δελφίς

Graeca Antiqua

Appellatio

• /delpʰíːs/ (restituta)
• /ðelˈfis/

Formae aliae

• Romanizatio: delphis
• Notae Beta: DELFI/S

•  δελφίν  (delphin)

Notatio

A lingua prisca Indoeuropaea *gʷelbh- "uterus, catulus". Confer δέλφαξ "porcus" et Latine porcus marinus "tursio". (Vide radicem δελφ.)

Nomen substantivum

δελφ|ῑ́ς, -ῖνος, ὁ masc.

1. delphinus
   • c. 850 a.C.n.: ὡς δ' ὑπὸ δελφῖνος μεγακήτεος ἰχθύες ἄλλοι φεύγοντες

   (sicut autem a delphino rostro pisces alii fugientes) —Ilias Homeri