liem

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

liem m /lí:m/

1. e plekkerig matterjaal det tösse twieë stökker geduudj wuuert veur die wen 't druueg aanein vas te maken en te haje

Raod

't Waord liem haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie saorte liem of mirke liem.

Aafbraeking

• liem

Net get anges gesjreve

• leem, leim

Aafleijinge

• lieme
• houtliem, sekondeliem, spuitliem

Verwantje wäörd

• plekke
• pleksel, prit

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	liem		—
	IPA	/lí:m/		—
dim.	sjrif	liemke	liemken	liemkes
	IPA	/lì:m̥kʲe/	/lì:m̥kʲen/	/lì:m̥kʲes/	/lì:m̥kʲez/
dat.	sjrif	liem		—
	IPA	/lí:m/		—

In anger spraoke

Catalaans: cola(ca:) v Frans: colle(fr:) v Ingels: glue Koreaans: 풀(ko:) Nederlandjs: lijm g

Portegees: cola(pt:) v Pruus: Klebstoff m, Leim m Spaans: cola(es:) v Viëtnamees: hồ(vi:), keo(vi:) Zweeds: lim(sv:) ó

Wirkwaord

Neet-lemma

liem /lì:m/ > /lí:m/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van lieme
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van lieme

Aafbraeking

• liem