoniem
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tróm trómme trómmen
IPA /tr̥ʊ̀m/ /tr̥ʊ́mə/ /tr̥ʊ́mən/
dim. sjrif trumke trumken trumkes
IPA /tr̥ø̀m̥kʲe/ /tr̥ø̀m̥kʲen/ /tr̥ø̀m̥kʲes/ /tr̥ø̀m̥kʲez/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tróm tróms
IPA /tr̥ʊ̀m/ /tr̥ʊ̀m̥s/ /tr̥ʊ̀mz/
dim. sjrif trumke trumken trumkes
IPA /tr̥ø̀m̥kʲe/ /tr̥ø̀m̥kʲen/ /tr̥ø̀m̥kʲes/ /tr̥ø̀m̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]