Jump to content

condite

E Victionario

Discretiva

condite dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

condite

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
condite secunda pluralis praesens activa imperativus condō (condere)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkondite/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·te — morphologica: cond-ite
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
condite casus vocativus singularis · genus masculinum participii conditus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkondite/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·te — morphologica: condit-e

condīte

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
condīte secunda pluralis praesens activa imperativus condiō (condīre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /konˈdiːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·te — morphologica: cond-ite
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
condīte casus vocativus singularis · genus masculinum participii condītus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /konˈdiːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·te — morphologica: condit-e