Discretiva
|
continebunt dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| continēbunt
|
tertia pluralis
|
futurum
|
activa
|
indicativus
|
contineō (continēre)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: con·ti·nē·bunt — morphologica: con-tin-ebunt
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (63 a.C.n. / 691 a.u.)
- Qui locus propter ubertatem agrorum abundantiamque rerum omnium superbiam et crudelitatem genuisse dicitur, ibi nostri coloni delecti ad omne facinus a xviris conlocabuntur, et, credo, qua in urbe homines in vetere dignitate fortunaque nati copiam rerum moderate ferre non potuerunt, in ea isti vestri satellites modeste insolentiam suam continebunt. —De lege agraria oratio secunda contra P. Servilium Rullum tr. pleb. in Senatu Ciceronis [1][2]
Fontes
