vīvō

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈwiːwoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·vō — morphologica: viv-o

Verbum intransitivum

+/-

vīv|ō, -ĕre, vīxī, vīctūrus.

  1. Vitam in se habere; nondum mortuus esse.

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

Thema Vox activa
vīv- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. vīvō vīvam   vīvēbam vīverem vīvam  
II. sing. vīvis vīvās vīve! vīvēbās vīverēs vīvēs vīvitō!
III. sing. vīvit vīvat   vīvēbat vīveret vīvet vīvitō!
I. plur. vīvimus vīvāmus   vīvēbāmus vīverēmus vīvēmus  
II. plur. vīvitis vīvātis vīvite! vīvēbātis vīverētis vīvētis vīvitōte!
III. plur. vīvunt vīvant   vīvēbant vīverent vīvent vīvuntō!­
Thema Vox passiva
vīv- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
III. sing. vīvitur vīvātur   vīvēbātur vīverētur vīvētur
Thema Vox activa
vīx- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. vīxī vīxerim vīxeram vīxissem vīxerō
II. sing. vīxistī vīxeris vīxerās vīxissēs vīxeris
III. sing. vīxit vīxerit vīxerat vīxisset vīxerit
I. plur. vīximus vīxerimus vīxerāmus vīxissēmus vīxerimus
II. plur. vīxistis vīxeritis vīxerātis vīxissētis vīxeritis
III. plur. vīxērunt vīxerint vīxerant vīxissent vīxerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
vīvere vīxisse vīctūrum,
-am, -um esse
vīvēns   vīctūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
vīvī vīctum,
-am, -um esse
vīctum īrī   vīctus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
vīvendī vīvendus, -a, -um vīctum vīctū

Dictiones derivatae

+/-

Composita

Translationes

+/-

Discretiva

  vivo dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

vīvō

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
vīvō casus dativus singularis · genus masculinum adiectivi vīvus
vīvō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi vīvus
vīvō casus dativus singularis · genus neutrum adiectivi vīvus
vīvō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi vīvus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈwiːwoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·vō — morphologica: viv-o