Naar inhoud springen

koet

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

koet m (Nederlands: jongen, snottebel, kleine snottebel, kleine jongen)

  • Mofers: jó\ng (semantisch; jó\nges, ju\ngske), koe~t (vormtechnisch, v; koe~te, kuu~tje)
Sinneniem
Verbuging

koete, kuutje


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

koet v /kú:t/

  1. 'n häöldje in 'n horizontaal vlaak (wie de gróndj of 't bèd)
    Hinne make koeten inne gróndj veur zich dao-in te ploewere.
  2. e róndj, dreig gaat sónger opstäöndje randj, gelaegen in 'n zoeaget horizontaal ómgaeving
  3. (synoniem) anger waord veur bèd (spottendj gebroek)
Aafbraeking
  • koet
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • kuutje liemere: e speel mit kölse wobie die vanaaf 'ne streep op 2 of 3 maeter aafstandj in e kuutje geroldj mótte waere: dae det de meiste kölsen d'rin krieg maag die in 't kuutje allemaol hajen en dao-op es ieëste de kölse die daonaeve zeen gekómme mit 't middelste kuuetje vanne wiesvinger d'rin liemere; wen d'r dan 't kuutje mis, maag dao-op dae waat mit zien köls 't kortstebie ligk doorgaon.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 199.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif koet koete koeten
IPA /kú:t/ /kú:d/ /kú:tə/ /kú:tən/
dim. sjrif kuutje kuutjen kuutjes
IPA /kʉ̜́:cə/ /kʉ̜́:cən/ /kʉ̜́:cəs/ /kʉ̜́:cəz/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif koet koete koeten
IPA /kú:t/ /kú:d/ /kú:tə/ /kú:tən/
dim. sjrif kuutje kuutjen kuutjes
IPA /kʉ̜cə/ /kʉ̜cən/ /kʉ̜cəs/ /kʉ̜cəz/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]