Nicolas Margue
Den Nicolas Margue, gebuer den 2. Januar 1888 zu Féngeg, a gestuerwen den 18. Mäerz 1976 an der Stad Lëtzebuerg[1], war e lëtzebuergesche Professer a Politiker (CSV).
| Nicolas Margue | |
|---|---|
 | |
| Gebuer |
2. Januar 1888 Féngeg |
| Gestuerwen |
18. Mäerz 1976 Lëtzebuerg |
| Nationalitéit | Lëtzebuerg |
| Educatioun | Athénée de Luxembourg |
| Aktivitéit | Politiker |
| Partei | CSV |
| Famill | |
| Kanner | Paul Margue, Georges Margue |
 | |
Vun 1937 bis zur däitscher Invasioun 1940, an dunn nees vun 1945 bis 1948 war hie Landwirtschafts- an Erzéiungsminister. Hie war deen eenzege Minister, deen den 10. Mee 1940 net zur Zäit iwwer d'Grenz koum. Géint 3:30 Auer moies fréi ass en a Richtung belsch Grenz gefuer. Et war ze spéit, hie koum net méi duerch. Well den Okkupant hien als däitschfeindlech betruecht huet, gouf déi ganz Famill a Schlesien, fir d'éischt op Leubus, an duerno op Boberstein ëmgesidelt, an ee vu senge Jongen, de Paul Margue, gouf an de Reichsarbeitsdienst (RAD) agezunn.
Nom Krich war den Nicolas Margue, zesumme mam Jean Feltes, ee vun de "Pappe" vun der kontroverséierter Offizieller Lëtzebuerger Orthographie.
Vun 1945 bis 1972 war hie President vun der Section historique vum Institut grand-ducal.
Hie war vun 1952 u Lëtzebuerger Member vun der Assemblée commune vun der CECA an huet sech do staark fir d'Erhalung vum Sëtz vum Schumanplang zu Lëtzebuerg agesat. Den Nicolas Margue war och Member vum Aktiounskommittee fir d'Vereenegt Staate vun Europa, deen 1955 vum Jean Monnet gegrënnt gouf.
De 4. August 1959 gouf den Nicolas Margue als Member vum Staatsrot nominéiert an ass dat bis zu senger Demissioun den 30. September 1970 bliwwen.[2]
D'Stad Lëtzebuerg an d'Gemeng Käerjeng hu Stroossen nom Nicolas Margue genannt.
Den Nicolas Margue war de Papp vum Georges a vum Paul Margue. Seng Urenkelin ass d'Ministesch Elisabeth Margue.
Seng Publikatiounen
änneren- Herchen, Arthur:Manuel d'histoire nationale, Déi aacht Editioun ass 1968 erauskomm. Dës Editioun an déi virdru si vum Nicolas Margue a Joseph Meyers neibeaarbecht an ergänzt ginn.
- Margue, Nicolas: Aperçu historique am Le Luxembourg, le livre du Centenaire, Imprimerie Saint-Paul,SS. 7-25, Zweet Editioun: 1949.
- Margue, Nicolas: Mouvements contre-révolutionnaires dans le Luxembourg 1831-32 ; Lëtzebuerg, 1939 (= Sammlung vun Artikelen, déi 1930, 1932 an 1933 an der Geschichtszäitschrëft Ons Hémecht erauskomm waren).
- Margue, Nicolas: Die Entwicklung des Luxemburger Nationalgefühls von 1870 bis heute ; in: Deutsches Archiv für Landes- und Volksforschung ; Leipzig, 1937 (och an der Zäitschrëft Ons Hémecht!).
Gielercher
änneren- Grand-Croix vum Ordre d'Orange-Nassau (Promotioun 1948)[3]
Literatur
änneren- Paul Dostert, Nicolas Margue, 1888-1976 ; in: 400 Joer Kolléisch, Band II, Ss. 357-359; Lëtzebuerg (Éditions Saint-Paul), 2003. ISBN 2-87963-419-9.
- Annemie (Dostert-)Margue & Tessy Margue, Nicolas Margue, 1888-1976 - Fotoen aus enger politescher Carrière ; Virwuert vum Paul Margue, Ss. 4-5; Lëtzebuerg (beim Annemie Margue), 2013; 83 Säiten.
Kuckt och
ännerenUm Spaweck
ännerenReferenzen
änneren- ↑ Luxemburger Lexikon, S. 283.
- ↑ Lëscht vun de Membere vum Staatsrot op der Websäit vum Staatsrot
- ↑ Hohe Auszeichnungen. Obermoselzeitung. eluxemburgensia.lu (2. Februar 1948). Gekuckt de(n) 24.01.2023.