victum
Discretiva
|
victum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| victum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | vincō |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| victum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii victus |
| victum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii victus |
| victum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii victus |
| victum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii victus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈwiktum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vic·tum — morphologica: vict-um
